Στη θάλασσα η επαγρύπνηση γίντεται τρόπος σκέψης και ζωής

Στη θάλασσα η επαγρύπνηση γίντεται τρόπος σκέψης και ζωής

Για την πρόεδρο του Δ.Σ. της A.M. Nomikos Transworld Maritime Agencies, θαλάσσιο επιχειρείν σημαίνει ευελιξία.

5' 1" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Mε καταγωγή από δύο ονομαστές οικογένειες που είχαν σχέση με καράβια, τους Σαντορινιούς Νομικούς από την πλευρά του πατέρα της και τους Κεφαλονίτες Βεργωτήδες από τη μητέρα της, η Καλυψώ Νομικού δεν ήταν σαν το μήλο που έπεσε κάτω από τη μηλιά, αλλά σαν το ψάρι που βρέθηκε μέσα στο νερό. Ακόμα και η γέννησή της είχε σχέση με τη ναυτιλία: «Ήρθα στον κόσμο στην Ιαπωνία, σε μια περίοδο όπου οι Έλληνες ναυπηγούσαν πλοία εκεί και ο πατέρας μου, εργαζόμενος τότε για τον θείο του Ευάγγελο Νομικό, είχε πάει για δουλειές με τη μητέρα μου, με την οποία είχαν μια εξαιρετικά ταιριαστή και αρμονική σχέση. Σε βαθμό που ένας συγγενής είχε πει το πετυχημένο: “This was not a marriage, it was a conspiracy!”», λέει η Καλυψώ Νομικού, πρόεδρος του Δ.Σ. της A.M. Nomikos Transworld Maritime Agencies S.A.

«Είχα πολύ καλά παιδικά χρόνια, με δύο μικρότερα αδέλφια, την Αννίκα και τον Μάρκο μας είχαν μάθει οι γονείς μας να μοιραζόμαστε τα πάντα και να συμβιβαζόμαστε. Αυτό με βοήθησε πολύ στη ζωή μου αργότερα, όχι μόνο διότι εξακολουθούμε οι τρεις μας να συνεργαζόμαστε στενά στην εταιρεία, αλλά και επειδή δεν έχω εγωισμούς στην ομαδική δουλειά. Όλοι μαζί εργαστήκαμε, μαθημένοι στους υψηλούς στόχους, και έτσι επωμιζόμαστε τόσο τις επιτυχίες όσο και τις δυσκολίες. Το μοίρασμα ήταν μια οικογενειακή αξία, την οποία διατήρησα αργότερα και ως μητέρα». 

Διηγήσεις θαλασσινές

Η Καλυψώ-Μαρία Νομικού πέρασε τα παιδικά καλοκαίρια στην Κεφαλονιά με το μεγάλο σόι της, από το οποίο άκουγε διηγήσεις θαλασσινές για βαπόρια και μακρινούς πλόες. «Τα επαγγελματικά ταξίδια με τους γονείς μου ήταν κάτι στο οποίο συνήθισα από μικρή και επομένως ανέπτυξα από νωρίς ενδιαφέρον και περιέργεια για το ξένο και το διαφορετικό. Μεγαλώνοντας σε μια οικογένεια δεμένη με τη θάλασσα, διδάχτηκα επίσης την ευελιξία. Όλα μπορούσαν να ανατραπούν σε μια στιγμή και όχι πάντα για ευχάριστο λόγο. Η ναυτιλία δεν σταματά, δεν έχει αργίες», τονίζει. 

«Τα πλοία ταξιδεύουν όλο το εικοσιτετράωρο σε κάθε γωνιά της Γης. Η συνεχής επαγρύπνηση για να λύσει κανείς τα ζητήματα που ανακύπτουν γίνεται τελικά τρόπος ζωής και σκέψης. Πρόκειται για μια στάση ζωής που απαιτείται στον σημερινό κόσμο όπου είναι όλα ρευστά, αλλά στη ναυτιλία πάντοτε ίσχυε. Η μητέρα μου, Ανζέλ, ήταν μια πολύ δυναμική γυναίκα, μαθημένη στις δυσκολίες του θαλάσσιου επιχειρείν. Όταν ο πατέρας μας αντιμετώπισε ένα θέμα υγείας αρκετά νωρίς, τον συνέδραμε στον επαγγελματικό στίβο. Παρότι και εκείνος ήταν ανεξάρτητος και επίσης δυναμικός, δεν ένιωσε ούτε μία στιγμή απειλή από τη σύζυγό του, αλλά την καμάρωνε. Με τέτοιο πρότυπο στο σπίτι, δεν αισθάνθηκα ποτέ ότι τα κορίτσια είναι διαφορετικά από τα αγόρια ή οι άνδρες ανώτεροι από τις γυναίκες. Υπήρχε εξαρχής μια ισότιμη αντιμετώπιση και σχέση αμοιβαίου σεβασμού».

Στη θάλασσα η επαγρύπνηση γίντεται τρόπος σκέψης και ζωής-1
Οι γονείς της και ιδρυτές της εταιρείας, Αναστάσιος και Ανζέλ.

Γυναικείο ένστικτο

«Παρότι κάποια στιγμή φλέρταρα με την ιδέα να σπουδάσω αρχαιολογία, τελικά κατέληξα δίχως πίεση και εγώ στην οικογενειακή επιχείρηση. Τα ναυτιλιακά δεν ήταν ένα πεδίο όπου συναντούσε κανείς εκείνη την εποχή πολλές γυναίκες σε υψηλά πόστα, αλλά δεν μπορώ να πω ότι είχα κάποιο πρόβλημα. Σήμερα υπάρχουν πολύ περισσότερες στο τιμόνι – όχι μόνο σε ναυτιλιακές εταιρείες, τράπεζες και δικηγορικά γραφεία που ασχολούνται με τη ναυτιλία, αλλά και σε θεσμικές θέσεις οργανισμών. Πιστεύω ότι οι γυναίκες έχουν όλα τα προσόντα για να είναι ηγέτιδες. Ένας άνδρας φτάνει στην κορυφή πιο εύκολα, ενώ εμείς θα έχουμε περάσει από μεγαλύτερο κόσκινο. Η ηγετική ικανότητα ωστόσο δεν συναρτάται απαραίτητα με το φύλο, αλλά με τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου», συνεχίζει η κυρία Νομικού.

«Συμφωνώ με κάτι που λέει πάντα η αδελφή μου, πως υπάρχει αυτό που ονομάζουμε γυναικείο ένστικτο, διπλωματία και προνοητικότητα, τα οποία βοηθούν πολύ στις επιχειρηματικές διαπραγματεύσεις και δραστηριότητες. Το να είσαι γυναίκα θα μπορούσε να είναι και πλεονέκτημα στο πάλαι ποτέ ανδροκρατούμενο περιβάλλον της ναυτιλίας. Σε μια συνάντηση ή διαπραγμάτευση ενδεχομένως κάποιος να είχε ως πρώτη εντύπωση για εμένα ότι ως κόρη του πατέρα μου βρέθηκα στη δουλειά και μέσα του να υποτιμούσε τις ικανότητές μου, όμως εγώ ήξερα όλες τις πτυχές του επαγγέλματος, διότι τα είχα μάθει από μικρή στο σπίτι ή στο γραφείο. Σήμερα πια δεν υπάρχει αυτό με τα νέα κορίτσια στον τομέα μας».

Εργασία και μητρότητα

Η πρώτη της θέση μεγάλης ευθύνης ήταν το Λονδίνο, όπου εργάστηκε στο οικογενειακό γραφείο τη δεκαετία του ’80, σε μια δύσκολη εποχή για τη ναυτιλία. «Είχα παντρευτεί, είχα χωρίσει και είχα δύο μικρά παιδιά. Πολλές φορές με έπιανε ανησυχία ότι δεν είχα τον απαιτούμενο χρόνο να είμαι σωστή μητέρα», λέει η Καλυψώ Νομικού. «Θυμάμαι έναν καθηγητή από το βρετανικό σχολείο που μου έλεγε ότι δεν έχει σημασία πόση ώρα περνώ μαζί με τα παιδιά, όσο το να τους αφιερώνομαι πραγματικά όταν είμαι δίπλα τους, αυτό έχουν ανάγκη, την έγνοια και την ποιοτική σχέση με τον γονιό. Σήμερα, κοιτάζοντας πίσω, νομίζω ότι είχε δίκιο. Επίσης, τα παιδιά μου είχαν την τύχη να ζήσουν και να χαρούν τους γονείς μου, κάτι που διαμόρφωσε τελικά το βλέμμα τους στη ζωή, μια και πήραν τις ίδιες αξίες που πήρα και εγώ. Χαίρομαι πιο πολύ απ’ όλα για το γεγονός ότι ο γιος μου, Γιάννης, είναι η τρίτη γενιά που καταπιάνεται με την εταιρεία και η κόρη μου, Έφφη, από τη δική της πλευρά συνεχίζει την παράδοση της ευποιίας της οικογένειας».

«Η δουλειά δεν είναι τα πάντα»

«Μία από τις συμβουλές που έδωσα στα παιδιά μου είναι να έχουν ισορροπία. Η δουλειά δεν είναι τα πάντα, πρέπει να επενδύσουν στις προσωπικές σχέσεις. Συχνά στενοχωριέμαι όταν βλέπω γυναίκες να παλεύουν για την καριέρα τους και να γίνονται μητέρες σε μεγαλύτερη ηλικία. Η γυναίκα πρέπει να είναι καλή μητέρα και σύζυγος –αν το επιθυμεί να γίνει βεβαίως– και να μπορεί να ελίσσεται αποτελεσματικά μεταξύ των απαιτήσεων της οικογένειας αλλά και του επαγγέλματος, που είναι εξίσου σημαντικές. Εγώ, όταν επέστρεφα στο σπίτι από το γραφείο, ακόμα όταν τα παιδιά μου ήταν πολύ μικρά, είχα βρει τον τρόπο να τους μιλώ για τη δουλειά μου. Έτσι και η εργασία μου γινόταν μέρος και της δικής τους ζωής. Σήμερα, έχω κάνει ένα βήμα πίσω στην εταιρεία, έχω ρόλο συμβουλευτικό και έτσι χαίρομαι ακόμα περισσότερο και τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή