Δεκαπέντε φορές έχει πραγματοποιήσει συνέδριο η Ν.Δ. στα 44 χρόνια της ιστορίας της, με τα 11 από αυτά να είναι τακτικά και τα 4 έκτακτα. Από αυτά δεν έχουν όλα την ίδια βαρύτητα στην εσωτερική «μυθολογία» που δημιουργείται σε κάθε κόμμα, αλλά όλα προσέθεσαν τη δική τους ψηφίδα στο μωσαϊκό που σχημάτισε τη σημερινή κεντροδεξιά παράταξη. Το πρώτο, φύσει και θέσει ιστορικότερο, διεξήχθη το 1979. Η επιλογή της Βορείου Ελλάδος και συγκεκριμένα της Χαλκιδικής, από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, δεν ήταν τυχαία καθώς σηματοδοτούσε την εκκίνηση του νέου τότε κόμματος από τη γενέτειρά του, τη Μακεδονία. Σε εκείνο το συνέδριο ορίζεται πως η Ν.Δ. θα υπηρετεί τον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό, κάτι που παρά τις επιμέρους μετατοπίσεις, ανάλογα τον πρόεδρο που ηγείτο κάθε φορά, ουδέποτε άλλαξε ως βασική αρχή της Ν.Δ. Ολοι θυμούνται πάντως πως το συνέδριο χαρακτηρίστηκε από τη γνωστή στους νεοδημοκρατικούς κύκλους «Κίνηση της Βόλβης», όπου ένας νεαρός ΟΝΝΕΔίτης με το όνομα Βαγ. Μεϊμαράκης, μοίρασε «προκήρυξη» που έκανε λόγο για διαστρέβλωση της ιδεολογίας του Καραμανλή από ηγετικά στελέχη, κάτι που εξόργισε τον ιδρυτή της παράταξης.
Μέχρι το επόμενο τακτικό συνέδριο, του 1986, είχε λάβει χώρα ένα ακόμα, «έκτακτο», το 1981, με πρόεδρο πλέον τον Γ. Ράλλη. Η Ελλάδα ετοιμαζόταν για την «αλλαγή» του Ανδρ. Παπανδρέου και το νέο πρόγραμμα της Ν.Δ. δεν ανέκοψε αυτή την πορεία, με τον Γ. Ράλλη να δηλώνει το βράδυ των εκλογών, όπου η Ελλάδα βάφτηκε πράσινη, πως «ελπίζει ο ελληνικός λαός να μη μετανιώσει για την επιλογή του». Το 1986 πραγματοποιείται το δεύτερο τακτικό συνέδριο της Ν.Δ., υπό την ηγεσία του Κων. Μητσοτάκη. Επιχειρείται η λεγόμενη στροφή στον φιλελευθερισμό. Το συνέδριο διεξάγεται υπό το βάρος μιας εσωκομματικής διάσπασης, καθώς στα τέλη του 1985 ο Κ. Στεφανόπουλος είχε ιδρύσει τη ΔΗΑΝΑ, αφού προηγουμένως και μετά την ήττα στις εκλογές του 1985, είχε διαφωνήσει με την απόφαση Μητσοτάκη να συγκαλέσει την Κ.Ο., με στόχο την επανεκλογή του.
1986. Ο Κων. Μητσοτάκης μιλάει στους συνέδρους στο 2ο συνέδριο της Ν.Δ.
Οκτώ χρόνια μεσολαβούν για το επόμενο –τρίτο κατά σειρά– τακτικό συνέδριο της Ν.Δ. Είμαστε στο 1994 και ο νέος πρόεδρος Μ. Εβερτ, μιλάει για «επιστροφή στις ρίζες». Ο νέος πρόεδρος αποτελούσε άλλωστε μαζί με τους Αθ. Κανελλόπουλο και Στ. Δήμα την τριανδρία της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Το 1997 η Ν.Δ. επιστρέφει στα χέρια ενός Καραμανλή με το τέταρτο συνέδριο. Μετά μία μακρά περίοδο εσωστρέφειας, ο 41χρονος τότε Κ. Καραμανλής εκλέγεται «πανηγυρικά» στον δεύτερο γύρο με ποσοστό σχεδόν 70%. Αντίπαλός του ο Γ. Σουφλιάς, ενώ είχαν αποκλειστεί στον πρώτο γύρο οι Μ. Εβερτ και Β. Πολύδωρας. Πρωταγωνιστικό ρόλο σε εκείνο το συνέδριο είχε το ιστορικό στέλεχος της ΕΡΕ και της Ν.Δ. Ιω. Βαρβιτσιώτης, που τάχθηκε υπέρ του Καραμανλή.
Δύο έκτακτα συνέδρια
Το 2000 λαμβάνουν χώρα δύο έκτακτα συνέδρια. Ενα λίγο πριν από τις εκλογές, όπου η Ν.Δ. καταθέτει τον «σχεδιασμό και το όραμά της για την ελληνική κοινωνία στη μετά ΟΝΕ εποχή» και ένα τον Ιούνιο λίγο μετά την οριακή ήττα από το ΠΑΣΟΚ του Κ. Σημίτη. Αυτό του Ιουνίου διεξάγεται στη «σκιά» της διαγραφής Καρατζαφέρη και ουσιαστικά επιβεβαιώνει την απόλυτη κυριαρχία Καραμανλή.
Το 2001 πραγματοποιείται το πέμπτο συνέδριο. Η Ν.Δ. βγαίνει ενωμένη: ο Καραμανλής καλωσορίζει μετά τρία χρόνια τον διεγραμμένο Γ. Σουφλιά «σπίτι του», καθώς το 1998 η ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής τον είχε φέρει εκτός κόμματος μαζί με τους Στ. Μάνο και Β. Κοντογιαννόπουλο. Το 2004 διεξάγεται το έκτο τακτικό συνέδριο, εν μέσω πανηγυρικού κλίματος, καθώς η Ν.Δ. έχει επιστρέψει στην εξουσία. Ο Κ. Καραμανλής περιγράφει το ιστορικό άνοιγμα «στον μεσαίο χώρο» με τη φράση «εκφράζουμε τη σύγχρονη αντίληψη του κοινωνικού Κέντρου».
Το έβδομο τακτικό συνέδριο, το 2007, εκλέγει νέα Κ.Ε. και επιβεβαιώνει την προσήλωση του κόμματος στον πρόεδρό του. Το 2009, η ήττα της Ν.Δ. οδηγεί σε έκτακτο συνέδριο. Ιστορικό από πάσα άποψη, καθώς αποφασίζει για πρώτη φορά εκλογή προέδρου από τη βάση, που ήταν το σημείο-κλειδί που οδήγησε τον Αντ. Σαμαρά στην ηγεσία. Από εκείνη ωστόσο τη διαδικασία δεν μπορεί να λησμονηθεί η κομβική στήριξη του Δημ. Αβραμόπουλου στο πρόσωπο του μετέπειτα αρχηγού της Κεντροδεξιάς.
Το επόμενο τακτικό, όγδοο κατά σειρά, το 2010 υπό την ηγεσία Σαμαρά, μιλάει για ενίσχυση του κοινωνικού φιλελευθερισμού, στη σκιά της διαγραφής της Ντόρας Μπακογιάννη. Επίσης, εκλέγεται νέος γραμματέας της Ν.Δ. ο Ανδρ. Λυκουρέντζος. Το ένατο τακτικό το 2013, λαμβάνει χώρα με τη Ν.Δ. ξανά στην εξουσία και πρωθυπουργό τον Αντ. Σαμαρά, που μιλάει για μία «Νέα Δημοκρατία» και μία «Νέα Ελλάδα». Είχε προηγηθεί η αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση και σαρωτικός ανασχηματισμός. Το 10ο τακτικό συνέδριο της Ν.Δ. διεξήχθη την άνοιξη του 2016 και ήταν το πρώτο υπό την ηγεσία του Κυρ. Μητσοτάκη με σύνθημα το «Οξυγόνο». Το επόμενο, 11ο και τελευταίο πριν από το σημερινό, έγινε το 2017. Το σύνθημα που κυριάρχησε μετά δύο έτη διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ήταν «έτοιμοι να αλλάξουμε την Ελλάδα».