Μείωση του ορίου των οφειλών που θεωρούνταν μικρές και δεν υπάγονταν έως τώρα στον εξωδικαστικό μηχανισμό αλλά ικανοποιούνταν πλήρως, αύξηση στις 300.000 ευρώ από τις 50.000 ευρώ που είναι σήμερα του ορίου των οφειλών που μπορούν να ρυθμιστούν μέσω της λεγόμενης απλοποιημένης διαδικασίας, δυνατότητα στους πιστωτές να εξαιρούν από την εξωδικαστική διευθέτηση απαιτήσεις που δεν οφείλονται σε επιχειρηματική δραστηριότητα, αλλά και προστασία των οφειλετών από τις κατασχέσεις εις βάρος τους στις οποίες προχωρούσε το Δημόσιο μεσούσης της διαδικασίας του εξωδικαστικού είναι μερικές από τις νέες αλλαγές που επέρχονται στον νόμο 4469/2017.
Οι αλλαγές αυτές, οι οποίες κατά περίπτωση καταλαμβάνουν εκκρεμείς αιτήσεις αλλά και ήδη συμφωνηθείσες αναδιαρθρώσεις, περιλαμβάνονται σε τροπολογία του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης σε νομοσχέδιο του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, το οποίο πρόκειται να ψηφιστεί σήμερα στη Βουλή. Η «Κ» παρουσιάζει όλες τις αλλαγές:
1) Η δυνατότητα υποβολής αιτήσεων για τη ρύθμιση οφειλών στον εξωδικαστικό μηχανισμό παρατείνεται έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019, ενώ αρχικά έληγε στις 31 Δεκεμβρίου 2018.
2) Πιστωτές οι απαιτήσεις των οποίων α) δεν υπερβαίνουν ατομικά για κάθε πιστωτή το ποσό των 500.000 ευρώ και ποσοστό 1,5% του συνολικού χρέους του οφειλέτη και β) δεν υπερβαίνουν αθροιστικά το ποσό των 5 εκατ. ευρώ και ποσοστό 15% του συνολικού χρέους του οφειλέτη δεν συμμετέχουν στον εξωδικαστικό και δεν δεσμεύονται από την αναδιάρθρωση των οφειλών. Τα σημερινά όρια είναι 2 εκατ. ευρώ για κάθε πιστωτή και 20 εκατ. ευρώ αθροιστικά. Η μείωση αυτή γίνεται διότι, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει την τροπολογία, η πράξη κατέδειξε ότι τα τεθέντα όρια ήταν πολύ υψηλά, αφήνοντας εκτός ρύθμισης υψηλές απαιτήσεις.
3) Εάν υπάρχουν οφειλές οι οποίες δεν προέρχονται από την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας του οφειλέτη και αποτελούν οφειλές από άλλη αιτία και ο πιστωτής δεν κρίνει τη ρύθμισή τους απαραίτητη για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του οφειλέτη, ο πιστωτής μπορεί να τις εξαιρέσει από τον εξωδικαστικό με δήλωσή του και να συνεχίσει τη διαδικασία για την αναδιάρθρωση των επιχειρηματικών οφειλών. Η ρύθμιση αυτή γίνεται, καθώς διαπιστώθηκε ότι η ύπαρξη μη επιχειρηματικών οφειλών οδηγούσε συχνά τους πιστωτές σε μη συμμετοχή στη διαδικασία, με συνέπεια αυτή να μην καρποφορεί.
4) Η αναστολή των μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης εις βάρος του οφειλέτη ισχύει μέχρι και τη σύνταξη πρακτικού περαίωσης της διαδικασίας του εξωδικαστικού, εφόσον η μη ολοκλήρωση της διαδικασίας εντός του διαστήματος που προβλέπεται (σ.σ. 90 ημέρες από την αποστολή της αίτησης από τον συντονιστή) οφείλεται σε λήψη από πιστωτές παρατάσεων των προθεσμιών για ενέργειες και μόνο έναντι των πιστωτών αυτών. Με τον τρόπο αυτό, επιχειρείται να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο της λήψης μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης από το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία μεσούσης της διαδικασίας του εξωδικαστικού και ενώ είναι οι παραπάνω φορείς που έχουν ζητήσει παρατάσεις των προβλεπόμενων προθεσμιών.
5) Εάν μια σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών ακυρωθεί, η ακύρωση αυτή δεν ασκεί επίδραση στη νομική θέση πιστωτών οι απαιτήσεις των οποίων έχουν ήδη ικανοποιηθεί πλήρως σύμφωνα με τους όρους της αναδιάρθρωσης.
6) Το ανώτερο όριο συνολικών οφειλών που μπορούν να υπαχθούν στη λεγόμενη απλοποιημένη διαδικασία ρύθμισης, κατά την οποία η πρόταση ρύθμισης και η αξιολόγηση βιωσιμότητας του οφειλέτη παράγονται με τυποποιημένο τρόπο ορίζεται στις 300.000 ευρώ από 50.000 ευρώ που είναι σήμερα.
7) Οφειλέτες που έχουν οφειλές προς το Δημόσιο οι οποίες αντιπροσωπεύουν 15% επί του συνόλου των χρεών τους και οφειλέτες που δεν κατόρθωσαν να εξασφαλίσουν απαρτία πιστωτών, όταν οι τελευταίοι ήταν ιδιώτες πιστωτές, μπορούν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους προς Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία.
8) Από την αποστολή της πρόσκλησης από τον συντονιστή προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία καθ’ όλη τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης αναβάλλεται υποχρεωτικά η συζήτηση της ποινικής υπόθεσης στο ακροατήριο εις βάρος του οφειλέτη για παράβαση των διατάξεων του νόμου 1882/1990 (νόμος περί φοροδιαφυγής) και του αναγκαστικού νόμου 86/1967 (περί μη απόδοσης ασφαλιστικών εισφορών) και αναστέλλεται η παραγραφή των αδικημάτων.
Οι αλλαγές που αναφέρονται στα σημεία 2, 3 και 7 ισχύουν τρεις μήνες μετά τη δημοσίευση του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Προβλέπεται, ωστόσο, ότι με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Οικονομίας μπορεί να ορίζεται συντομότερος χρόνος έναρξης ισχύος. Οι αλλαγές που αναφέρονται στα σημεία 4 και 8 έχουν άμεση εφαρμογή και σε αιτήσεις που είναι εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος των τροποποιήσεων αυτών. Η αλλαγή που αναφέρεται στο σημείο 5 εφαρμόζεται και σε συμβάσεις ρύθμισης οφειλών που έχουν συναφθεί πριν από την έναρξη ισχύος της.