«Το Ποτάμι καταψηφίζει μια αποτυχημένη κυβέρνηση. Ζητάει –και θα το κάνουν πράξη οι βουλευτές του– το επόμενο διάστημα με κάθε τρόπο, με κάθε δύναμη να πολεμήσουν για τη μεγάλη πολιτική αλλαγή που έχει ανάγκη η κοινωνία», υπογράμμισε χθες ο κ. Στ. Θεοδωράκης, εκφράζοντας εντονότατη ανησυχία για το φαινόμενο του διχασμού που καταγράφεται στους κόλπους της κοινωνίας: «Ο διχασμός επανέρχεται με δρασκελιές. Πώς θα διώξουμε αυτή τη δυσοσμία; Την κύρια ευθύνη έχει η κυβέρνηση. Οι αποστασίες των ημερών έκαναν ακόμη πιο τοξική την ατμόσφαιρα. Στην επιφάνεια έχουν βγει όλες οι παθογένειες της πολιτικής ζωής. Και η λογική έχει στριμωχθεί στην άκρη. Ενα εθνικό θέμα, αντί να είναι αφορμή για συνεννόηση, έγινε όπλο στα χέρια των κομματικών επιτελείων. Η κυβέρνηση νόμιζε ότι θα διαλύσει την αντιπολίτευση και η αντιπολίτευση οχυρώθηκε στις κομματικές της γραμμές».
Από την τοποθέτηση, πάντως, του επικεφαλής του Ποταμιού δεν κατέστη απολύτως σαφής η τελική θέση του κόμματος στην ψηφοφορία έγκρισης της επίμαχης συμφωνίας. Ο κ. Θεοδωράκης, χθες, επέλεξε να αναφερθεί σε πρόσφατη τοποθέτησή του, σε συνάρτηση με τη διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης: «Ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση σημαίνει οπωσδήποτε και θετική ψήφος για τις Πρέσπες. Ενώ, αντιθέτως, θετική ψήφος για τις Πρέσπες δεν σημαίνει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση», είπε, με ορισμένους στο Περιστύλιο να διατυπώνουν την εκτίμηση ότι η τελευταία αυτή αποστροφή της ομιλίας του συνιστά προαναγγελία θετικής ψήφου. «Και έρχομαι και στο πιο επίμαχο», συνέχισε: «Ο κ. Κόκκαλης και ο κ. Ζουράρις, οι οποίοι έχουν κάνει καριέρα ως μακεδονομάχοι στα τηλεοπτικά παράθυρα, θα ψηφίσουν την ερχόμενη εβδομάδα τη συμφωνία των Πρεσπών; Εχουν δεσμευθεί γι’ αυτό στον κ. Τσίπρα; Ή είναι ψήφος εμπιστοσύνης μιας χρήσης και άμεσης απόδοσης;».
Αναφερόμενος, τέλος, στη γενικότερη κατάσταση, ο επικεφαλής του Ποταμιού υπογράμμισε: «Ανησυχεί κανένας για τα ρήγματα που εμφανίζονται στην κοινωνία; Σκεφτόμαστε ότι εκτός από τις κομματικές γραμμές –τις κομματικές νίκες και ήττες– υπάρχει μια χώρα και μια οικονομία που δεν λέει να ορθοποδήσει; Οι Ελληνες μετά δέκα χρόνια κρίσης έχουν εξοντωθεί. Ολη η ενέργειά μας εξαντλείται σε μικρούς εμφυλίους. Αξίζουμε όμως μια Ελλάδα αλλιώς. Και όχι μια Ελλάδα της παρακμής και του πολιτικού αμοραλισμού. Πρέπει να γράψουμε νέες σελίδες. Ο ελληνικός λαός πρέπει να κληθεί σύντομα να αποφασίσει γι’ αυτές τις νέες σελίδες».