«Στήνουμε θέατρα και τα χαλνούμε / όπου βρεθούμε κι όπου σταθούμε…». l
Σ’ αυτήν την υπερτετραετή Συριζιάδα που ζήσαμε, το Μπουλούκι Τσίπρα έστηνε κάθε τόσο πρόχειρα πατάρια για «παραστάσεις της αρπαχτής» l με τη μια ή την άλλη πρόφαση, πάντα όμως με σκοπό τη συσκότιση και την παραπλάνηση. l Κορυφαία αρπαχτή του συριζομπουλουκιού, και ειδεχθέστερη, ήταν η «Ενημέρωση του Ηγέτη» την τραγική νύχτα στο Μάτι l -και πιο πρόσφατη, η θολοσφιξούρα για έκτακτο ΚΥΣΕΑ μες στις αργίες του Αγίου Πνεύματος, τάχα μου για τα τουρκοκαμώματα στα νερά της Κύπρου. l Αρπαχτή που στήθηκε για να ξωπεταχθεί ευσχήμως από το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Σύριζα ο Αποστολάκης, ως, και καλά, «ταγμένος τώρα στην αντιμετώπιση του Εθνικού Κινδύνου». l
Αλλά τον προαλειφόμενο για επικεφαλής στο ίδιο ψηφοδέλτιο Γραμματικάκη, l ναι, τον διανοούμενο που ως ευρωβουλευτής του Ποταμιού κοπτόταν μονίμως υπέρ Σύριζα, θολώνοντας όσο μπορούσε κι αυτός τα Ποταμίσια νερά, l -αυτόν τον ξωπέταξε ο Τσίπρας χωρίς προσχήματα, l προσφέροντάς του μόνο τη διέξοδο να υποστηρίξει ότι «αρνήθηκε την τιμητική»… πρόθεση. l Το πράγμα συνάντησε μάλιστα και τη συμπάθεια μέρους του Τύπου l -ότι και καλά ξωπετάχτηκε ο χιονοσκεπής καρηκομόων εξαιτίας ενδοσυριζαϊκής φαγωμάρας για μια θέση στο Επικρατείας. l Η φάπα της απόρριψης φάνηκε όμως στις πραγματικές της διαστάσεις l όταν αντί κάποιου στελέχους «με κομματικές περγαμηνές», l όπως νόμισε ο εμπαιχθείς Γραμματικάκης, l τοποθετήθηκε επικεφαλής του συριζαϊκού Επικρατείας άλλος «συμπαθών» και «συντρέχτης» πρεσβύτης, ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός. l Προφανώς διότι θεωρήθηκε πιο επικερδής επένδυση για ένα κόμμα σαν τον Σύριζα l κολλημένο ανήκεστα στην Πρόοδο της Παλαιοκαίνου. l
Συριζαίος βουλευτής Κυρίτσης έφα: l «Η υπεροχή του Σύριζα σε ηγεσία, αξιοπιστία και πρόγραμμα l (απαπά τρίποντο) l μπορεί να του εξασφαλίσει τη νίκη στις εκλογές l και γι’ αυτό η Ν.Δ. θα επιχειρήσει λούφα και παραλλαγή μέχρι την κάλπη». l Νάνι του Τσίπρα το παιδί / και της Αυγής τ’ αγγόνι… l
Ενα σύγχρονο Παραμύθι Χωρίς Ονομα είναι ο Σύριζα. l «Παραμύθι» -καλά, άνευ περαιτέρω εξηγήσεων. l Και «Χωρίς Ονομα» -χωρίς ταυτότητα δηλαδή. l Διότι, τι είναι ο Σύριζα; l Αριστερά, Κεντροαριστερά, όπως το παίζει τελευταία, ή η Τράτα μου η Κουρελού, η Χιλιομπαλωμένη, l όπως βεβαιώνουν τα κυβερνητικά άθλα του, l αλλά και οι παντοίοι εισοδιστές που κόσμησαν τις ήδη τόσο κεκοσμημένες τάξεις του; l Οχι πάντως Ανανεωτική Αριστερά. l Το γεγονός και μόνο ότι δεν επιχείρησε καν να εκπονήσει, τόσα χρόνια κυβέρνηση, ένα αναπτυξιακό σχέδιο, l το βασικότερο που έχει ανάγκη η χώρα, l αντίθετα αναλώθηκε σε ό,τι παλαιοκομματικό και φαύλο, l δείχνει πόσο παλιό και σαθρό, αντί νέο και δημιουργικό, υπήρξε στη διακυβέρνηση της χώρας. l «Ο Σύριζα ήταν επίλογος και όχι πρόλογος», l όπως επιγραμματικά το διατύπωσε ο καθηγητής Γιάννης Βούλγαρης σ’ ένα άκρως ενδιαφέρον άρθρο του την περασμένη Κυριακή στο Βήμα. l
Εγραφα πρόσφατα για τους παλιούς 4% του Σύριζα l -τους τόσο προδομένους αλλά και τόσο κολλημένους. l Αμετανόητοι «παρ’ όλ’ αυτά». l Ενας εξ αυτών, πιο τολμηρός αλλ’ όχι και ξεκολλημένος, ο συμπαθής Δημήτρης Πιατάς, l δήλωσε πρόσφατα στα Νέα και τον Δημήτρη Μανιάτη: l Ο Σύριζα είναι «κατ’ όνομα Αριστερά». l Γιατί «δεν μπορεί να είναι η Αριστερά εξουσία», l με τέτοιες παγιωμένες συνθήκες «δεν μπορεί να κάνει αλλαγή του συστήματος. l Αρα αυτή η Αριστερά κάνει διαχείριση, άρα απεμπολεί την ιδεολογία. Και κρατά το όνομά της Εις Μνήμην. l Κι εγώ είμαι ψηφοφόρος Εις Μνήμην». l
Ο Θεός σχωρέστους -και την εκλιπούσα, και τους ψηφοφόρους της μνήμης της. l
Και η ζωή σε μας.