Ένας από τους πλέον καταξιωμένους Αμερικανούς επικοινωνιολόγους, με συμβουλευτικό λόγο και ρόλο πίσω από διασημες εκλογικές νίκες παγκοσμίως, συμβάλλει στην επικοινωνιακή στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας.
Πρόκειται για τον 74χρονο αμερικανό Σταν Γκρίνμπεργκ, τον άνθρωπο που θεωρείται ότι έπαιξε κομβικό ρόλο στην εκλογή του Μπιλ Κλίντον αλλά και του Τόνι Μπλερ, παρέχοντας υψηλού επιπέδου συμβουλές στρατηγικής επικοινωνίας.
Ο Γκρίνμπεργκ εργάστηκε ως κορυφαίος δημοσκόπος -εκλογολόγος του Μπιλ Κλίντον στη νικηφόρα εκλογική καμπάνια του 1992, ενώ συνεβούλευσε τον Τόνυ Μπλερ κατά τη διάρκεια των εκλογικών αναμετρήσεων του 1997, του 2001 και του 2005.
Γεννημένος το 1945 στην Φιλαδέλφεια και σύζυγος της γερουσιαστού Ρόζα Ντε Λάουρο, ο Σταν Γκρίνμπεργκ σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι κι έκανε το διδακτορικό του στο Χάρβαρντ.
Ο Γκρίνμπεργκ ξεκίνησε να αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα κοινά και την πολιτική όντας ακόμη καθηγητής στο Yale, αλλά δεν ακολούθησε ποτέ ακαδημαϊκή καριέρα.
Εγκατέλειψε τα ακαδημαϊκά έδρανα και ίδρυσε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 στην Ουάσιγκτον την Greenberg Quinlan Rosner Research, εταιρεία πολιτικών ερευνών.
Η επιτυχία του το 1988 να βοηθήσει τον Τζο Λίμπερμαν να εκλεγεί στη Γερουσία, ενεργοποίησε το ενδιαφέρον του Μπιλ Κλίντον, στην εκλογή του οποίου έπαιξε σημαντικό ρόλο.
«Όταν συνάντησα τον Μπιλ Κλίντον αυτό που ήταν το πιο ενδιαφέρον, ήταν ότι ήταν απίστευτα ‘πολιτικός’. Του άρεσε η όλη διαδικασία, του άρεσε να κερδίζει ανθρώπους με το μέρος του. Μερικοί σύμβουλοι με αντιλήψεις τείνουσες περισσότερο στις δημόσιες σχέσεις, το θεωρούν αυτό αδυναμία ως ηγετικό προσόν, αλλά εγώ διέκρινα μία ιδιαίτερη δυναμική σε αυτό, το να θέλει δηλαδή ένας πολιτικός να εμπλέκεται με το κοινό και να φέρνει τους ανθρώπους με το μέρος του».
Η λίστα των συνεργασιών του Γκρίνμπεργκ περιλαμβάνει επίσης τον Νέλσον Μαντέλα, τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Αλ Γκορ (τον οποίο, θεωρείται, ότι έπεισε να φιλά περιπαθώς τη σύζυγό του κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας) , τον πρώην προεδρικό υποψήφιο στις ΗΠΑ, Τζον Κέρυ, τον πρώην καγκελάριο της Γερμανίας, Γκέρχαρντ Σρέντερ και εκατοντάδες άλλους υποψηφίους.
Αν και επιλέγει κατά κύριο λόγο να εργάζεται με ανθρώπους που σε γενικές γραμμές συμφωνεί, δεν είναι λίγες οι φορές που εκφράζει τις πολιτικές του διαφωνίες.
Μία τέτοια περίπτωση ήταν η στάση του Τόνυ Μπλερ και των βρετανών Εργατικών στην περίπτωση της εισβολής στο Ιράκ. «Όταν διεξαγόταν η κοινοβουλευτική ψηφοφορία, μέσα μου πανηγύριζα για κάθε ψήφο κατά της εισβολής», έχει πει σε συνέντευξή του. «Αλλά δούλεψα για τον Μπλερ. Τον εμπιστευόμουν. Και δεν ήταν μόνο η υπόθεση του Ιράκ που αφορούσε τη συνεργασία μας. Προσπαθούσαμε να κάνουμε τη Βρετανία μία χώρα με καλύτερες δημόσιες υπηρεσίες και μια χώρα με μεγαλύτερη ισότητα. Ομως το θέμα που μας δίχασε περισσότερο από κάθε τι άλλο ήταν αυτό του Ιράκ».