Αποδέχθηκα με χαρά και συγκίνηση, φυσικά και με αίσθημα ευθύνης, την τιμητική πρόσκληση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας να μετέχω στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, στις κρίσιμες για το μέλλον του τόπου επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.
Από την προηγούμενη Παρασκευή που ανακοινώθηκε το ψηφοδέλτιο Επικρατείας, ξεκίνησε για εμένα μία συναισθηματικά φορτισμένη μεταβατική περίοδος. Δεκαέξι χρόνια στο πανεπιστήμιο, στη διάρκεια των οποίων υπήρξα αφοσιωμένος στην έρευνα και στη διδασκαλία, στους φοιτητές μου και στους συναδέλφους μου, από τους οποίους τιμήθηκα επανειλημμένως στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, δεν είναι εύκολο να διακοπούν από τη μία στιγμή στην άλλη και είναι βέβαιο ότι δεν θα διακοπούν. Τα τελευταία όμως χρόνια, η πανεπιστημιακή μου πορεία βίωσε την επώδυνη εμπειρία της αρνητικής ψυχολογίας των φοιτητών μου. Η μεγαλύτερη απογοήτευση για έναν πανεπιστημιακό καθηγητή, και για κάθε δάσκαλο, είναι να βλέπει στα πρόσωπα των φοιτητών του, στα πρόσωπα των νέων ανθρώπων, να απουσιάζει η πίστη στο μέλλον τους και, ακόμη περισσότερο, η πίστη στο μέλλον της πατρίδας τους. Να βλέπει τις νέες και τους νέους, αντί να σφύζουν από αισιοδοξία, να μην κάνουν καν όνειρα για το μέλλον τους, να είναι βυθισμένοι στην αβεβαιότητα και στην ανασφάλεια. Να έχουν βυθιστεί και αυτά στην «εθνική κατάθλιψη» που έχει απλωθεί τα τελευταία χρόνια πάνω από την κοινωνία μας.
Η εμπειρία μου αυτή, σε συνδυασμό με τη συνεργασία μου τα 2,5 τελευταία χρόνια με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος διαθέτει ένα ξεκάθαρο όραμα για την Ελλάδα και τους νέους, αποτέλεσε το έναυσμα για την απόφασή μου να ασχοληθώ με τα κοινά και να προσπαθήσω να μετασχηματίσω την πανεπιστημιακή μου δράση, σε μία ευρύτερη δράση για την κοινωνία, με περισσότερους αποδέκτες, πάντοτε, όμως, με πυρήνα τους νέους ανθρώπους.
Πλέον τούτων, η απόφασή μου να ανταποκριθώ στην τιμητική πρόσκληση του Κυριάκου, στον δύσκολο αγώνα για τον απεγκλωβισμό της πατρίδας μας από τη διαρκή ανακύκλωση της μιζέριας, εκτός από την κοινή μας πίστη στη δυναμική της χώρας, βασίστηκε και σε τρεις κύριες συνιστώσες: τις πολιτικές αξίες που πρεσβεύει, τον τρόπο που πολιτεύεται, και το προφίλ της ηγεσίας του.
Πρώτον, συμμερίζομαι τις φιλελεύθερες πολιτικές αξίες στις οποίες πιστεύει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Πιστεύω στον υγιή, ζωηρό και ελεύθερο πολιτικό διάλογο όλων των δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων της χώρας και στην κριτική ανταλλαγή επιχειρημάτων. Πιστεύω στη θεσμική δημοκρατία, με ανεξάρτητους, αμερόληπτους και δυναμικούς θεσμούς, και αντιστοίχων ιδιοτήτων λειτουργούς. Οπως ορθά έχει επισημάνει ο Αυστριακός φιλόσοφος και καθηγητής Karl Popper μόνο υγιείς και στιβαροί θεσμοί μπορούν να εγγυηθούν ότι καμία κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να προκαλέσει μεγάλο κακό κατά τη διάρκεια του πολιτικού της χρόνου. Πιστεύουμε και οι δύο στην ανοικτή κοινωνία, δηλαδή, στον ορθό λόγο, στην ελευθερία, στην αξία του ανθρώπου και της ατομικότητας, στην παροχή ίσων ευκαιριών και στην ισότιμη μεταχείριση όλων, ανεξαρτήτως οικονομικής δυνατότητας και κοινωνικής τάξης. Και πιστεύουμε ότι θεμελιώδης συνθήκη για την πρόοδο ταυτόχρονα και καθενός ξεχωριστά, αλλά και του κοινωνικού συνόλου γενικότερα, είναι η εγγύηση από μια υπεύθυνη κυβέρνηση της σταθερότητας των όρων εργασίας, της φορολογίας, της ασφάλισης, της δημόσιας υγείας και εκπαίδευσης, η εμπέδωση αισθήματος δικαίου, δημόσιας ασφάλειας και η προστασία του δημόσιου χώρου. Η πρόοδος, η ευημερία, αλλά και η ίδια η δημοκρατία, δεν μπορούν να επιβιώσουν εκεί όπου κυριαρχούν η αδικία, η ανασφάλεια και ο φόβος για το αύριο. Ευδοκιμούν και παγιώνονται μόνον εκεί όπου οι πολίτες έχουν μια στέγη πάνω από τα κεφάλια τους, εργασία για να επιτύχουν τα σχέδια ζωής τους, σιγουριά για το πώς θα ζήσουν αύριο και στα γηρατειά τους, ασφάλεια ότι υπάρχει δικαιοσύνη, εάν χρειαστεί.
Δεύτερον, ο Κυριάκος από την πρώτη στιγμή μίλησε για μια «συμφωνία αλήθειας» με τους πολίτες. Μίλησε για ένα νέο πατριωτισμό που βρίσκεται απέναντι στους πατριδοκάπηλους, στους λαϊκιστές και στους υποστηρικτές του ανέξοδου εθνικισμού. Απευθύνθηκε ξεχωριστά και στην επιχειρηματική τάξη, την οποία κάλεσε να επενδύσει τα κεφάλαια που διαθέτει εντός και εκτός Ελλάδας προς όφελος και δικό της, αλλά και της χώρας. Για πρώτη φορά υποψήφιος πρωθυπουργός μίλησε με αυστηρό ύφος στον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομήχανων και τους έστειλε το μήνυμα ότι δεν έχουν μόνον δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις. Μετακόμισε τα γραφεία του κόμματος στο Μοσχάτο και σε πολύ σύντομο διάστημα έβαλε τάξη στα οικονομικά του κόμματος. Εδωσε ίσες ευκαιρίες σε όσους θέλουν να ασχοληθούν ενεργά με την πολιτική. Ανανέωσε σε μεγάλο βαθμό το ανθρώπινο κομματικό δυναμικό, με τελευταία απόδειξη τα ψηφοδέλτια του κόμματος. Και να μην ξεχνάμε, εκσυγχρόνισε το καταστατικό του κόμματος, βάζοντας θητεία και στον ίδιο του τον εαυτό.
Τρίτον, αποφασιστικός παράγων της συστράτευσής μου με τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι το προφίλ ηγεσίας που εκφράζει και πράττει καθημερινά. Διαλλακτικός και ανοικτός στη δημιουργική κριτική και στον εποικοδομητικό διάλογο, αποφασιστικός στις δύσκολες ώρες, σεμνός στον βίο του. Με εμπιστοσύνη και σεβασμό προς τους πολίτες, πίστη στην ηθική της εργασίας, αγάπη για την πατρίδα, αποστροφή για τον συνθηματικό, ρηχό και ανούσιο πολιτικό λόγο, ακατάβλητη επιμονή και προσήλωση στους στόχους. Ζητεί και ο ίδιος να αξιολογηθεί και να κριθεί από την αποτελεσματικότητά του.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, εκτός από την αδικαιολόγητη και ανεύθυνη παράταση της οικονομικής κρίσης με τη σύναψη ενός εντελώς αχρείαστου μνημονίου, η πατρίδα μας δοκιμάστηκε και από τη συστηματική προσπάθεια της απερχόμενης κυβέρνησης να επενδύσει στον διχασμό και στη διαίρεση των πολιτών. Ομως, η πατρίδα δεν αντέχει να δοκιμάσει και αυτή την επώδυνη εμπειρία. Σήμερα, σχεδόν 200 χρόνια από τότε που το έθνος, με τη θυσία των προγόνων μας κέρδισε το δικαίωμα να καθορίζει το ίδιο τη μοίρα του, έχουμε καθήκον να προχωρήσουμε με «άλμα μεγαλύτερο από τη φθορά».
Πιστεύω ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ένας σοβαρός, υπεύθυνος, νηφάλιος, ενωτικός και ειλικρινής πολιτικός, αλλά και ένας σεμνός και ταπεινός άνθρωπος, με αποδεδειγμένη διάθεση προσφοράς στην πατρίδα μας, μπορεί να εγγυηθεί το όραμα της ομοψυχίας και της ελπίδας για μια πιο φωτεινή Ελλάδα, ώστε να αρχίσουν όλοι να ονειρεύονται ξανά. Και στον δρόμο αυτό θα είμαι συνοδοιπόρος του, με όλες τις δυνάμεις μου, με την καρδιά και το μυαλό.
* Ο κ. Χρήστος Ταραντίλης είναι καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας.