Κορυφώνεται σήμερα και αύριο στη Βουλή, με αφορμή το πολυνομοσχέδιο που εμπεριέχει ρυθμίσεις για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, το πανεπιστημιακό άσυλο και την Επιτροπή Ανταγωνισμού, η πρώτη πράξη της σφοδρής σύγκρουσης κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, που δίνει πλέον σαφή γεύση του τί πρόκειται να ακολουθήσει, μετά από τις συντομότατες «διακοπές» του Δεκαπενταύγουστου, στο εσωτερικό του πολιτικού συστήματος και ειδικότερα στην εθνική αντιπροσωπεία.
Το γεγονός ότι ήδη στο πεδίο της «μάχης» έλαβαν θέση και οι πολιτικοί αρχηγοί, με τις αντιπαραθέσεις Κυρ.Μητσοτάκη και Αλ. Τσίπρα να δίνουν τον τόνο, είναι ενδεικτικό των εατέρωθεν διαθέσεων. Οι διαθέσεις αυτές κατέστησαν εμφανέστατες από αφενός την κυβερνητική μέριμνα για άμεση προώθηση κρίσιμων ρυθμίσεων – ελάχιστα 24ωρα από τις εθνικές εκλογές και αφετέρου τη σπουδή του ΣΥΡΙΖΑ να κάνει χρήση τόσο σκληρής πολιτικής φρασεολογίας, ανάλογης εκείνης που καλλιέργησε περιβάλλον πόλωσης λίγο πριν από την άνοδό του στην εξουσία το 2015, όσο και σκληρών κοινοβουλευτικών εργαλείων, όπως είναι η κατάθεση αιτήματος για διεξαγωγή ονομαστικής ψηφοφορίας (χθες στο νομοσχέδιο για επιτελικό κράτος) και ενστάσεως αντισυνταγματικότητας επί συγκεκριμένων ρυθμισεων (σήμερα στο πολυνομοσχέδιο του Υπουγείου Εσωτερικών).
Οπως ήταν αναμενόμενο, λόγω των νέων συσχετισμών στη Βουλή, αμφότερα τα εργαλεία αυτά απορρίφθηκαν από την πλειοψηφία. Τόσο, όμως, η χρήση τους ή και η χρήση πολιτικού λόγου ιδιαίτερης οξύτητας –όπως προαναφέρθηκε, όσο και η επιλογή του κ. Τσίπρα να παρεμβαίνει στις συζητήσεις εξαπολύοντας προσωπικές επιθέσεις στον πρωθυπουργό και σε μέλη της κυβέρνησης (έως τώρα, στο στόχαστρο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκαν ο κ. Γ.Γεραπετρίτης και η κυρία Νίκη Κεραμέως), είναι στοιχεία αποκαλυπτικά του πυρήνα της στρατηγικής που καταστρώνει η αξιωματική αντιπολίτευση.
Σε αυτό τον νέο κύκλο της «μονομαχίας», τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης αναζητούν τον βηματισμό τους.
Το ΚΙΝΑΛ στέκεται κριτικά απέναντι στην κυβέρνηση, αλλά με τόνους αναζήτησης συνεννοήσεων και συγκλίσεων, καθώς και με κριτικό λόγο απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ, σε μια προσπάθεια να διεκδικήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντιπολίτευση. Ωστόσο, δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητες κάποιες ενδείξεις απουσίας ενιαίου βηματισμού επί κρίσιμων ζητημάτων, όπως επί παραδείγματι συνέβη με το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου, μια και από τις τοποθετήσεις βουλευτών διαφάνηκαν διαφοροποιήσεις.
Το ΚΚΕ σταθερά κινείται «απέναντι» σε όλους. Η Ελληνική Λύση του κ. Κυρ. Βελόπουλου επιχειρεί να εμφανιστεί ως εναλλακτική «δεξιά» με έντονη προβολή των «εθνικών» στον λόγο που αρθρώνει, κάνοντας κάποιους να μιλούν για εκσυγχρονισμένο ΛΑΟΣ ή «εξημερωμένη» Χρυσή Αυγή. Τέλος, το ΜέΡΑ25 του κ. Γ.Βαρουφάκη που τα στελέχη του σε κάθε ευκαιρία προβάλλουν με καταγγελτική διάθεση τον αντιμνημονιακό όρο «χρεοδουλοπαροικία», μοιάζει δύσκολο για κάποιο χρονικό διάστημα να ξεφύγει από το ρόλο του αδικημένου μεν αλλά που γνωρίζει πολλά για το παρασκήνιο, πρώην οργανικού μέρους του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ.
Εν μέσω αυτού του κλίματος, φυσικό είναι να καταγράφονται ήδη τάσεις επικράτησης στον δημόσιο λόγο φωνών, εκατέρωθεν, που έχουν διακριθεί για το οξύ του χαρακτήρα τους. Υπό αυτή την έννοια, μοιάζει να αποτελεί κεντρικό, άτυπο πολιτικό «στοίχημα» για όλους, το να κυριαρχήσουν εκείνα τα στελέχη που με τη στάση τους θα συμβάλλουν στην διατήρηση ενός κλίματος πολιτκκού πολιτισμού.
«Κάποιος δουλεύει, κύριε Πρόεδρε»
Σαφές δείγμα αυτού του δεύτερου δρόμου κατεγράφη χθες, με αφορμή τα βέλη που εξαπέλυσε κατά του υπουργού Επικρατείας Γ.Γεραπετρίτη με επίκεντρο μέρος της παλαιότερης επαγγελματικής του δραστηριότητας – ως νομικού συμβούλου στην επιτροπή Ανταγωνισμού, υπέρ του ελληνικού δημοσίου, κατά την ανάπτυξη της άκρως επιθετικής ρητορικής του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλ. Τσίπρας.
Αποφεύγοντας προφανέστατα εμπρηστικό ύφος και υβριστικούς τόνους, ο κ. Γεραπετρίτης είπε μεταξύ άλλων:
«Σε ό,τι αφορά τα προσωπικά μου, κύριε Πρόεδρε, εγώ δεν έκρυψα ποτέ την επαγγελματική μου διαδρομή και είναι γνωστή σε όλους. Αν θέλετε, μπορώ να σας δώσω και περισσότερα στοιχεία από τα οποία μπορείτε να αντλήσετε, γιατί προφανώς θα έρθουν και άλλα νομοσχέδια. Θα ήθελα, όμως, να έχετε υπόψιν σας μια βασική αντίφαση, την οποία θα ήθελα λίγο να προσέξετε.
Από τη μια πλευρά, κατηγορείτε εκείνους οι οποίοι έχουν απασχοληθεί σε αυτό που λέτε «ιδιωτικά συμφέροντα» και έρχεστε λάβρος στα μέλη της Κυβερνήσεως, τα οποία στο πλαίσιο της επαγγελματικής τους απασχόλησης, είχαν μια σχέση εντολής με οποιονδήποτε ιδιώτη -σήμερα, κύριε Πρόεδρε, νομίζω ξεπεράσατε τον εαυτό σας- και μέμφεστε έναν επαγγελματία, επειδή ασχολήθηκε υπέρ του δημοσίου. Αποφασίστε, όμως. Κάποιος δουλεύει, κύριε Πρόεδρε!
Εάν, κύριε Πρόεδρε, η δυσανεξία σας αυτή με την προηγούμενη απασχόληση οποιουδήποτε κατέρχεται στον πολιτικό στίβο αφορά την απασχόλησή του και στον ιδιωτικό τομέα και στον δημόσιο τομέα, τότε να αποδεχθούμε με συνταγματική αναθεώρηση να είναι μέσα σε αυτόν τον ιερό χώρο μόνο εκείνοι που προέρχονται από τον κομματικό σωλήνα, κύριε Πρόεδρε».
Μια τοποθέτηση που εξανάγκασε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ σε αναδίπλωση αμέσως μετά:
«Δεν υπήρχε καν προσωπικό. Δεν υπήρξε καμμία προσωπική μομφή σε εσάς, κύριε Γεραπετρίτη. Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι ουδεμία μομφή κατέθεσα ως προς την επαγγελματική σας σταδιοδρομία, και ουδεμία μομφή σάς απέδωσα στο γεγονός ότι είχατε απολαβές ή στο τι είδους απολαβές είχατε για αυτό».
(Ανάλογη αναδίπλωση υπήρξε και όσον αφορά την επίσης προσωπική επίθεση του κ. Τσίπρα προς την υπουργό Παιδείας, μετά από τα όσα, επίσης αυστηρά αλλά εντός πλαισίου πολιτικού πολιτισμού είχε πει η κυρία Κεραμέως).