Είναι απλή σύμπτωση ότι ο Ερνστ Ράιχελ, ο νέος Γερμανός πρέσβης στην Αθήνα, συνέπεσε για μικρό χρονικό διάστημα στο Κίεβο με τον Τζέφρεϊ Πάιατ, τον σημερινό Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα, ο οποίος επίσης ήρθε στη χώρα μας από την Ουκρανία. Οχι, Βερολίνο και Ουάσιγκτον δεν εναρμονίστηκαν στις διπλωματικές τους αποστολές. Δεν θα μπορούσαν άλλωστε σε μια εποχή όπου οι σχέσεις των δύο χωρών βρίσκονται στο ναδίρ μετά την ανάδειξη του Ντόναλντ Τραμπ στην αμερικανική προεδρία. Σύμπτωση είναι εξάλλου ότι ο κ. Ράιχελ έφθασε στην Αθήνα ταυτόχρονα με την κυβερνητική αλλαγή στη χώρα μας. O προκάτοχός του Γενς Πλέτνερ αποχώρησε από την Ελλάδα επειδή αναβαθμίστηκε στη θέση του πολιτικού διευθυντή του γερμανικού ΥΠΕΞ, και η αναχώρησή του ήταν προγραμματισμένη από την άνοιξη. Εξακολουθεί, βεβαίως, να έχει βαρύνοντα λόγο στις αποφάσεις του Βερολίνου που αφορούν την Ελλάδα. Δεν παύει πάντως η τοποθέτησή του Ράιχελ να αποτελεί έναυσμα για επανεκκίνηση στις ελληνογερμανικές σχέσεις.
Ο Γερμανός διπλωμάτης γνωρίζει καλά την περιοχή μας: ήταν διευθυντής Νοτιοανατολικής Ευρώπης και Τουρκίας στο γερμανικό ΥΠΕΞ, ενώ έχει θητεύσει στο Κόσοβο ως αναπληρωτής διευθυντής του γραφείου του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ. Υπηρέτησε στα Βαλκάνια (2011-2012) σε μια περίοδο όπου μια συμφωνία για το Μακεδονικό ηχούσε σαν επιστημονική φαντασία. Σήμερα, το Βερολίνο δεν ανησυχεί για το μέλλον της, αφού έχει λάβει διαβεβαιώσεις από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ότι δεν κινδυνεύει. Ο ίδιος ο κ. Ράιχελ αναρωτιέται συχνά αν θα μπορούσε άλλος Ελληνας πολιτικός πλην του Αλέξη Τσίπρα να έχει προχωρήσει στη σύναψη της συμφωνίας των Πρεσπών.
Παρά το πρόσφατο πόρισμα της γερμανικής Βουλής στη Χάγη για το θέμα των αποζημιώσεων, η στάση της Γερμανίας στο ζήτημα είναι δεδομένη, και η πρόσφατη επίσκεψη του Γερμανού πρέσβη στα Καλάβρυτα δεν συνδέεται με την υπόθεση. Δεν είναι κάποια προσπάθεια απόκτησης συγκριτικού ηθικού πλεονεκτήματος σε ενδεχόμενη προσφυγή στο διεθνές δικαστήριο. Το ενδιαφέρον του πολιτικού κόσμου και των γερμανικών ΜΜΕ για την Ελλάδα παραμένει ούτως ή άλλως αμείωτο. Η σταδιακή απόσυρση των Γερμανών ανταποκριτών από την Αθήνα, μάλλον ένδειξη ομαλοποίησης είναι: no news is good news. Η προσωπική χημεία της καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ με τον Αλέξη Τσίπρα δεν σημαίνει ότι δεν θα έχει εξίσου καλή σχέση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεν είναι τυχαίο ότι έστειλε τον στενό σύμβουλό της σε θέματα εξωτερικής πολιτικής Γιαν Χέκερ, ο οποίος «δεν ταξιδεύει συχνά» (σύμφωνα με την απαραίτητη διευκρίνιση του Βερολίνου) στην Αθήνα «για να πάρει τη θερμοκρασία» της νέας κυβέρνησης. Αντικείμενο της επίσκεψης του κ. Χέκερ ήταν κυρίως το μεταναστευτικό, αλλά και η προετοιμασία της επίσκεψης του Ελληνα πρωθυπουργού στο Βερολίνο στα τέλη του μήνα.
Η συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας δεν προβληματίζει ιδιαιτέρως τον κ. Ράιχελ, αν και είναι δύσκολο να αποκρυπτογραφήσει κανείς τα σχέδια του Ταγίπ Ερντογάν, τις αληθινές προθέσεις του πέρα από την επιθετική ρητορική του. Ο Γερμανός πρέσβης έχει μάθει πλέον να αντιμετωπίζει με μεγαλύτερη χαλαρότητα την εφαρμογή της, που είναι προβληματική και από ελληνικής πλευράς, κυρίως εξαιτίας της βραδύτητας στις επαναπροωθήσεις. Η Αθήνα έχει ωστόσο δεσμευθεί ότι η γρήγορη επεξεργασία των αιτήσεων ασύλου και η επιτάχυνση επιστροφής των υπολοίπων μεταναστών στην Τουρκία είναι στις άμεσες προτεραιότητές της. Ο κ. Ράιχελ αποφεύγει να εκφραστεί ως προς την πολιτική της Αγκυρας στο θέμα των γεωτρήσεων και παραπέμπει στα μέτρα που αποφάσισε το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων εις βάρος της Τουρκίας.
Υπάρχουν σύννεφα στον ορίζοντα της γερμανικής οικονομίας, η οποία όμως εξαρτάται πολύ περισσότερο από τις εξαγωγές και άρα την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας. Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, αντιθέτως, θα μπορούσε κυρίως να επηρεαστεί από τις διεθνείς χρηματαγορές, αν και προς το παρόν το Βερολίνο δεν μοιάζει να φοβάται τέτοιο ενδεχόμενο.
Δυναμική παρουσία
Γεννημένος το 1960 στο Λάγος της Νιγηρίας, ο νέος Γερμανός πρέσβης αντιμετωπίζει την πολιτική επικαιρότητα με την ηρεμία της εμπειρίας και την αισιοδοξία του ανθρώπου που έχει μάθει να αλλάζει. Εχει δυναμική παρουσία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία θεωρεί πλέον μέρος της δουλειάς του. Εξοικειωμένος με τα social media, χωρίς αγκυλώσεις σοβαροφάνειας, δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει δημοφιλή emoticons στο Twitter, όπως σημαίες, σαμπάνιες και μπάλες ποδοσφαίρου, ενώ συχνά ποστάρει selfies, γελοιογραφίες και αστεία βίντεο στο Facebook. Πιο φειδωλός και ιδιωτικός στο Instagram, έχει λιγότερους ακολούθους και κλειστό προφίλ.