Κυβερνητικοί και δικαστικοί χειρισμοί στην υπόθεση Novartis βρίσκονται πλέον υπό εισαγγελική έρευνα από τον Αρειο Πάγο, με δύο αντεισαγγελείς του ανωτάτου δικαστηρίου να διερευνούν πώς και υπό ποίες συνθήκες ενοχοποιήθηκαν πολιτικά πρόσωπα χωρίς στοιχεία, με άλλα λόγια πώς «στήθηκε» η υπόθεση που είχε χαρακτηριστεί από υπουργό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως τους ελληνικού κράτους».
Με καθυστέρηση, που ξεπερνάει σχεδόν τα δύο χρόνια, οι μηνύσεις που είχαν καταθέσει εξαρχής ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, αλλά και οι επώνυμες καταγγελίες δικαστικών για ύπαρξη πολιτικοδικαστικής σκευωρίας στην υπόθεση, τώρα διερευνώνται στο σύνολό τους προσδίδοντας εντελώς άλλη διάσταση.
Οι καταθέσεις των τριών πολιτικών έχουν ήδη προσδιοριστεί για την επόμενη εβδομάδα, με πρώτο τον Δημήτρη Αβραμόπουλο –καταθέτει αύριο Δευτέρα– ο οποίος είχε καταγγείλει τους λεγόμενους προστατευόμενους μάρτυρες, ενώ τις αμέσως επόμενες ημέρες το κατώφλι του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ευάγγελου Ζαχαρή θα περάσουν ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς αλλά και ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Στη συνέχεια έχει κληθεί σε κατάθεση ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ιωάννης Αγγελής, ο οποίος για κάποιο διάστημα είχε διατελέσει επόπτης των εισαγγελικών ερευνών για την υπόθεση Novartis, αλλά παραιτήθηκε καταγγέλλοντας λανθασμένους δικαστικούς χειρισμούς και κυβερνητικές παρεμβάσεις στις έρευνες, φωτογραφίζοντας –και αυτός– πρώην κυβερνητικό στέλεχος που φέρει το προσωνύμιο «Ρασπούτιν».
Οι καταθέσεις που έχουν δρομολογηθεί ήδη στον Αρειο Πάγο αναμένεται να οδηγήσουν εκ νέου την υπόθεση στη Βουλή για την αναζήτηση ευθυνών σε πρώην κυβερνητικά στελέχη, τα οποία έχουν καταγγελθεί ότι αναμείχθηκαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και οργάνωσαν στο παρασκήνιο την ενοχοποίηση των πολιτικών τους αντιπάλων χωρίς στοιχεία.
Η διαβίβαση στη Βουλή της σχετικής δικογραφίας αναμένεται να ανοίξει νέο κεφάλαιο κοινοβουλευτικών διαδικασιών, με τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής, διαδικασία που θα φέρει τη σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, που τόσα είχε επενδύσει ως κυβέρνηση στην υπόθεση της Novartis, σε ρόλο ελεγχόμενου για αντιθεσμικές πρακτικές και για παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη.
Για τους δικαστικούς χειρισμούς που είχαν εξαρχής επικριθεί σε πολιτικό επίπεδο –και όχι μόνον–, η έρευνα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου διενεργείται και από δεύτερο αντεισαγγελέα του ανωτάτου δικαστηρίου, τον Λάμπρο Σοφουλάκη.
Οι «τροχήλατες βαλίτσες»
Πάντως, η υπόθεση Novartis αποτελεί μοναδική περίπτωση στην πολιτική ιστορία μας, καθώς ένα υπαρκτό σκάνδαλο –διότι σκάνδαλο με τη φαρμακευτική δαπάνη υπήρξε– αποτέλεσε τον «καμβά» πάνω στον οποίο εξυφάνθηκε η εμπλοκή των πολιτικών. Η πολιτική επένδυση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στην εν λόγω υπόθεση υπήρξε εξαρχής μεγάλη, αλλά «το πράγμα φάνηκε νωρίς» όταν πριν από δύο και πλέον χρόνια η σχετική δικογραφία έφθασε στη Βουλή για δέκα πολιτικούς.
Από τότε είχε καταστεί ορατό ότι οι μαρτυρίες πάνω στις οποίες χτίστηκε το οικοδόμημα των κατηγοριών για δωροληψία ήταν ατεκμηρίωτες και σε πολλές περιπτώσεις παιδαριώδεις, καθώς μιλούσαν για τροχήλατες βαλίτσες που έμπαιναν στο Μέγαρο Μαξίμου και άλλα παρόμοια, ενώ ο ίδιος ο φερόμενος ως εγκέφαλος των δωροδοκιών, ισχυρός άνδρας της Novartis, Κωνσταντίνος Φρουζής, ουδέποτε είχε κληθεί σε κατάθεση ώστε να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τα καταγγελλόμενα.
Σε κάθε περίπτωση, η υπόθεση Novartis είναι η πρώτη που στηρίχθηκε αρχικά, και σχεδόν στο σύνολό της, σε ανώνυμες καταθέσεις, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία περί προστατευόμενων μαρτύρων, χωρίς να διαθέτει έστω και κάποια άλλα ευρήματα που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη μαγιά που θα δικαιολογούσε την ενοχοποίηση σημαντικών πολιτικών προσώπων για δωροληψία.
Η επίκληση ότι υπήρχαν «βαριά χαρτιά» για την εμπλοκή των πολιτικών, προερχόμενα από τις έρευνες των Αμερικανών, κάτι που προσέδιδε στην υπόθεση βαρύτητα, «έπαιξε» πολύ, και μέσω αυτής επιχειρήθηκε να καλυφθούν οι ατεκμηρίωτες μαρτυρικές καταθέσεις, αλλά απεδείχθη ότι δεν είχε και πολλή σχέση με την πραγματικότητα, διότι ναι μεν οι αμερικανικές αρχές διενεργούσαν έρευνες και ήταν σε επαφή με τις δικές μας αρχές, αλλά στοιχεία κατά πολιτικών, λογαριασμούς ή άλλα ευρήματα διακίνησης πολιτικού χρήματος δεν είχαν δώσει, ούτε έχουν δώσει έως σήμερα.
Και ενώ οι πολιτικοί που ενεπλάκησαν από τους μάρτυρες στην υπόθεση –για τους επτά ήδη οι φάκελοι έχουν μπει στο αρχείο– κατέθεσαν εξαρχής μηνύσεις κατά πάντων για την εμπλοκή τους, καταμηνύοντας πολιτικούς, εισαγγελικούς και μάρτυρες, ήρθαν στη συνέχεια οι καταγγελίες του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Αγγελή να προσθέσουν στις υπάρχουσες καταγγελίες σημαντικά στοιχεία, επιβεβαιώνοντας τις καταγγελίες που είχε κάνει γραπτώς, παραιτούμενη, η πρώην επικεφαλής της Εισαγγελίας Διαφθοράς Ελένη Ράικου, που πρώτη –και πολύ νωρίς– είχε μιλήσει περί πολιτικών παρεμβάσεων, προσδίδοντας και το προσωνύμιο «Ρασπούτιν» στο τότε πανίσχυρο κυβερνητικό στέλεχος που καταγγέλλεται πλέον από πολλούς ότι διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην υπόθεση των ερευνών για τη Novartis.
Ολα αυτά τώρα ερευνώνται από άλλη βάση, προκειμένου να φωτιστούν πλευρές που έχουν εκθέσει τόσο τη Δικαιοσύνη ώς το ανώτατο επίπεδο σε επικρίσεις για τον ρόλο που διαδραμάτισαν λειτουργοί της, όσο και το πολιτικό σύστημα, που κατά τον 21ο αιώνα εμφανίζεται να μετέρχεται, αν τα καταγγελλόμενα αποδειχθούν, αντιθεσμικές μεθόδους εξόντωσης πολιτικών αντιπάλων.