Η ανταρσία των «4» έφερε στο προσκήνιο ζήτημα αυτοκριτικής

Η ανταρσία των «4» έφερε στο προσκήνιο ζήτημα αυτοκριτικής

2' 17" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το «σπάσιμο» της επίσημης γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ από τέσσερις βουλευτές του κόμματος, εντός της προηγούμενης εβδομάδας, στην ψηφοφορία για το θέμα των συμβάσεων για τους υδρογονάνθρακες σε Ιόνιο και Κρήτη, δεν είναι επιφανειακό αλλά αρκετά βαθύτερο. Εκτείνοντάς το σε μία μεγαλύτερη κλίμακα, αποτυπώνει τη σύγκρουση μεταξύ ενός mainstream κυβερνητικού κόμματος από τη μία και ενός ριζοσπαστικού αριστερού από την άλλη. Το ποιο από τα δύο θα επικρατήσει, σε τι βαθμό και με τι απώλειες –εάν υπάρξουν– θα φανεί το αμέσως επόμενο διάστημα, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας για τη μετεξέλιξη του κόμματος που βρίσκεται ακόμα στην αρχή.

Η καταψήφιση πάντως από τους Νίκο Φίλη, Σάκη Παπαδόπουλο, Κώστα Ζουράρι και Χρήστο Παπαχριστόπουλο της σύμβασης που είχε υπογράψει ο ίδιος ο κ. Τσίπρας μία εβδομάδα πριν παραδώσει τα κλειδιά του Μαξίμου στον κ. Μητσοτάκη, ήταν ένα ηχηρό καμπανάκι στην Κουμουνδούρου. Σύμφωνα με απόλυτα διασταυρωμένες πληροφορίες υπήρχαν αρκετοί ακόμα βουλευτές, ακόμα και νεοεκλεγέντες, που σκέφτονταν σοβαρά την καταψήφιση, πειθάρχησαν ωστόσο τελευταία στιγμή στο «παρών» καθώς δεν θέλησαν να συνδιαμορφώσουν την εικόνα ενός κόμματος σπασμένου στα δύο.

Η επιχειρηματολογία

Η κριτική για την επιλογή της ηγεσίας ήταν έντονη, καθώς πολλοί βουλευτές θεωρούν πως το «παρών» δεν αποτελεί «καθαρή θέση» απέναντι σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, όπως οι εξορύξεις. Βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανέφερε στην «Κ» πως την ώρα που όλος ο πλανήτης βρίσκεται σε αναβρασμό για την κλιματική αλλαγή «εμείς επιλέγουμε μία φοβική θέση». Η αντίθετη άποψη λέει πάντως πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσε από «ναι» να πάει στο «όχι» καθώς κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε θέμα αξιοπιστίας, που ούτως ή άλλως είναι από τα βασικά μειονεκτήματα που κουβαλάει από την περίοδο της διακυβέρνησής του.

Σε κάθε περίπτωση το γεγονός ότι τις συμβάσεις για τις εξορύξεις τις είχε υπογράψει ο κ. Τσίπρας λίγο πριν από τις εθνικές εκλογές, έφερε στην επιφάνεια και το θέμα της αυτοκριτικής. Οποιος πρόσεξε το κλείσιμο της ομιλίας του κ. Φίλη, που πέρασε γενικά στα «ψιλά», θα διαπίστωσε ότι ήταν ευρύτερο και αποτελούσε εμμέσως πλην σαφώς και απάντηση στον Αλέκο Φλαμπουράρη που στις αρχές της εβδομάδας ανέφερε πως δεν χρειάζεται να ανοίξει συζήτηση αυτοκριτικής. «Πρόκειται για μια θετική μετατόπιση. Προάγγελος μιας νέας πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Αρκεί όμως; Από το ακατανόητο ναι παραμονή των εκλογών να πάμε σήμερα σε ένα παρών; Κατά τη γνώμη μου όχι. Είναι λάθος να μην κάνουμε αυτοκριτική μπροστά στην κοινωνία και στην ελληνική νεολαία. Αυτή είναι η δύναμη της Αριστεράς», σημείωσε ο κ. Φίλης, αποτυπώνοντας τις αντίρροπες οπτικές εντός του κόμματος.

Ο κ. Τσίπρας πάντως, πλην της οργανωτικής ανασυγκρότησης του κόμματος, στην πορεία προς το συνέδριο, σχεδιάζει να ανεβάσει τους αντιπολιτευτικούς τόνους, καλύπτοντας όλες τις τάσεις του κόμματός του. Η εβδομάδα που έρχεται προσφέρεται για κάτι τέτοιο, καθώς αναμένεται να έρθει το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2020 αλλά και η υπόθεση της Νοvartis.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή