Νόμος της τουρκικού κράτους είναι από χθες το απόγευμα η συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών δικαιοδοσίας Τουρκίας – Λιβύης, μετά την επικύρωση από την Ολομέλεια της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, με άνετη πλειοψηφία. Το κείμενο του μνημονίου ανάμεσα στην Αγκυρα και στην κυβέρνηση της Τρίπολης περιήλθε στην Αθήνα προχθές το βράδυ –αλλά όπως τονίζεται, ούτε από τη Λιβύη ούτε από την Τουρκία– επιβεβαιώνοντας τις ελληνικές ανησυχίες για συμφωνία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί εν συνεχεία και σε διεθνές επίπεδο. Για την ακρίβεια, εκτιμάται ότι το επόμενο βήμα της Τουρκίας θα είναι η κατάθεση της διμερούς συμφωνίας στον ΟΗΕ, κάτι που εκ των πραγμάτων λειτουργεί ως ένα τετελεσμένο το οποίο η Αθήνα θα πρέπει να υπερκεράσει στο μέλλον.
Διπλωματικές πηγές ανέφεραν ότι το περιεχόμενο του κειμένου βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τις πρόνοιες του διεθνούς δικαίου της θάλασσας, ενώ επισήμαιναν ιδιαιτέρως ότι η λιβυκή πλευρά δεν συνεργάστηκε καθόλου με την Αθήνα. Σήμερα, ο Λίβυος πρεσβευτής στην Αθήνα θα κληθεί στο υπουργείο Εξωτερικών, όπου και θα του χορηγηθεί χρονική προθεσμία να αποχωρήσει από τη χώρα.
Καθαυτό το κείμενο –και ο χάρτης, με ακριβείς συντεταγμένες, που το συνοδεύει– αποτελεί την, κατά την Τουρκία, αποκαλούμενη «νομιμοποίηση» των εις Δυσμάς διεκδικήσεων της «Γαλάζιας Πατρίδας». «Εξαφανίζει» το Καστελλόριζο, ενώ αφαιρεί επήρεια αλλά και υφαλοκρηπίδα όχι μόνο από τα ελληνικά νησιά Ρόδο, Κάσο και Κάρπαθο, αλλά και από την Κρήτη. Τα δύο σημεία στα οποία συναντώνται τα υποτιθέμενα όρια των ΑΟΖ ανάμεσα σε Τουρκία και Λιβύη βρίσκονται περίπου 100 χιλιόμετρα νότια και ανατολικά της Κρήτης. Ενα επιπλέον αποτέλεσμα που παράγεται από αυτή τη συμφωνία ανάμεσα σε Αγκυρα και Τρίπολη είναι ότι προφανέστατα απορρίπτεται πλήρως οποιαδήποτε ελληνική ή κυπριακή άποψη περί σημείου συναντήσεως ανάμεσα στις υφαλοκρηπίδες των δύο κρατών. Ιδιαίτερη αναφορά υπάρχει στην πιθανότητα ανακάλυψης φυσικών αερίων. «Σε περίπτωση που υπάρχουν φυσικοί πόροι που εκτείνονται από την ΑΟΖ της μιας πλευράς στην ΑΟΖ της άλλης, οι δύο πλευρές θα μπορούσαν να συνεργαστούν προκειμένου να συμφωνήσουν στις λεπτομέρειες της αξιοποίησης των πόρων αυτών. Αν κάποιο από τα δύο μέρη (δηλαδή Τουρκία ή Λιβύη) έχει εμπλακεί σε διαπραγματεύσεις που στοχεύουν στην οριοθέτηση της ΑΟΖ με κάποιο άλλο κράτος, αυτό το μέρος πριν καταλήξει σε οριστική συμφωνία με το κράτος αυτό θα πρέπει να ειδοποιήσει και να συμβουλευτεί το άλλο μέρος», αναφέρεται ενδεικτικά σε ένα από τα άρθρα της συμφωνίας.
Η συμφωνία ανάμεσα στις δύο πλευρές βρίθει αναφορών και παραπομπών στο διεθνές δίκαιο, ενώ επισημαίνεται ότι αυτή πραγματοποιήθηκε με βάση την αρχή της «ίσης απόστασης» ανάμεσα στις τουρκικές και τις λιβυκές ακτές.