Ερωτήματα κατά πόσον η Τουρκία είναι διατεθειμένη να απομακρυνθεί από τη Δύση και να συσφίγξει τις σχέσεις της με τη Ρωσία διατυπώνουν αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, αναλύοντας τη συγκρουσιακή πολιτική που έχει επιλέξει ο Ερντογάν, αναφέρει σε ανάλυσή του το Politico.
Στην ανάλυση απαριθμούνται όλες οι επιλογές που έκανε το περασμένο έτος ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προκαλώντας τη δυσαρέσκεια των δυτικών συμμάχων του: Διέταξε τη στρατιωτική εισβολή στη βορειοανατολική Συρία κατά των κουρδικών πολιτοφυλακών. Απείλησε επανειλημμένως να ανοίξει τις πύλες στους Σύρους πρόσφυγες για να πλημμυρίσουν την Ε.Ε., αν αυτή δεν κάνει δεκτό το σχέδιό του για μετεγκατάστασή τους σε ζώνη ασφαλείας στη βόρεια Συρία. Ξεκίνησε την εγκατάσταση των ρωσικών πυραύλων S-400 αγνοώντας τις ενστάσεις του ΝΑΤΟ και της Ουάσιγκτον, η οποία απέκλεισε την Τουρκία από το πρόγραμμα συμπαραγωγής των F-35. Εστειλε όπλα στη Λιβύη κατά παράβαση σχετικού εμπάργκο του ΟΗΕ, ετοιμάζεται να στείλει και στρατιωτικές δυνάμεις και υπέγραψε το σύμφωνο με την Τρίπολη. Απείλησε με βέτο τα αμυντικά σχέδια του ΝΑΤΟ για την προστασία της Πολωνίας και των χωρών της Βαλτικής από τη ρωσική επιθετικότητα. Ξεκίνησε γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ και έδιωξε ισραηλινό ερευνητικό σκάφος από τα κυπριακά χωρικά ύδατα.
Ο Ερντογάν, τονίζεται στην ανάλυση, σταθερά απομακρύνει την Τουρκία από τον φιλοδυτικό της προσανατολισμό,που ξεκίνησε επί Κεμάλ Ατατούρκ και ορισμένοι φοβούνται ότι μπορεί να αποσύρει την Αγκυρα από το ΝΑΤΟ, ίσως φτάσει ακόμη και στο σημείο να απελάσει δυτικές δυνάμεις από τα τουρκικά εδάφη.
Αλλοι διπλωμάτες πιστεύουν, σημειώνει το Politico, ότι ο Ερντογάν ίσως αποφασίσει να παραμείνει η Τουρκία στο ΝΑΤΟ, αλλά να λειτουργεί ολοένα και περισσότερο ως δούρειος ίππος στους κόλπους της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, θέτοντας εμπόδια στη λήψη αποφάσεων που απαιτεί ομοφωνία, όπως κάνει συχνά αναφορικά με τον σχεδιασμό ασκήσεων της Συμμαχίας λόγω των διαφορών της με την Ελλάδα. Σύμφωνα με τον Μαρκ Πιερίνι, πρώην πρεσβευτή της Ε.Ε. στην Τουρκία και νυν αναλυτή στη δεξαμενή σκέψης Carnegie Europe, «το Κρεμλίνο χρησιμοποιεί ανοικτά την Τουρκία ως μοχλό για να διαιρεί εκ των έσω το ΝΑΤO».