Από τα πρώτα κιόλας χρόνια της Κρίσης ανησυχούσα σκεπτόμενος ότι οι Τούρκοι, δεν μπορεί, θα κοιτάξουν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση αδυναμίας στην οποία κατρακυλούσε η χώρα μας. l Εύλογο να το φοβάται ένας Ελληνας, l αλλά εκτός αυτού συνέτρεχε και το παλιό, νεανικό τραύμα – πώς κατέληξε και η περίοδος της δικτατορίας, με την εισβολή των καραδοκούντων στην Κύπρο και όλα τα επακόλουθα. l Μαζί μας πέρασε κι ο Ερντογάν δέκα χρόνια φαγούρας l εντείνοντας συν τω χρόνω όχι μόνο τη ρητορική αλλά και την πρακτική του εξάσκηση με στόχο τον εξασθενημένο γείτονα l και τώρα, καταπώς φαίνεται, ήγγικεν η ώρα για το κόλπο γκρόσο. l Πριν προλάβουμε, οι ήθελές τα και παθές τα, να σηκώσουμε λίγο το κεφάλι, l να πάρουμε μια βαθιά ανάσα από τα χρόνια που μας δίπλωσαν στα δύο. l Και δεν μπορείς και να περιμένεις από τον Αλλάχ να τον σκοτίσει l να περιμένει λίγα χρονάκια ακόμα μπας και πάρουμε εντωμεταξύ τίποτα F-35 από τον καροτί τζόκερ. l Αν έχει δηλαδή αυτός ποτέ τη διάθεση να μας δώσει, κι αν έχουμε κι εμείς τα απαιτούμενα αργύρια. l Δήλον εστί ότι έχουμε ήδη αρχίσει να ψιλοπαραληρούμε l εντός, εκτός, ολόγυρα κι ενταύθα. l Κι ας το φοβόμασταν τόσα χρόνια, κι ας το περιμέναμε. l Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει – κλικ l δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά – κλικ l μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει – κλικ μετά στεναγμού, όπως ακριβώς στη διαφήμιση για την πολυαναμενόμενη ευρασιατική χουλιαρομύτα. l Υπομονή και παρά πόδα. l Πού θα πάει, θα «εμφανιστεί». l Κλικ… l Κι έχεις και κάτι Βούτσηδες εκεί, να δηλώνουν l –«σοβαροί»· όπως εκείνοι οι παλιοί του Σαββόπουλου «στα δημόσια ουρητήρια»– l ότι «στις γειτονιές της Αθήνας συντηρείται πολεμικό κλίμα». l Και μάλιστα «με πρωτοβουλία της κυβέρνησης» λένε οι Βούτσηδες,
l σοβαροί πάντα, ως αριστεροί.
l Για τους τσιμεντόλιθους που βρέχει στα κεφάλια αστυνομικών «δεν έχω να κάνω κανένα σχόλιο», λέει l μόνο πιπιλίζει κάτω από τα μουστάκια του την καραμέλα, «είναι σαφές ότι οποιαδήποτε πράξη βίας είναι καταδικαστέα» l – καλά, καταπέλτης ο άνθρωπος ο συριζαίος κατά των τσιμεντολιθοβόλων. l Οπως όλοι άλλωστε οι ομόσταυλοί του, που τους βγάζουν οι σαδομαζοχιστές των ΜΜΕ στα παράθυρα l να τινάξουν τις κουρελούδες και τα κιλίμια, χαλιά τους στα μούτρα μας. l Εχω άδικο μετά, που μόλις ακούω συριζαία φωνή σε ράδιο τσακίζομαι ν’ αλλάξω σταθμό; l Τι Βούτσης, τι Βίτσας, τι Ζαχαριάδης, τι Σία η Ξανθιά η πεφωτισμένη (λόγω ξανθότητος). l Ολοι. l Αναμασάνε μονότονα ό,τι χρησμοδοτεί το ιερατείον της Κουμουνδούρου. l Να πει κανείς κατιτίς με δικά του λόγια, να κάτσω να τον ακούσω, να, μα το Γιαραμπή. l Αλλά αυτή την μπίχλα σε συνεχές μηρύκασμα, απαπά πια. l Απα πα πα! l Τι; συριζαίος; Τις ωτασπίδες! l (Κι άκου κι εγώ τώρα, που είδα «ιερατείον» στα χθαμαλή της Κουμουνδούρου.) l (Ούτε τα ποικίλα άλλα και γνησίως λαϊκά «ιερατεία» που συλλειτουργούσαν το πάλαι ποτέ εκεί γύρω, δεν είναι ικανοί να οσμιστούν καν αυτοί οι μπουμπουνισμένοι.) l Ο δε Φίλης l –σοβαρότης άλλου ειδικού βάρους αυτός–
l θεωρεί ότι το «επιτελικό κράτος» που προσπαθεί να οργανώσει ο Μητσοτάκης για να λειτουργεί λυσιτελέστερα η κυβέρνησή του δεν είναι παρά «μια αναβίωση του κράτους της δεξιάς». l Για την ίδρυση Ανεξάρτητης Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης τον ρώτησαν τις προάλλες τα Νέα l κι αυτός απάντησε ότι: l Η Κεραμέως επιχειρεί να εκχωρήσει κυβερνητικές αρμοδιότητες σε επιτροπή τεχνοκρατών, l «μόνο που αυτοί οι τεχνοκράτες θα είναι κομματικοί έμπιστοι», είπε l –απέφυγε, ως σοβαρός, το «εγκάθετοι»– l κι αυτό συνιστά «μια κίνηση στο πλαίσιο του “επιτελικού κράτους”, l δηλαδή μια αναβίωση του κράτους της δεξιάς». l Οπερ έδει δείξαι, ο άνθρωπος. l Ο σοβαρός.