Το σχέδιο Τραμπ – Νετανιάχου με τρόπο εξωφρενικό αποστερεί το δικαίωμα της Παλαιστίνης να υπάρχει ως ανεξάρτητο, κυρίαρχο και γειτονικό κράτος. Παρέχοντας νομιμοποίηση στους παράνομους οικισμούς του Ισραήλ και υπαγορεύοντας ότι κανένας δεν θα καταστραφεί, το σχέδιο απλώς συνιστά την προσάρτηση της επικράτειας, καθιστώντας μια ελεύθερη Παλαιστίνη αδύνατη. Σύμφωνα με αυτό το σχέδιο, το Ισραήλ θα διατηρήσει τoν κυρίαρχο έλεγχο της ασφαλείας σε μεγάλες περιοχές της κατεχόμενης Παλαιστίνης, συμπεριλαμβανομένης της πρωτεύουσάς της –Ανατολικής Ιερουσαλήμ–, όπως και της κοιλάδας του Ιορδάνη. Προτείνει ένα κίβδηλο κράτος της Παλαιστίνης, με το οποίο υποκαθιστά την εδαφική ακεραιότητα με την «εσωτερική μεταφορά», υπονομεύοντας έτσι την ίδια τη βιωσιμότητα του παλαιστινιακού κράτους. Αυτή η εξωπραγματική κατάσταση θα αποτελείται από διαιρεμένα κομμάτια μια σειράς από θυλάκους, διάσπαρτους σαν ένα αρχιπέλαγος που θα συνδέεται με σήραγγες και γέφυρες, επιτρέποντας στο Ισραήλ να διατηρεί τον έλεγχο ασφαλείας στα παλαιστινιακά χερσαία και θαλάσσια σύνορα, στον εναέριο χώρο και στους φυσικούς πόρους. Ως εκ τούτου, το σχέδιο ματαιώνει κάθε δυνατότητα για το κράτος της Παλαιστίνης να ασκεί οποιαδήποτε ουσιαστική κυριαρχία ούτε καν στην ίδια την ασφάλεια του κράτους. Από την άλλη πλευρά, το σχέδιο περιγράφει την απόλυτη υποστήριξη για ένα «Μεγαλύτερο Ισραήλ» μεταξύ του ποταμού Ιορδάνη και της Μεσογείου.
Καθότι εξυπηρετεί πλήρως τα συμφέροντα του κράτους του Ισραήλ και μόνο, το σχέδιο αποτελεί συνέχεια της Διακήρυξης του Μπαλφούρ του 1917 και του νόμου του Ισραήλ για το εβραϊκό κράτος-έθνος του 2018. Στόχος του είναι να επισημοποιήσει το έργο του αποικιακού Μεγάλου Ισραήλ πάνω στη γη της ιστορικής Παλαιστίνης, αρνείται τα εθνικά δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού και τους επιτρέπει μόνο να διαβιούν σε αυτόνομους Μπαντουστάν με ελάχιστα αστικά και θρησκευτικά δικαιώματα. Απαλλάσσει το Ισραήλ από το βάρος της καταβολής του κόστους της κατοχής του και την ανάληψη των ευθυνών του ως κατοχικής εξουσίας.
Το όραμά μας για την επίτευξη της ειρήνης βασίζεται στο τέλος της αποικιακής κατοχής του Ισραήλ στην Παλαιστίνη. Ενα ανεξάρτητο και βιώσιμο κράτος της Παλαιστίνης μπορεί να βασιστεί μόνο στην πλήρη κυριαρχία επί της επικράτειάς μας, των πόρων μας, στον έλεγχο των συνόρων, του εναέριου χώρου και των θαλάσσιων συνόρων και, ιδιαίτερα, στην αυτοδιάθεση, στην ικανότητα να προσδιορίζουμε ελεύθερα τη μορφή της πολιτιστικής, οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής. Από εδώ και πέρα, η πορεία προς τα εμπρός πρέπει να ευθυγραμμίζεται με το διεθνές δίκαιο και με το σύστημα δικαιοσύνης και λογοδοσίας που η διεθνής έννομη τάξη έχει υποχρέωση να διαφυλάσσει. Κάθε σχέδιο που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και νομιμοποιεί την παράνομη κλοπή και προσάρτηση της γης δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση σχέδιο ειρήνης. Αυτός είναι ο λόγος που η πρόσφατη παλαιστινιακή ειρηνευτική πρωτοβουλία του 2018, όπως παρουσιάστηκε από τον πρόεδρό μου Μαχμούντ Αμπάς στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, μπορεί να επιτύχει έναν τέτοιο στόχο.
Η Παλαιστινιακή Ειρηνευτική Πρωτοβουλία ζητεί την εφαρμογή της αρχής της λύσης των δύο κρατών στα σύνορα του 1967. Προτείνοντας τη σύγκληση διεθνούς ειρηνευτικής διάσκεψης που βασίζεται σταθερά στο διεθνές δίκαιο, το σχέδιο ορίζει ότι δεν πρέπει να πραγματοποιούνται μονομερείς ενέργειες που ενδέχεται να υπονομεύσουν τις τελικές διαπραγματεύσεις. Το γενικό όραμα – πλαίσιο αυτού του σχεδίου είναι σαφές: βασίζεται στον σεβασμό της διεθνούς νομιμότητας και των σχετικών ψηφισμάτων του ΟΗΕ, μεταξύ άλλων με την εκπλήρωση μιας δίκαιης και συμπεφωνημένης λύσης για τους πρόσφυγες της Παλαιστίνης βάσει της απόφασης 194 του ΟΗΕ, που ορίζει το δικαίωμά τους να επιστρέψουν τα σπίτια τους και λαμβάνοντας δίκαιη αποζημίωση. Το σχέδιο απαιτεί την «Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του κράτους της Παλαιστίνης και μια ανοικτή πόλη για τους πιστούς των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών». Καθώς επίσης απαιτεί τη διασφάλιση της ασφάλειας τόσο της Παλαιστίνης όσο και του Ισραήλ «χωρίς να υπονομεύεται η ανεξαρτησία και η κυριαρχία των δύο μερών». Εν κατακλείδι, το όραμά μας για ειρήνη απαιτεί δικαιοσύνη και τη δυνατότητα να ασκούμε ελεύθερα τα δικαιώματά μας στην πατρίδα μας. Εξακολουθούμε να είμαστε βέβαιοι ότι, με την υποστήριξη των ειρηνικών λαών που επιδιώκουν να διατηρήσουν την επαπειλούμενη διεθνή τάξη, θα επιτύχουμε την εξεύρεση αυτής της δίκαιης και διαρκούς ειρήνης.
* Ο κ. Μαρουάν Τουμπάσι είναι πρέσβης του Κράτους της Παλαιστίνης στην Ελλάδα.