Να χαράξει καθαρή γεωπολιτική στρατηγική σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο τοπίο στην Ανατολική Μεσόγειο επιχειρεί η Αθήνα, εν μέσω διασταυρούμενων κρίσεων, οι οποίες δεν έχουν πάντοτε την ίδια αφετηρία και, συχνά εμπλέκονται με τα εθνικά συμφέροντα με τρόπο που πολλές φορές δημιουργεί αντιφάσεις. Βασικό χαρακτηριστικό του νέου τοπίου είναι ένας ανανεωμένος ανταγωνισμός μεγάλων δυνάμεων στην περιοχή, με τις ΗΠΑ και την Ρωσία να είναι σαφώς παρούσες στην Μεσόγειο, ενώ η Τουρκία επιχειρεί να αναβαθμίσει το στάτους της σε εκείνο του περιφερειακού παίκτη μεγάλης εμβέλειας. Εν μέσω ουσιαστικής αφωνίας της Ε.Ε., η Γαλλία κινείται βάσει συγκεκριμένης εθνικής ατζέντας αλλά, ως ένα βαθμό, και σε συνεννόηση με τη Γερμανία, προκειμένου να αποτελέσει την βασική αιχμή της Ευρώπης σε μια περιοχή διαρκώς αυξανόμενης έντασης.
Η παρουσία του αεροπλανοφόρου «Σαρλ ντε Γκωλ» στην Κυπριακή ΑΟΖ επί σχεδόν τρεις συναπτές εβδομάδες, αλλά και η χθεσινή επίσκεψη της υπουργού Ενόπλων Δυνάμεων της Γαλλίας Φλοράνς Παρλί στη Λευκωσία, αναδεικνύουν μια ασυνήθιστη δέσμευση τρίτης χώρας στην περιοχή. Η κ. Παρλί χθες μίλησε ανοιχτά για στήριξη της Λευκωσίας έναντι «τουρκικών προκλήσεων», ενόσω το τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο «Γιαβούζ» επιχειρεί στο οικόπεδο 8 της Κυπριακής ΑΟΖ, που έχει αδειοδοτηθεί στην Γαλλοϊταλική κοινοπραξία TOTAL/ΕΝΙ.
Η γαλλική στήριξη στη Λευκωσία αποτελεί μια ισχυρή ένδειξη για τον ουσιωδώς ανέφικτο χαρακτήρα του αιτήματος που η Άγκυρα καταθέτει κατά καιρούς στην Αθήνα: να ασκήσει πίεση για διακοπή των ερευνητικών δραστηριοτήτων νότια της Κύπρου (δηλαδή στην Κυπριακή ΑΟΖ), προκειμένου να ξεκινήσουν συζητήσεις για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η στάση της Αθήνας δεν μπορεί, βεβαίως, να είναι εκ των πραγμάτων θετική έναντι των τουρκικών αιτημάτων, όχι μόνον διότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ανεξάρτητη χώρα, αλλά επειδή η Τουρκία, με βάση το σύμφωνο οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών Άγκυρας-Τρίπολης (και πριν ο χάρτης που το συνοδεύει αναρτηθεί στην αρμόδια Διεύθυνση του ΟΗΕ), προχωρά σε κινήσεις που υπονομεύουν πιθανό κλίμα συνεννόησης. Ενδεικτική η χθεσινή παρενόχληση ανδρών του Λιμενικού και του Στρατού Ξηράς που επιχειρούσαν να διασώσουν περίπου 30 παράνομα εισελθόντες πρόσφυγες και μετανάστες στη Στρογγύλη του συμπλέγματος του Καστελόριζου, από τρεις τουρκικές ακτοφυλακίδες, το πλήρωμα των οποίων δεν είχε κάνει, λίγο νωρίτερα, τίποτα, προκειμένου να εμποδίσει την λέμβο να περάσει στα Ελληνικά Χωρικά Ύδατα.
Αν σε αυτά προστεθεί το μπαράζ δεσμεύσεων περιοχών για ασκήσεις, οι συνεχιζόμενες παραβιάσεις και η αναφορά του Μεβλούτ Τσαβούσογλου για «τουρκική» μειονότητα στη Θράκη, δημιουργούνται ερωτηματικά για τις πραγματικές προθέσεις της Άγκυρας σχετικά με τα ευρισκόμενη σε εξέλιξη από την Δευτέρα συζήτηση για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), ανάμεσα σε αντιπροσωπείες Ελλάδας και Τουρκίας.
Πέρα από τις παραδοσιακές σχέσεις που διατηρεί με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, με αφορμή το Τουρκολιβυκό σύμφωνο, η Αθήνα στην πραγματικότητα κάνει ένα άνευ προηγουμένου άνοιγμα στις αραβικές μοναρχίες του Κόλπου, με επίκεντρο τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, χώρες με τις οποίες εμβαθύνει οικονομικές σχέσεις και, σε σημαντικό βαθμό, την αμυντική συνεργασία.