ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ – ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ. Σε κοινή θέση για το νέο σύμφωνο της Ε.Ε. για τη μετανάστευση και το άσυλο έχουν καταλήξει οι πέντε χώρες πρώτης γραμμής – Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Κύπρος και Μάλτα. Το έγγραφο, σύμφωνα με πληροφορίες, παραδόθηκε χθες στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που έχει αναλάβει να παρουσιάσει τις προτάσεις της για το σύμφωνο μετά το (καθολικό) Πάσχα. Κατά τα άλλα, σταθερή παραμένει η στήριξη των υπολοίπων κρατών-μελών προς την Ελλάδα για την πολιτική αποτροπής που εφαρμόζει στα ελληνοτουρκικά σύνορα, όπως προέκυψε από τη χθεσινή συνάντηση του Συμβουλίου Εσωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε. Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, κοινή είναι η γραμμή ότι η πολιτική εργαλειοποίησης των προσφύγων από την Αγκυρα είναι απαράδεκτη – αλλά ότι, ταυτόχρονα, το μεταναστευτικό δεν μπορεί να λυθεί χωρίς μια νέα συνεννόηση με την Τουρκία. Προϋπόθεση για τη συνεννόηση αυτή, ωστόσο, είναι η εκτόνωση της κατάστασης στα σύνορα – που κατ’ ελάχιστον σημαίνει την απόσυρση από την οριογραμμή του πληθυσμού που έχει συγκεντρωθεί εκεί. Η μόνη έμμεση κριτική προς την Αθήνα προήλθε από την Ολλανδία, η οποία έθεσε στο Συμβούλιο το ερώτημα πώς θα διασφαλιστεί η καλή διαχείριση των 700 εκατ. ευρώ που θα λάβει η Ελλάδα από την Ε.Ε.
Επιπλέον, σύμφωνα με την επίτροπο Εσωτερικών Υποθέσεων και Μετανάστευσης Ιλβα Γιόχανσον, περισσότερες χώρες σηματοδότησαν χθες την πρόθεσή τους να υποδεχθούν –ή έστω να εξετάσουν το ενδεχόμενο– ασυνόδευτα ανήλικα από τα ελληνικά νησιά. Υπενθυμίζεται ότι προχθές, από την Αθήνα, η κ. Γιόχανσον ανακοίνωσε ότι επτά κράτη-μέλη συμφώνησαν στη μετεγκατάσταση συνολικά 1.600 προσφυγόπουλων – από τα 5.500 που βρίσκονται στα νησιά. Σύμφωνα με πληροφορίες, η Ιρλανδία δεσμεύθηκε να υποδεχθεί έναν αριθμό παιδιών, ενώ μία από τις χώρες που έδειξαν χθες για πρώτη φορά διάθεση να εξετάσουν την πιθανότητα μετεγκατάστασης ασυνόδευτων ανηλίκων ήταν η Γαλλία. Επιπλέον, η Σουηδία εξέφρασε την πρόθεση να συμβάλει στην επιτήρηση των ελληνοτουρκικών συνόρων με την παροχή ενός αεροσκάφους.
Τέλος, στο Συμβούλιο συζητήθηκε το ζήτημα του πώς πρέπει να συνεχιστεί το έργο της Ε.Ε. στην εποχή του κορωνοϊού, με ορισμένες φωνές να τάσσονται υπέρ αποκλειστικά και μόνο των τηλεδιασκέψεων και άλλες να επιμένουν πως είναι αναγκαίες οι διά ζώσης συναντήσεις.