Τη σημασία της παράτασης της δημοσιονομικής ευελιξίας που έχει χορηγηθεί στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. για αρκετό χρόνο ώστε να ανακάμψουν οι οικονομίες τους τονίζει ο Μπρουνό Λεμέρ, σε συνέντευξή του στους ανταποκριτές Βρυξελλών κορυφαίων ευρωπαϊκών εφημερίδων, μεταξύ των οποίων και η «Κ». Ο Γάλλος υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών αναδεικνύει επίσης τη διάθεση του Παρισιού για αποδεχθεί τη λογική της μερικής ανάληψης υποχρεώσεων ως τη βάση για την κοινή έκδοση χρέους που θα χρηματοδοτήσει το νέο Ταμείο Ανάκαμψης (Recovery Fund). Η υποχώρηση αυτή, που αποτελεί έκπτωση από το στόχο του ευρω-ομόλογου, καθιστά πιο πιθανή την επίτευξη συμφωνίας επί του ζητήματος με το Βερολίνο.
Σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες, ο κ. Λεμέρ δηλώνει: «Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η οικονομική ανάκαμψη θα είναι μακρά, δύσκολη και υψηλού κόστους. Δεν θα είναι σαν να ανοίγουμε ένα διακόπτη από τον off στο on – ένα ζήτημα ημερών ή εβδομάδων. Ούτε καν ένα ζήτημα μηνών. Χρειάζεται χρόνο για να ανοίξουν μαγαζιά και εστιατόρια, για να αποκατασταθεί η παραγωγική ικανότητα των βιομηχανιών μας. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αποφύγουμε τα λάθη που κάναμε το 2009-2010, όταν βιαστήκαμε πολύ να περιορίσουμε την ευελιξία που είχαμε θεσμοθετήσει, επιλογή για την οποία πληρώσαμε βαρύ τίμημα. Είναι πεποίθησή μου ότι πρέπει να κινηθούμε βήμα-βήμα, στηρίζοντας την οικονομική ανάκαμψη για όσο είναι αναγκαίο και μην επαναφέροντας τους δημοσιονομικούς κανόνες πολύ σύντομα, γιατί αυτό θα έθετε σε κίνδυνο την ανάκαμψη».
Για το Ταμείο Ανάκαμψης – πρόταση την οποία ο ίδιος παρουσίασε πριν δύο εβδομάδες – και τον τρόπο χρηματοδότησής του, ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών της Γαλλίας επαναλαμβάνει ότι η χώρα του προτιμά την κοινή και εις ολόκληρον (joint and several) εγγύηση όλων των κρατών-μελών της Ε.Ε., όπου κάθε χώρα θα αναλαμβάνει την ευθύνη για το σύνολο του χρέους που θα εκδώσει το νέο ταμείο. Ωστόσο δηλώνει, απαντώντας σε ερώτηση για το μοντέλο ESM, όπου κάθε χώρα αναλαμβάνει υποχρεώσεις ανάλογα με το μερίδιό της στα κεφάλαια του οργανισμού, ότι «είμαστε ανοιχτοί σε άλλες επιλογές, αλλά έχουμε φτάσει στη στιγμή των αποφάσεων. Και για να μπορέσουμε να αποφασίσουμε, πρέπει να μπορούμε να κάνουμε συμβιβασμούς. Όλοι θα πρέπει να κάνουμε βήματα στην κατεύθυνση των άλλων κρατών-μελών. Έτσι καταφέραμε την αποφασιστική συναίνεση για το συνολικό πακέτο στο οποίο συμφώνησαν οι 27 υπουργοί Οικονομικών».
Ανεξαρτήτως της μορφής των κοινών εγγυήσεων, ο κ. Λεμέρ εξηγεί τους τρόπους με τους οποίους η γαλλική πρόταση διαφέρει από το ευρω-ομόλογο στην αγνή του εκδοχή (το οποίο «πρέπει να είναι μία δυνατότητα στο μέλλον», σημειώνει) και άρα μπορεί να γίνει αποδεκτή στο επίπεδο των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων στην τηλεδιάσκεψη της 23ης Απριλίου: «Προτείνουμε την έκδοση κοινού χρέους μόνο για το μέλλον, ενώ τα ευρω-ομόλογα αφορούν και τα χρέη του παρελθόντος· δεύτερον, το κοινό χρέος θα εκδίδεται για μία σύντομη, πεπερασμένη περίοδο· τρίτον, οι πόροι θα κατευθυνθούν αποκλειστικά σε επενδύσεις. Γι’ αυτούς τους τρεις λόγους πιστεύω ότι υπάρχουν περιθώρια για διαπραγματεύσεις [που θα οδηγήσουν στην τελική συμφωνία]. Θέλω επίσης να επιμείνω σε ένα επιχείρημα που θα έπρεπε να πείσει τους Γερμανούς και τους Ολλανδούς φίλους μας: ότι από οικονομικής άποψης, η κοινή έκδοση χρέους είναι καλύτερο εργαλείο από τη χρήση του κοινοτικού προϋπολογισμού (Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο ή ΠΔΠ). Η έκδοση χρέους, με πολύ χαμηλά επιτόκια, επιτρέπει τη διασπορά του κόστους της ανάκαμψη σε βάθος χρόνου, ενώ η χρήση πόρων του ΠΔΠ επιβαρύνει άμεσα τους προϋπολογισμούς των κρατών-μελών».
Χαρακτηρίζει «σαφώς όχι καλή επιλογή» μία έκδοση κοινού χρέους από μία συμμαχία των προθύμων, χωρίς τη συμμετοχή όλων των κρατών-μελών της Ε.Ε. «Πρέπει να διατηρήσουμε την ενότητα της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης», λέει. «Η σοφία έγκειται στην ενότητα. Πρέπει να είμαστε ενωμένοι και τολμηροί, νομίζω ότι μπορούμε να συνδυάσουμε τα δύο».
H πλήρης συνέντευξη θα δημοσιευθεί στο αυριανό φύλλο της «Καθημερινής».