Νέο πλαίσιο για τις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις, με θέσπιση κριτηρίων ολικής απαγόρευσης ή και περιορισμών κατά την πραγματοποίησή τους, όπως ενδεχομένως η μη ολική κατάληψη του οδοστρώματος ή και η αλλαγή τόπου πραγματοποίησής τους, εμπεριέχει νομοσχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη που κατατέθηκε χθες στη Βουλή και εισάγεται αύριο προς συζήτηση στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή με προοπτική να ψηφιστεί από την Ολομέλεια το αμέσως προσεχές διάστημα.
Οι προβλέψεις του νομοθετήματος, το περιεχόμενο του οποίου είχε αποκαλύψει η «Κ» από τις 16 Φεβρουαρίου, προκαλεί ήδη εντονότατες αντιδράσεις από τον χώρο της αντιπολίτευσης. Η κυβέρνηση, πάντως, και κατ’ αρχάς διά του εκπροσώπου της Στ. Πέτσα, υπογραμμίζει ότι το σχέδιο νόμου «καλύπτει ένα υπαρκτό κενό στην προστασία των ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών και επιχειρεί να διαμορφώσει ένα σύγχρονο νομικό πλαίσιο για την άσκηση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι και ειδικότερα τη διενέργεια δημοσίων συναθροίσεων». Οπως σημείωσε ο κ. Πέτσας, «κατοχυρώνεται το δικαίωμα όσων επιθυμούν να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους, χωρίς όμως να καταπατώνται τα δικαιώματα των πολλών». Η πρώτη αντίδραση από πλευράς της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήρθε διά του κ. Ι. Ραγκούση: «Στην Ελλάδα, τελευταία φορά που υπήρξε νόμος για τις συγκεντρώσεις και τις πορείες ήταν επί χούντας το 1971. Ενας νόμος που παρέμεινε νεκρός σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης αλλά αναβιώνει τώρα η κυβέρνηση Μητσοτάκη-Χρυσοχοΐδη», σχολίασε ο τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη του ΣΥΡΙΖΑ.
Οπως επισημαίνεται στο πρώτο άρθρο του νομοσχεδίου, «στόχος είναι η διασφάλιση της άσκησης του δικαιώματος του συνέρχεσθαι κατά τρόπο ώστε να μην εκτίθεται σε σοβαρό κίνδυνο η δημόσια ασφάλεια και να μη διαταράσσεται υπέρμετρα η κοινωνικοοικονομική ζωή ορισμένης περιοχής». Στο πλαίσιο αυτό, όπως προαναφέρθηκε, υπάρχει και διάταξη που «δείχνει» δυνατότητα κατάληψης μέρους μόνο του οδοστρώματος σε συνάρτηση, φυσικά, με το πλήθος των διαδηλωτών: «Επιτρέπεται η επιβολή περιορισμών σε σχέση με επικείμενη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, εάν πιθανολογείται ότι η διεξαγωγή της θα διαταράξει δυσανάλογα την κοινωνικοοικονομική ζωή της συγκεκριμένης περιοχής, λόγω ιδίως των ειδικότερων κυκλοφοριακών και άλλων ιδιαίτερων τοπικών συνθηκών. Επιτρέπεται η επιβολή περιορισμών σε σχέση με δημόσια υπαίθρια συνάθροιση που βρίσκεται σε εξέλιξη, εάν η διεξαγωγή της προκαλεί δυσανάλογα μεγάλη διατάραξη στην κοινωνικοοικονομική ζωή της περιοχής, λόγω ιδίως του αριθμού των συμμετεχόντων και λαμβάνοντας υπόψη ιδίως τις ειδικότερες κυκλοφοριακές και άλλες ιδιαίτερες τοπικές συνθήκες», σημειώνεται χαρακτηριστικά στο άρθρο 8 του σχεδίου νόμου.
Προβλέπεται, επίσης, δυνατότητα διάλυσης της συνάθροισης υπό προϋποθέσεις όπως από το εάν «επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, λόγω ιδιαιτέρως πιθανής διάπραξης σοβαρών εγκλημάτων, ιδίως, κατά της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας, της ιδιοκτησίας και της πολιτειακής εξουσίας ή απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής σε ορισμένη περιοχή».
Για πρώτη φορά, ορίζονται έννοιες όπως «οργανωτής» της κάθε συνάθροισης που αναλαμβάνει την ευθύνη για την ειρηνική πραγματοποίησή της και συνεργάζεται προς τούτο με την αστυνομία, ή και «αστυνομικός – λιμενικός διαμεσολαβητής» με τον τελευταίο να αποτελεί τον σύνδεσμο για συνεννοήσεις των Αρχών με τον «οργανωτή».
Μεταξύ άλλων, προβλέπονται, επίσης, ποινικές κυρώσεις (φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή δύο ετών) για συμμετοχή σε απαγορευμένη συνάθροιση, αλλοίωση μέσω βιαιοπραγιών ειρηνικής συνάθροισης, ενώ προβλέπεται επίσης και πως ο οργανωτής «ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη ζωής, σωματικής ακεραιότητας και ιδιοκτησίας από τους συμμετέχοντες, εκτός εάν μπορεί να αποδείξει ότι είχε λάβει όλα τα αναγκαία και πρόσφορα μέτρα για την πρόληψη και αποτροπή ζημίας».