Στο αποκαλυπτικό κείμενο της Πειθαρχικής Αγωγής, που έχει υποβάλλει ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Ευάγγελος Κρουσταλάκης, περιγράφεται με λεπτομέρειες η σειρά των περίεργων σχέσεων της πρωτοδίκου κ. K. Μπουρμπούλια, με κατηγορούμενους στις υποθέσεις για τις χρηματιστηριακές φούσκες. Το πλήρες κείμενο έχει ως εξής:
Ασκώ πειθαρχική δίωξη κατά της Πρωτοδίκου Αθηνών Κωνσταντίνας Μπουρμπούλια του Θεοδοσίου για τις εξής υπαίτιες και καταλογιστές πράξεις και τη συμπεριφορά εν γένει της δικαστικής αυτής λειτουργού εντός και εκτός της υπηρεσίας, που αντίκειται προς τις υποχρεώσεις της, οι οποίες απορρέουν από το Σύνταγμα και τις κείμενες διατάξεις, είναι ασυμβίβαστες προς το αξίωμά της και θίγουν το κύρος της και το κύρος της Δικαιοσύνης.
Ειδικότερα, ασκώ πειθαρχική δίωξη κατά της εγκαλουμένης Πρωτοδίκου για τις εξής πράξεις της:
(α) H εν λόγω Πρωτοδίκης, Ανακρίτρια στο 19ο Ανακριτικό Τμήμα του Πρωτοδικείου Αθηνών από τον Σεπτέμβριο 1998 έως τον Σεπτέμβριο 2002, καίτοι είναι έγγαμος με τον Θωμά Αμοργιανό και έχει μια θυγατέρα 26 ετών από προηγούμενο γάμο της, παρά δε το γεγονός ότι στο ανακριτικό αυτό γραφείο και στα χέρια της εκκρεμούσαν και ευρίσκοντο σε εξέλιξη δικογραφίες με κατηγορουμένους τους Αθανάσιο Λιάγκο, Βλάσσιο Κωνσταντάκη, Γεώργιο Χαρίτο, Γεώργιο Σταθόπουλο και Γεώργιο Σταμουλά, δημιούργησε ερωτικό δεσμό με τον δικηγόρο Θεσσαλονίκης Σταύρο Κουμεντάκη, που ήταν δικηγόρος και συνήγορος των ως άνω κατηγορουμένων. Κατά τη διάρκεια δε και την εξέλιξη της ανάκρισης πραγματοποίησε πολλά ταξίδια στη Θεσσαλονίκη, όπου συναντήθηκε με τον εν λόγω δικηγόρο, καθώς και δύο ταξίδια στο εξωτερικό μαζί του, συγκεκριμένα δε την 9η-9-2001 με την πτήση 131L της Ολυμπιακής Αεροπορίας για τη Ζυρίχη της Ελβετίας, με επιστροφή στις 13-9-2001 με την πτήση 132L της ίδιας αεροπορικής εταιρείας και την 28η-9-2001 με την πτήση 201K της Ολυμπιακής Αεροπορίας για το Παρίσι, με επιστροφή την 1η-10-2001 με την πτήση 202K της ίδιας αεροπορικής εταιρείας.
(β) Παρά τις ανωτέρω υπό στοιχεία περιστάσεις, δεν δήλωσε, όπως όφειλε, λόγω εξαίρεσης από την ανάκριση, αφού εύλογες υπήρχαν εις βάρος της υπόνοιες μεροληψίας (άρθρα 15 και 23 παρ. 1 ΚΠΔ) και έτσι ετέλεσε την πράξη της αποσιώπησης λόγου εξαίρεσης (άρθρο 254 Π.Κ.). Πέραν δε τούτου, με την όλη αυτή συμπεριφορά της, η οποία υπήρξε ή έγινε γνωστή στα πρόσωπα που εμπλέκοντο στις συναφείς υποθέσεις που αυτή