H απολογία–παραλήρημα Κουφοντίνα

H απολογία–παραλήρημα Κουφοντίνα

1' 58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το «κύκνειο άσμα» μιας πολιτικώς ηθικώς ηττημένης τρομοκρατίας εξέφρασε χθες ο «διανοητής – φαρμακοχέρης» της «17 Νοέμβρη» Δημήτρης Κουφοντίνας. Σε μια απολογία – μανιφέστο, η οποία διεκόπη κάποια στιγμή από χειροκροτήματα και συνθηματολογία συμπαθούντων και εν πολλοίς συμπασχόντων, οι οποίοι μετέτρεψαν σε φαιδρότητα μια υπόθεση που θα έπρεπε -εκείνοι τουλάχιστον- να σεβασθούν, ο «Λουκάς» της made iGreece τρομοκρατίας, εμφανίσθηκε ως «ο αίρων τας αμαρτίας των συντρόφων». Εμπλουτίζοντας με έντονα ιδεολογικά και συναισθηματικά χρώματα το κείμενό του και μεταφέροντας εκουσίως ολόκληρο το φορτίο της οργανώσεως, ο Κουφοντίνας κινήθηκε από αναφορές στη λαϊκή επαναστατική Αριστερά μέχρι την κουβανική επανάσταση,από την κατάληψη της Τριπολιτσάς μέχρι τις βόμβες στο Ιράκ και στη Γιουγκοσλαβία και από τον Μαρξ και τον Λένιν μέχρι τον Παλαμά, του οποίου απήγγειλε το -ομολογουμένως εξαίρετο και γεμάτο δύναμη- ποίημα «Οι πατέρες»…

Τί ήθελε, όμως, να δείξει ο Δημήτρης Κουφοντίνας και τι παρουσίασε; Ασφαλώς, η επιθυμία του ήταν να ταυτίσει την οργάνωση της οποίας υπήρξε «νους και βραχίων» με τη φράση ενός εκ των μαρτύρων υπερασπίσεως, που παρουσίασε τις πράξεις της 17ως «στεναγμό ανακουφίσεως». Δεν διέθετε, όμως, απ’ ό,τι έδειξε η όλη του εμφάνιση, το απαιτούμενο βάθος και βάρος για το καταφέρει. Οσο και αν προσπάθησε, είναι δύσκολο να αποβάλει το βάρος των ληστειών, της καλοπέρασης και των άλλων ενεργειών, που δεν ταιριάζουν και τόσο με την επαναστατική ορολογία, που την οδήγησε στα όρια της ουτοπίας κάποιες στιγμές, σε μια προσπάθεια να πείσει για το αγαθό των προθέσεων και το «διδακτικό» των πράξεων της οργανώσεως,

«Το δικαστήριό σας δεν μπορεί να μας δικάσει. Είναι ένα δίκαιο που θα υποστούμε αλλά δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε» είπε ο Κουφοντίνας, που αρνήθηκε να μιλήσει -και δεν μίλησε- για συγκατηγορουμένους του, αναφέρθηκε επί μακρόν στο «μακρύ χέρι των Αμερικανών στην Ελλάδα», στα Ιμια, στον Οτσαλάν, στο υποβαθμισμένο Κοινοβούλιο, στην Ολυμπιάδα της μίζας και της απάτης.

Προσπάθησε να εξισώσει τους πολιτικούς και τα κόμματα στην απλή λογική του «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει» και για μια ακόμη φορά επιχείρησε να ταυτίσει την «επανάστασή» του με εκείνη του 1821! Ασφαλώς, πολλοί θα συμφωνήσουν με πολλά από τα οποία είπε. Μόνο που ο πολίτης πολεμά με την ψήφο και τη στάση του κι όχι με το «45άρι». Και κάτι ακόμη. O Κουφοντίνας αρνήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις της πολιτικής αγωγής γιατί «δεν μπορεί να δεχθεί τον ρόλο κάποιου που προσπαθεί να καταδικάσει σώνει και καλά κάποιον άλλο». Κι όμως, ο ίδιος αποφάσιζε και δολοφονούσε πισώπλατα…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή