H Νέα Δημοκρατία, που θεωρεί εαυτήν έχουσα το προβάδισμα, θα πιέσει προς την κατεύθυνση αποκάλυψης της πασοκικής διακυβέρνησης, προβάλλοντας κυρίως τα καθεστωτικά χαρακτηριστικά, τη φθορά των προσώπων και την αδυναμία της κυβέρνησης να ξεπεράσει τον κύκλο των συμφερόντων που την περιβάλλουν.
Ο κ. Καραμανλής, πείσμων και σταθερός στη γραμμή του, θα επιμείνει επί του παρόντος στις κατεγγελίες για το Χρηματιστήριο, τη διαπλοκή και την προβληματική διακυβέρνηση. Θα αναδείξει τις αρνητικές πλευρές της μακράς παραμονής του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και θα τηρήσει γραμμή αποστάσεων από τα MME, αποφεύγοντας δεσμεύσεις οι οποίες, ακόμη κι αν επιτευχθούν, γνωρίζει πως δεν θα τηρηθούν.
Χωρίς εξαρτήσεις
Θα θελήσει να μείνει ελεύθερος με όποιο τίμημα, όπως λένε οι γνωρίζοντες, ακριβώς για να κυβερνήσει στη συνέχεια χωρίς τις συνήθεις ολέθριες εξαρτήσεις. Θα καταγγείλει επίσης το πρόγραμμα παροχών το οποίο θα εξαγγείλει τον προσεχή Σεπτέμβριο ο κ. Σημίτης και θα είναι εκείνος που θα επιλέξει το χρόνο εξαγγελίας του οικονομικού προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας, θέλοντας να διατηρήσει το στοιχείο του αιφνιδιασμού, αν και θα αποφύγει, όπως φαίνεται, τις πολλές δεσμεύσεις καθώς, όπως λέει σε συνεργάτες του, θέλει να κριθεί από το έργο και όχι από τους λόγους. O κ. Καραμανλής επιχειρεί να διαμορφώσει το προφίλ του ασυμβίβαστου πολιτικού, που θα συγκρουστεί με τα συμφέροντα και θα κυβερνήσει με τον λαό για τον λαό. Να μεταδώσει, δηλαδή, την αίσθηση στιβαρής διακυβέρνησης, έχοντας ως υπόδειγμα τον θείο του, αν και γνωρίζει ότι απευθύνεται σε κοινωνία διαφορετική, με άλλες προσλαμβάνουσες και διαφορετικές προτεραιότητες. Ουσιαστικά θέλει να δημιουργήσει μια σχέση άμεσης εμπιστοσύνης με τον λαό, χωρίς ενδιάμεσους. Και αυτό μαρτυρούν οι επισκέψεις σε χώρους μαζικούς, εκεί όπου ο κόσμος μοχθεί και δοκιμάζεται καθημερινά.
Το αδύνατο σημείο της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι επιμένει στον καταγγελτικό και απορριπτικό λόγο, επιζητώντας πρωτίστως την ψήφο διαμαρτυρίας και δευτερευόντως τη θετική ψήφο. Λείπουν από τη νεοδημοκρατική ρητορική η πρόταση, η δέσμευση και τα στοιχεία της ιδεολογικής αντιπαράθεσης, εκείνα που θα μετέδιδαν όραμα συγκεκριμένο και θα ενίσχυαν την έκφραση δυσαρέσκειας από μεγαλύτερες ομάδες του πληθυσμού, καθιστώντας βεβαία από τώρα την επικράτηση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.