Οι γνωστές εσωτερικές «αδυναμίες» της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι οποίες ανέκαθεν λειτουργούσαν σαν βαρίδι στην πορεία της Ενωσης προς την πολιτική ενοποίηση, αλλά και η έντονη παρουσία δυνάμεων ασφαλείας της Ιταλίας, αποτέλεσαν θα έλεγε κανείς δύο από τα κυριότερα χαρακτηριστικά της διήμερης συνόδου των υπουργών Εξωτερικών, της οποίας οι εργασίες έληξαν χθες στη βροχερή -όμως πάντα ζωντανή και όμορφη- πόλη της Νάπολης. Στους περιβάλλοντες του συνεδριακού κέντρου χώρους, στους δρόμους της πόλης, αλλά και στα ξενοδοχεία όπου διέμεναν οι αντιπροσωπείες, οπλισμένοι καραμπινιέροι πραγματοποιούσαν συνεχείς ελέγχους, ακόμη και με ειδικά μηχανήματα, σε όλους όσοι δεν διέθεταν «ειδικές διαπιστεύσεις» ή… φαίνονταν απλώς ύποπτοι. Ηταν, θα έλεγε κανείς, κάτι περισσότερο από πρόβα τζενεράλε για τις συνόδους που έρχονται στο μέλλον ή και γενικότερα για την «καθημερινότητά μας». Ηταν, απλώς, η «παρενέργεια» των τελευταίων τρομοκρατικών χτυπημάτων στην Κωνσταντινούπολη και της αυξημένης επιφυλακής στην οποία είχαν περιέλθει οι ιταλικές δυνάμεις ασφαλείας τα τελευταία 24ωρα, εξαιτίας «πληροφοριών» για επικείμενο χτύπημα και στη χώρα τους.
Τι συζήτησαν οι υπουργοί
Ομως, θέματα ασφαλείας εξέτασαν και οι υπουργοί Εξωτερικών στο εσωτερικό της αίθουσας συνεδριάσεων, στο κέντρο της Νάπολης, αλλά σε άλλο βεβαίως επίπεδο: σε εκείνο της εξεύρεσης κοινής βάσης κοινής πολιτικής εσωτερικής και έναντι τρίτων ασφαλείας των κρατών-μελών, στο πλαίσιο ασφαλώς της αναζήτησης επίσης κοινής βάσης για την διαμόρφωση όρων χάραξης και άσκησης ενιαίας εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής άμυνας. Στο τραπέζι έχουν μπει, ως γνωστόν, και τα ζητήματα της θεσμοθέτησης θέσεως Ευρωπαίου υπουργού Εξωτερικών, της δημιουργίας «Ευρωπαϊκής (στρατιωτικής) Δύναμης» με τη Γερμανία, τη Γαλλία και τη Βρετανία να συντονίζονται προς αυτή την κατεύθυνση, όπως επίσης και ο τρόπος λήψης αποφάσεων για τα συγκεκριμένα ζητήματα.
Για το πρώτο τα όποια εμπόδια δεν φάνηκαν αξεπέραστα στη Νάπολη. Για το δεύτερο, μοιάζει να βρίσκουν κοινούς τόπους οι «μεγάλοι» (Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία), οπότε λογικά δεν θα αργήσει και εδώ η λύση. Ωστόσο, για το θέμα της ευελιξίας στη λήψη αποφάσεων με «πλειοψηφίες» και περιορισμό του δικαιώματος του βέτο, τα εμπόδια είναι πολύ μεγάλα και η λύση δεν φαίνεται άμεση: «Δεν είναι ακόμα ώριμες οι συνθήκες για να ληφθεί απόφαση», σχολίαζε χαρακτηριστικά διπλωματική πηγή, στο περιθώριο της συνόδου στη Νάπολη. Γεγονός το οποίο «δείχνει» με τη σειρά του ότι το όλο θέμα παραπέμπεται στην αμέσως προσεχή σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες. Σε μεγάλο «αγκάθι» αναδείχθηκε επίσης και το «θρησκευτικό» ζήτημα: Η Ενωση μοιάζει απολύτως διχασμένη ως προς το εάν πρέπει ή όχι να συμπεριληφθεί στο Σύνταγμα αναφορά στο ούτως ή άλλως υπαρκτό και έντονο χριστιανικό στοιχείο της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας.
Ο κ. Παπανδρέου
Παρά τα εμπόδια και τις αντικειμενικές δυσκολίες, ο υπουργός Εξωτερικών κ. Γ. Παπανδρέου -ο οποίος όπως συνηθίζει συνάντησε στο περιθώριο της συνόδου τον Τούρκο ομόλογό του κ. Α. Γκιουλ και είχε σύντομη εφ’ όλης της ύλης συζήτηση χωρίς «ειδήσεις»…- εμφανίζεται αισιόδοξος: «Εχουμε όραμα μια καλύτερη, κοινωνικά ευαίσθητη, δημοκρατική Ευρώπη, που να εμπνέει στους πολίτες της αίσθημα ασφάλειας και δικαιοσύνης. Εχουμε κάνει σημαντικά βήματα, μένουν ακόμη πολλά να γίνουν, αλλά θα τα καταφέρουμε», είπε σε συζήτησή του με δημοσιογράφους εδώ στη Νάπολη. Για την επιτυχία, όμως, χρειάζεται κάτι περισσότερο από καλές προθέσεις και διατύπωση οραμάτων. Χρειάζονται συγκεκριμένες πράξεις: η υπό τον κ. Μπερλουσκόνι ιταλική προεδρία καλείται άμεσα -εντός 30 ημερών- να συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση. Αλλιώς, τη σκυτάλη παίρνει με το νέο έτος η Ιρλανδία.