Τα «παιδιά του Ανδρέα» σε χωριστά μονοπάτια

Τα «παιδιά του Ανδρέα» σε χωριστά μονοπάτια

2' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τα όσα διεμείφθησαν την περασμένη Τετάρτη ανάμεσα στον Κ. Λαλιώτη και τον Γ. Παπανδρέου, δύσκολα θα δουν το φως της δημοσιότητας, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον. Το βέβαιο είναι ότι η συζήτησή τους δεν υπερέβη σε καμιά περίπτωση το αυστηρό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται εδώ και δεκαετίες οι σχέσεις τους. Ο πρωτότοκος γιος του Ανδρέα Παπανδρέου και το «πέμπτο παιδί» του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, ήταν πάντα «αδέλφια» εξ’ αγχιστείας και ουδέποτε εξ’ αίματος τόσο σε πολιτικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Κατά καιρούς μάλιστα ο Ανδρέας ανέθετε εμπιστευτικά στον Κ. Λαλιώτη ένα είδος διακριτικής «επιτήρησης» του φυσικού του υιού, λόγω της εμπιστοσύνης που έτρεφε στο «πολιτικό» του τέκνο. Η σχέση των δύο ανδρών ως εκ τούτου, για λόγους που ανάγονται στο βάθος του παρελθόντος χρόνου και στις προσωπικές διαδρομές του καθενός, χαρακτηρίζονταν πάντα από τυπικές ώς αδιάφορες αλλά ταυτόχρονα και έντιμες. Γι’ αυτό και ο Κ. Λαλιώτης ενοχλείται ιδαίτερα όταν ερωτάται αν συμμερίζεται την εκτίμηση ή τη φημολογία πως ο Γ. Παπανδρέου ήταν ενήμερος για την αποπομπή του τέως γραμματέα. Τη σκιά αυτή έχει αποπειραθεί πάντως να τη διαλύσει τελευταία η πλευρά του υπουργού Εξωτερικών διευκρινίζοντας σε κάθε ευκαιρία ότι ο ίδιος είχε ενημερωθεί από τον κ. Σημίτη στην Αμερική -προ των εξελίξεων του Ιουλίου- μόνον για το ασυμβίβαστο και όχι για την πρόθεση του πρωθυπουργού να αποπέμψει τον γραμματέα.

Οι διαβεβαιώσεις που έδιναν την Τετάρτη και οι δύο πλευρές ότι η συνάντηση έγινε σε ιδιαίτερα καλό κλίμα δεν ήταν τυπικές. Αντανακλούσαν μια πραγματικότητα, απότοκο των κινήσεων του πρωθυπουργού. «Ο Σημίτης τους έφερε πιο κοντά», έλεγαν χαριτολογώντας στενοί συνεργάτες υπονοώντας βεβαίως τα σοβαρότερα… Από τη μία η στάση του πρωθυπουργού να επιβάλει το δικό του στίγμα στη διαδοχή, δένοντας έτσι τα χέρια του νέου προέδρου και από την άλλη η τουλάχιστον άκομψη τοποθέτηση που έκανε στο διάγγελμά του, αποπέμποντας στην ουσία για δεύτερη φορά τον κ. Λαλιώτη, προκάλεσε -αν δεν διέγειρε κιόλας- αισθήματα «αλληλλεγγύης» ανάμεσα στους κυρίους Λαλιώτη και Παπανδρέου…

Με τους όρους Λαλιώτη

Δοθέντων όλων αυτών το αποτέλεσμα της συνάντησης των δύο ανδρών στη Χαριλάου Τρικούπη -χώρος πολύ πιο γνώριμος στον τέως γραμματέα από ό,τι στον μελλοντικό πρόεδρο- ήταν περίπου προδιαγεγραμμένο. Αλλωστε το πολιτικό της περιεχόμενο είχε οριοθετηθεί νωρίτερα, τόσο σε τηλεφωνικές επικοινωνίες όσο και μέσω των «μηνυμάτων» που αντάλλαξαν οι δύο πλευρές το τελευταίο διάστημα. Ο κ. Λαλιώτης είχε διαμηνύσει πολύ πριν από τη συνάντηση και προς κάθε κατεύθυνση ότι μόνο με τους δικούς του όρους και κυρίως με τα δικά του όρια θα επανέκαμπτε στην κεντρική πολιτική σκηνή. Χωρίς αξιώματα και θεσμικό ρόλο, στην τιμητική, όπως την χαρακτηρίζει, 12η θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας αλλά πρωτίστως χωρίς καμιά παρέκκλιση από το ιδεολογικό και πολιτικό πλαίσιο που καθόρισε ο ίδιος τον περασμένο Ιούλιο, κατά την ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή. Φρόντισε μάλιστα να το υποδηλώσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, κλείνοντας τις δηλώσεις του, μετά τη συνάντηση στη Χ. Τρικούπη. «Η ομιλία μου τον περασμένο Ιούλιο κατά την παραίτησή μου αποτελεί το πλαίσιο αναφοράς των ιδεών μου, των επιλογών μου, των θέσεων και των προτάσεών μου», είπε χαρακτηριστικά υποδηλώνοντας ότι θα λειτουργεί αυτοτελώς, με τους δικούς του όρους και κανόνες, με τον τρόπο και την πολιτική που ο ίδιος θα επιλέγει, με συγκεκριμένη ιδεολογική πλατφόρμα και πάντως ως ένας ιδιαίτερος πόλος.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή