H αποχώρηση του Κώστα Μητσοτάκη από την ενεργό πολιτική και κυρίως οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε, σηματοδοτεί, χωρίς άλλο, το τέλος μιας εποχής για τη Νέα Δημοκρατία. Το όνομα του επιτίμου προέδρου που καλώς ή κακώς είχε συνδυαστεί όχι μόνον με την τελευταία άνοδο της Ν.Δ. στην εξουσία, αλλά δυστυχώς με πολύ περισσότερες αιτίες για σοβαρότατες ενδοκομματικές τριβές και παρατατεταμένη εσωστρέφεια, τίθεται πλέον οριστικώς στην ιστορία του κόμματος. H δε σημερινή του παρουσία στην Κρήτη -μαζί με τον κ. K. Καραμανλή- συμβολίζει εκ πρώτης αναγνώσεως μια πρωτοφανή ενότητα στον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πλην όμως επί της ουσίας επιβεβαιώνει την πλήρη επικυριαρχία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως στο κόμμα του, καθώς ο επίτιμος πρόεδρος ουκ ολίγες φορές, ακόμη και στο πρόσφατο παρεθόν, προκάλεσε σοβαρότατα προβλήματα.
Με το δεδομένο αυτό δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί επικοινωνιολόγοι ήδη από προχθές έσπευδαν να προδικάσουν ότι η κίνηση Μητσοτάκη προσφέρει έναν επιπλέον αέρα νίκης στον πρόεδρο της Ν.Δ. ενόψει των εκλογών, συμπεριλαμβάνοντας στις εκτιμήσεις τους και την επάνοδο του κ. Δημ. Αβραμόπουλου. Και τούτο διότι μπορεί μεν στον «επαναπατρισθέντα» πολιτικό να αποδόθηκε ότι στις προηγούμενες εκλογές πιθανώς «έπαιξε» το προσωπικό του στοίχημα «πουλώντας» τον κ. Καραμανλή, πλην όμως εκτιμάται ότι ο πρώην δήμαρχος εξακολουθεί και έχει μια «συμπληρωματική» έστω απήχηση σε μια ισχνή μερίδα ψηφοφόρων, η οποία ωστόσο ενδέχεται να συμβάλει -και αυτή- στην περαιτέρω διεύρυνση του προβαδίσματος της Ν.Δ. που επιβεβαιώνεται και από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις.
Συνδιασκέψεις στελεχών
Τα γεγονότα αυτά, πάντως, κάθε άλλο παρά αντιμετωπίζονται με τη βεβαιότητα ότι «η μάχη έχει κριθεί» από τα στελέχη του επικοινωνιακού σχεδιασμού. Τις τελευταίες ημέρες γίνονται αλλεπάλληλες συσκέψεις προκειμένου η Ν.Δ. να αποκτήσει και πάλι την πρωτοκαθεδρία στην πρωτοβουλία των κινήσεων την οποία είχε απολέσει από το ΠΑΣΟΚ λόγω της υπέρμετρης προβολής από τα MME της αλλαγής ηγεσίας του. Επιπροσθέτως δε οι άνθρωποι του πολιτικού σχεδιασμού προσπαθούν ήδη να προβλέψουν -ή και να πληροφορηθούν- κάθε κίνηση του κ. Γ. Παπανδρέου. Και τούτο προκειμένου όχι μόνον να έχουν έτοιμες απαντήσεις, ικανές να αποδομήσουν εκ βάθρων την ανατροπή που επαγγέλλεται ο μελλοντικός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αλλά κυρίως να προλαβαίνουν ακόμη και ημερολογιακώς τον υπουργό Εξωτερικών κερδίζοντας τις επικοινωνιακές εντυπώσεις.
Βάσει αυτού του στόχου, ήδη αποφασίστηκε η Ν.Δ να ανακοινώσει το πρόγραμμα για την Οικονομία στις 3 Φεβρουαρίου, δηλαδή τρεις μόλις ημέρες προ του Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, αλλά και να πραγματοποιήσει δύο συνδιασκέψεις στελεχών της, αμέσως μετά, στη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα (13 και 15 Φεβρουαρίου). Θα ακολουθήσει δε και εθνική συνδιάσκεψη του κόμματος στην Αθήνα (20 Φεβρουαρίου) στην οποία και προφανώς θα δοθεί πανηγυρικός χαρακτήρας.
Σε όλες αυτές τις εκδηλώσεις ο κ. Καραμανλής δεν θα αναφέρεται μόνον στο ήδη γνωστό πρόγραμμα της Ν.Δ., αλλά θα επιφυλάσσει εκπλήξεις πέραν της θεματικής παρουσίας του κυβερνητικού του προγράμματος. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι και στο πρόγραμμα της Οικονομίας ο πρόεδρος της Ν.Δ. αναμένεται να δεσμευθεί με συγκεκριμένα μέτρα για την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μέσω της απαλλαγής τους από τις σημερινές φορολογικές τους υποχρεώσεις, αλλά και να εξαγγείλει σειρά πρωτοβουλιών για την ενίσχυση της απασχόλησης. Στο μεσοδιάστημα δε θα εξακολουθήσει να πραγματοποιεί «τηλεοπτικές συζητήσεις» με ειδικές κατηγορίες πολιτών, όπως τους χαμηλόμισθους συνταξιούχους ή και τις γυναίκες που έχουν επιχειρηματική δραστηριότητα, καθώς εκτιμάται ότι το «πείραμα» με τους νέους στο Ιλιον και τους νέους επιχειρηματίες στο Ζάππειο ήταν άκρως επιτυχές.
Ανέφικτες υποσχέσεις Παπανδρέου
Γεγονός είναι πάντως ότι η αίσθηση που επικρατεί τις τελευταίες ημέρες στη Ρηγίλλης είναι ότι οι υψηλότατες προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν από την αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ έχουν ήδη διαψευσθεί. Και τούτο διότι έχουν εγλωβίσει πλέον τους σχεδιαστές της επικοινωνιακής τακτικής του κ. Παπανδρέου σε μια λογική να «εφευρίσκουν» εντυπωσιακές εξαγγελίες προκειμένου να μην ανατραπούν οι ελπίδες της πλήρους ανατροπής που δημιούργησε η αποχώρηση Σημίτη.
Κι είναι αλήθεια ότι οι ιδέες που «σκαρφίζονται» μέχρι στιγμής οι άνθρωποι που βρίσκονται κοντά στον υπουργό Εξωτερικών κάθε άλλο παρά μοιάζουν να πείθουν την κοινή γνώμη. Πόσω μάλλον όταν αμφισβητούνται ως ανέφικτες ακόμη και από πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Το παράδειγμα της εξαγγελίας των ανασφάλιστων νέων για την καταπολέμηση της ανεργίας που υποχρέωσε το ΠΑΣΟΚ σε διευκρινιστικές ανακοινώσεις ανασκευής, αλλά και οι φήμες περί της ελεύθερης και άνευ εξετάσεων πρόσβασης στα AEI επιβεβαιώνουν τη συγκεκριμένη εκτίμηση. Σημειωτέον δε ότι ειδικώς η τελευταία υπόσχεση είχε εξαγγελθεί ως δέσμευση και το 2000 από το ΠΑΣΟΚ και ουδέποτε υλοποιήθηκε λόγω των δεδομένων δυσχερειών του συστήματος. Αλλωστε ακόμη και ο πρώην υπουργός Παιδείας κ. Γερ. Αρσένης, που έχει προβληθεί εσχάτως ως εκ των στενότερων υποστηρικτών του κ. Παπανδρέου, δήλωσε δημοσίως ότι δεν μπορεί να καταργηθεί επί του παρόντος το σύστημα των γενικών εξετάσεων, ενώ ο διάδοχός του κ. Π. Ευθυμίου εσιώπησε, γνωρίζοντας προφανώς το ανέφικτο του εγχειρήματος υπό τις σημερινές συνθήκες…