Τα αντίθετα ακριβώς από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα είχε η δημοσιοποίηση του κυβερνητικού προγράμματος για την Οικονομία, που παρουσίασε η Νέα Δημοκρατία. H Ρηγίλλης είχε προσχεδιάσει να αφήσει τελευταίο το συγκεκριμένο πρόγραμμα, θεωρώντας ότι θα αποτελέσει το «βαρύ πυροβολικό» της εν όψει και των εκλογών. Ομως ο όλος σχεδιασμός τινάχθηκε στον αέρα, καθώς το πρόγραμμα αποτέλεσε την αφορμή να ξεσπάσει γκρίνια στο εσωτερικό του κόμματος και να εκτοξευθούν αλληλοκατηγορίες μεταξύ στελεχών του, σε μια περίοδο μάλιστα που η Ν.Δ. είχε πάρει τα «πάνω» της, λόγω των επιπτώσεων της «υπόθεσης Πάχτα». Αποτέλεσμα ήταν πολλοί να μιλήσουν για «αυτογκόλ» της Ρηγίλλης σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία της προεκλογικής περιόδου.
Εντονες αντιδράσεις
Αιτία αποτέλεσε η πρόβλεψη του προγράμματος για την «πλήρη εφαρμογή της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης της περιόδου ’90 – ‘ 93, με τις απαιτούμενες προσαρμογές, λόγω των μεταβολών που έχουν επέλθει». Πρόβλεψη που θεωρήθηκε ότι υπέκρυπτε σε αύξηση των ορίων ηλικίας και μείωση των συντάξεων, αλλά κυρίως παρέπεμπε στη διακυβέρνηση της συγκεκριμένης περιόδου, που χαρακτηρίστηκε από τις οξείες κοινωνικές αντιδράσεις. Τις «ερμηνείες» αυτές βέβαια φρόντισε να «υποδαυλίσει» η ίδια η κυβέρνηση και τα μέσα ενημέρωσης που πρόσκεινται σε αυτήν, δίνοντας εκτεταμένες διαστάσεις. Ωστόσο, ανάλογη ήταν και η αντίδραση και βουλευτών, στελεχών, συνδικαλιστών και νομαρχιακών επιτροπών της Ν.Δ., που ήδη από το βράδυ της Τετάρτης -ημέρα παρουσίασης του προγράμματος- άρχισαν να διαμαρτύρονται στη Ρηγίλλης.
Στον κυκλώνα των εσωκομματικών αντιδράσεων βρέθηκε ο γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού κ. Γ. Σουφλιάς, τον οποίο πολλοί καταλόγισαν «εμμονή να δικαιώσει την πολιτική που εφάρμοσε το 1990», ενώ άλλοι «συγκεντρωτισμό στην επεξεργασία του προγράμματος». Χαρακτηριστικό του κλίματος είναι ότι το πρωί της Πέμπτης, ο συντονιστής Οικονομικών Υποθέσεων κ. Γ. Αλογοσκούφης και ο τομεάρχης Υγείας κ. Γ. Γιακουμάτος, όταν ρωτήθηκαν σχετικά στη Βουλή, απέδιδαν μεν τον όλο θόρυβο στην παραπληροφόρηση του ΠΑΣΟΚ, ωστόσο, δήλωναν αμέτοχοι σε ό,τι αφορά τη συμπερίληψη της συγκεκριμένης παραγράφου στο πρόγραμμα. Την οποία, άλλωστε, όπως ανέφεραν κορυφαία στελέχη του κόμματος, ουδείς -πλην φυσικά των κ. K. Καραμανλή και Γ. Σουφλιά- άλλος γνώριζε. O γ.γ. της ΓΣΕΕ και υποψήφιος βουλευτής Αρκαδίας κ. I. Μανώλης έσπευσε αρχικώς να δηλώσει ότι δεν θα είναι υποψήφιος εάν το κόμμα του υποστηρίζει τη μείωση των συντάξεων, για να ανακαλέσει αργότερα. Εξάλλου πολλοί βουλευτές, υπολογίζοντας το πολιτικό κόστος, είχαν υποστηρίξει -και ορισμένοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι είχε συμφωνηθεί- να μην ανοιχθεί προεκλογικά θέμα Ασφαλιστικού.
Ο Θεσσαλός πολιτικός αντέδρασε, όπως ήταν φυσικό, οργισμένος για τη διαστρέβλωση των προβλέψεων του προγράμματος, αλλά και έντονα ενοχλημένος για την επίρριψη της πλήρους ευθύνης στις δικές του πλάτες. Απαντώντας στους επικριτές του, συνεργάτες του σημείωναν ότι ο «νόμος Σιούφα» έσωσε το Ασφαλιστικό και δεν τον άλλαξαν ούτε οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, και χαρακτήριζαν υποκριτική τη θέση να μην θιγεί το ασφαλιστικό πρόβλημα της χώρας για λόγους προεκλογικής σκοπιμότητας.
Κάλυψη από Καραμανλή
Πλήρη κάλυψη στον κ. Σουφλιά προσέφερε ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος, ο οποίος δήλωσε ρητά και κατηγορηματικά ότι ήταν ενήμερος. Νωρίτερα, όμως, λόγω του θορύβου και της αναταραχής που προκλήθηκε, είχε υποχρεωθεί να προβεί σε προσωπική δήλωση ότι «δεν αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ούτε οι εισφορές των ασφαλισμένων», ενώ το ύψος των συντάξεων θα βελτιωθεί σταδιακά. Ανάλογες διευκρινίσεις έδωσε και ο κ. Σουφλιάς, ο οποίος προχώρησε σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου. O κ. Καραμανλής δεν έκρυψε την έντονη ενόχλησή του για τις διαστάσεις που πήρε το θέμα, επιρρίπτοντας όμως την ευθύνη στα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης, που σκόπιμα διαστρέβλωσαν τις προγραμματικές δεσμεύσεις της Ν.Δ. Συνεργάτες του σημείωναν ότι η Ρηγίλλης ανέμενε ότι η κυβέρνηση θα επιχειρούσε να «πιαστεί» από κάποια σημεία του προγράμματος της Ν.Δ. για να κινδυνολογήσει, αλλά δεν περίμεναν «τέτοια ομοβροντία του καθεστώτος».
Ωστόσο, η αναταραχή στο εσωτερικό του κόμματος δεν κόπασε, όπως θα όφειλε, μετά την παρέμβαση του κ. Καραμανλή. Κι αυτό, γιατί ακολούθησαν αντιτιθέμενες δηλώσεις βουλευτών του κόμματος, που δημιούργησαν σύγχυση, την οποία έσπευσε -φυσικά- να εκμεταλλευθεί η κυβέρνηση με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό της φορολόγησης των ρέπος. Αποτέλεσμα της ιστορίας του «αυτογκόλ» ήταν να τραυματιστεί -έστω και πρόσκαιρα- το ηθικό των νεοδημοκρατών σε μια κρίσιμη, όπως προαναφέρθηκε, φάση της προεκλογικής περιόδου, τις παραμονές δηλαδή του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, που αναμένεται να συσπειρώσει το κυβερνών κόμμα. Αλλά ο πραγματικά χαμένος -όπως τονίζουν ορισμένοι επιτελείς της Ρηγίλλης- είναι το ίδιο το ασφαλιστικό πρόβλημα της χώρας, που είναι δεδομένο και καταγεγραμμένο και τέθηκε άρον άρον, λόγω των υποκριτικών αντιδράσεων, εκτός προεκλογικής ατζέντας, τη στιγμή που η επόμενη κυβέρνηση θα κληθεί να το αντιμετωπίσει, λαμβάνοντας οδυνηρές αποφάσεις.