«H ιστορία εκδικείται. Ο,τι δεν κατάφερε η Αριστερά της Μαρίας Δαμανάκη και του Μίμη Ανδρουλάκη, συμπράττοντας με τη Νέα Δημοκρατία των κ. Σ. Μάνου και A. Ανδριανόπουλου το 1989, δηλαδή την ενίσχυσή της σε βάρος του ΠΑΣΟΚ, φαίνεται πως θα επιτευχθεί τώρα. Με 15 χρόνια καθυστέρηση, αλλά τους ίδιους πρωταγωνιστές…».
Η εκτίμηση αυτή ηγετικού στελέχους κόμματος της Αριστεράς απηχεί εν πολλοίς το κλίμα που επικρατεί αυτές τις ημέρες σε όλα τα πολιτικά σχήματα του χώρου. KKE, Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς και ΔΗΚΚΙ μπορεί να μην πέτυχαν την κοινή κάθοδο στις εκλογές, αλλά δείχνουν να συμπίπτουν στις εκτιμήσεις τους για το εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης Μαρτίου.
Η πίστη για αύξηση -αθροιστικά- της επιρροής τους στην κοινωνία είναι ακλόνητη, όπως επίσης και η βεβαιότητα KKE και ΣΥγια είσοδο στη Βουλή. Κι αυτό παρότι η αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ στην πρώτη της φάση δημιούργησε σοβαρά προβλήματα συνεκτικότητας, κυρίως στον ΣΥκαι δευτερευόντως στο KKE, λόγω της θετικής γνώμης για τον κ. Γ. Παπανδρέου τμήματος των ψηφοφόρων τους όπως κατέδειξαν οι πρώτες δημοσκοπήσεις εκείνων των ημερών.
Τι άλλαξε έκτοτε και το μούδιασμα μετετράπη σε χαμόγελο; Αλλαξε -τουλάχιστον σε επίπεδο εικόνας- το ΠΑΣΟΚ. Διότι το «κλειδί», το «φιλί της ζωής» για τα κόμματα της Αριστεράς ήταν η ανακοίνωση των συνεργασιών του ΠΑΣΟΚ με τους εκφραστές του μονεταρισμού, του δογματικού νεοφιλελευθερισμού, κ. Μάνο και Ανδριανόπουλο -κατά κύριο λόγο- αλλά και τους εξ αριστερών προερχόμενους, πλην όμως φανατικά αντι-ΠΑΣΟΚ στο πρόσφατο παρελθόν, κ.κ. Δαμανάκη και Ανδρουλάκη.
Το KKE εμφανίζεται μέχρι στιγμής να έχει σημαντική άνοδο στις δημοσκοπήσεις, κεφαλαιοποιώντας -κατά τις εκτιμήσεις στελεχών της ευρύτερης Αριστεράς- την άκαμπτη και συνεπή στάση του εναντίον των εκφραστών της πολιτικής που άσκησε ο κ. Σημίτης. Το KKE φαίνεται να ενισχύεται και από την αμφιλεγόμενη διεύρυνση του ΠΑΣΟΚ προς τα «Δεξιά», καθώς έτσι μπορεί με πειστικά επιχειρήματα να δικαιώνεται στην εκτίμηση που έχει εκφράσει εξ αρχής η κ. Αλέκα Παπαρήγα: ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. έχουν απολύτως ίδια πολιτική.
Ο ΣΥκαι ο πρόεδρός του κ. N. Κωνσταντόπουλος δείχνουν πολύ κοντά στο να κερδίσουν το δικό τους στοίχημα: Πολύ καιρό τώρα καταγγέλλουν το ΠΑΣΟΚ για μετάλλαξη σε νεοφιλελεύθερο κόμμα. Μάνος και Ανδριανόπουλος, αλλά και οι εσωκομματικές διαδικασίες στο ΠΑΣΟΚ, μετέτρεψαν κάποιους από τους πολίτες -που αρχικώς ήλπιζαν στη μετατροπή του ΠΑΣΟΚ σε σύγχρονο, ανανεωτικό, σοσιαλδημοκρατικό κόμμα- σε απογοητευμένους, έως και οργισμένους, από τη μετάλλαξη. «Οι αγνοί οπαδοί και τα μέλη του ΠΑΣΟΚ πιστεύω ότι συνειδητοποιούν τώρα ότι η ένταξη στο ΠΑΣΟΚ των συγκεκριμένων πολιτικών δεν είναι ούτε τυχαία ούτε συμπτωματική. Συμπίπτει με τη νέα πορεία του κυβερνώντος κόμματος και συμπυκνώνει τη μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ σε ένα νεοφιλελεύθερο-συντηρητικό κόμμα», σχολιάζει ο κ. Φώτης Κουβέλης, υποψήφιος του ΣΥστη B΄ Αθηνών.
«Η κοινωνία αρχίζει και συνειδητοποιεί τώρα τα επικοινωνιακά τεχνάσματα και τις «καταιγίδες». Συνειδητοποιεί και αντιλαμβάνεται ότι μετά τις μεταγραφές αυτό το ΠΑΣΟΚ πανηγυρικά, οριστικά και αμετάκλητα, επιβεβαιώνει τη μετάλλαξή του σε σκληρό νεοφιλελεύθερο κόμμα, σε αυθεντικό εκφραστή αυτού του χώρου», δηλώνει στην «K» ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ κ. Δημήτρης Τσοβόλας. Το ΔΗΚΚΙ εμφάνισε ήδη στη δημοσκόπηση της «Κάπα Ρισέρτς» την περασμένη Πέμπτη μικρή μεν αλλά ενδεικτική άνοδο κι από το 1,3% ανέβηκε στο 1,8%.
Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι το ΔΗΚΚΙ δείχνει να αποκτά περισσότερα οφέλη λόγω των μεταγραφών στο ΠΑΣΟΚ των κ. Ανδρουλάκη και Δαμανάκη. Κι αυτό διότι ο κ. Τσοβόλας απευθύνεται στους πολίτες -κυρίως του ΠΑΣΟΚ- με το σύνθημα «εγώ δεν άλλαξα», απευθυνόμενος στο θυμικό τους. H προσχώρηση στο ΠΑΣΟΚ σήμερα των πιο σκληρών αντιπάλων του Ανδρέα Παπανδρέου το 1989 ασφαλώς και ενοχλεί κάποιο τμήμα των παραδοσιακών ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος, κι εκεί στοχεύει το ΔΗΚΚΙ.
Συμπερασματικά, τα κόμματα της Αριστεράς επενδύουν εκλογικά στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, το οποίο εκτιμούν ότι επέδρασε καταλυτικά στην κοινωνία και απελευθέρωσε εκείνο το τμήμα της που είχε σαγηνευτεί αλλά δεν είχε αποφασίσει ακόμη να επενδύσει στον κ. Γ. Παπανδρέου και το κόμμα του. Αυτοί οι πολίτες σήμερα όχι μόνο απομακρύνθηκαν, πάντοτε κατά τις εκτιμήσεις των στελεχών της Αριστεράς, από το ΠΑΣΟΚ οριστικά, αλλά «κάνουν και τον πιο φανατικό αγώνα εναντίον του»…