O «μηχανισμός» ήταν έτοιμος και προπονημένος από καιρό, καθώς έβλεπε με τα δικά του μάτια τον εκσυγχρονισμό να έρχεται… Υποβολέας της πολιτικής, σηματωρός των εξελίξεων από το 1996, μιντιακά επικυρίαρχος κατέληξε διαχειριστής του κρατικού κορβανά. H εκσυγχρονισμένη διαφθορά έφτιαξε γρήγορα το δικό της μοντέλο ανακατανομής του πλούτου, εντός των κυρίαρχων ομάδων και με δομή οικονομικής μαφίας υπαγόρευσε και εγκαθίδρυσε ιδιότυπους κανόνες «αγοράς».
Το χρήμα ήταν άφθονο και τα τραπέζια για τη μοιρασιά στρώθηκαν γρήγορα. Σε κάθε τομέα έπρεπε να συναφθεί και ξεχωριστή «συμφωνία της Γιάλτας» για την αποτελεσματική και ταχεία απορρόφηση κεφαλαίων και την άνευ συρράξεων (κατά το δυνατόν) κατεύθυνση του πακτωλού των δισεκατομμυρίων. H επιχείρηση «ευταξία» δρομολογήθηκε και πέτυχε:
– Πάνω από 12 τρισ. δρχ. διατέθηκαν για την αγορά οπλικών συστημάτων και εξοπλισμών.
– Από το B΄ ΚΠΣ τα 10 τρισ. δρχ. κατευθύνθηκαν, στο μεγαλύτερο μέρος τους, σε έργα υποδομής (οδικοί άξονες, σιδηρόδρομοι, λιμάνια, αεροδρόμια κ.ά.).
-Το υπό εξέλιξη Γ΄ ΚΠΣ, ύψους 17 τρισ. δρχ., και αυτό διοχετεύεται σε έργα υποδομής.
– Τα ετήσια Προγράμματα Δημοσίων Επενδύσεων, αξίας 10 δισ. ευρώ είναι η σταθερή πολλών και μη εξαιρετέων.
– Οι ετήσιες επενδύσεις των ΔΕΚΟ, ύψους 3 δισ. ευρώ, εξέθρεψαν πολλούς γνωστούς κρατικοδίαιτους.
– Οι διαβόητες προγραμματικές συμφωνίες των ετών 1998-2000 έγιναν καθεστώς για απευθείας αναθέσεις, επεκτάσεις και συμβάσεις από το παράθυρο.
– Τα 3 δισ. ευρώ της Κοινωνίας της Πληροφορίας εξήψαν τη φαντασία πολλών ότι μπορεί να γίνουν και Ελληνες Γκέιτς…
– Οι αστέρες της αρπαχτής βούτηξαν στα βαθιά για να ενθυλακώσουν και τα εκατοντάδες δισ. δρχ. για την απασχόληση και επανακατάρτιση ημεδαπών ανέργων και εργαζομένων.
– Με διαδικασίες εξπρές κινήθηκαν οι «φίλοι» και για την κατοχύρωση των ολυμπιακών μελετοκατασκευών και φαίνεται πως οι φαραωνικοί Ολυμπιακοί Αγώνες που προετοιμάζονται θα αγγίξουν σε κόστος τα 3 τρισ. δρχ. παρά τις προβλέψεις και τις υποσχέσεις για κράτημα στο 1,5 τρισ. δρχ.
Σ’ αυτό το κλίμα ευφορίας μια δράκα κατασκευαστών κέρδισε απίστευτα δισεκατομμύρια, όμως ο λογαριασμός είναι βαρύς για τα κρατικά ταμεία και διπλοχρεωμένος. Εργα μισοτελειωμένα παρά τα «καπέλα» και τις υπερβάσεις, νέες γέφυρες που γκρεμίζονται, σύγχρονοι αυτοκινητόδρομοι που τους παίρνει η νεροποντή, ο Κηφισός που πνίγεται και τόσα άλλα καθημερινής τρέλας.
Από την άλλη, οι αξιότιμοι εθνικοί προμηθευτές ενίοτε και εθνικοί τζογαδόροι (στα τυχερά παίγνια και στη Σοφοκλέους), οι ενδιάμεσοι των εμπόρων όπλων, οι μεταπράτες του τίποτα και οι αβανταδόροι τους. Αφού πλούτισαν, τώρα παίζουν τα ρέστα τους. Θέλουν «σταθερότητα» και περιβάλλον παρακμής για να ελίσσονται, θέλουν πολιτικούς εγκλωβισμένους, υπήκοους αποχαυνωμένους, για να τους σερβίρουν το απατηλό περιτύλιγμα της ισχυρής οικονομίας, όπου είναι ύβρις κάθε συζήτηση για κατώτατους μισθούς και συντάξεις. Γι’ αυτούς υπάρχουν οι ανώτατες μίζες και οι σούπερ αρπαχτές και τους απασχολούν οι μικρές Εnroπου έφτιαξαν σφιχταγκαλιασμένοι με το κράτος και τους συντελεστές του.
Η πολιτική, μετά την επικράτηση των ολίγων κρατικοδίαιτων, κυριαρχήθηκε και αυτή από σχέση συναλλαγής και διαπλοκής, η οικονομία καλείται πλέον να σηκώσει υπέρμετρα βάρη και οι πολίτες παρακολουθούν την παραμορφωτική τηλεόραση να κρύβει, να εξωραΐζει και να προπαγανδίζει.
Η συνταγή της μεγάλης αρπαχτής από τον κρατικό κορβανά εκτός από μαθηματικούς τύπους προκαθορισμένης ανάδειξης αναδόχων, από σκοτεινές αναθέσεις, από συσκοτισμένες αποκρατικοποιήσεις και από επιχειρούμενες εκποιήσεις τύπου ETA περιλαμβάνει μίντια, πολιτικό lobbing, διαφημιστικό δέλεαρ, άδηλους πολιτικούς πόρους κ.ά. H δράκα των ολίγων έφθασε να δηλώνει απροκάλυπτα ότι διαθέτει την ισχυρότερη, ίσως και πολύχρωμη κοινοβουλευτική δύναμη πυρός, καθώς της χρειάζονται νόμοι, ενίοτε και τροπολογίες.
Και η χώρα πορεύεται προς τις εκλογές, με ανοιχτά εργοτάξια, με λίστες έργων και προμηθειών υπό ανάθεση, με προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων, με δανεικά για τις δημοσιονομικές ανάγκες και με αδηφάγες τις ορέξεις των γκουρού της διαφθοράς…