Στην εισαγγελία βρίσκεται από προχθές και η υπόθεση ενός συγκριτικά «μικρού» σε οικονομικά μεγέθη, αλλά πολύ μεγάλου σε σημασία, σκανδάλου (και πάλι) από τον χώρο της εθνικής άμυνας: Το «σκάνδαλο του ΕΠΥΕΘΑ», τον φάκελο του οποίου παρέδωσε την Πέμπτη (μαζί με δύο ακόμη φακέλους από το ΥΕΘΑ) ο προϊστάμενος της στρατιωτικής εισαγγελείας κ. Μαρκής στον συνάδελφό του της Εισαγγελίας Πρωτοδικών κ. Παπαγγελόπουλο.
Το σκάνδαλο αφορά μια μαύρη τρύπα ενός περίπου δισ. δρχ., τα οποία «χάθηκαν» ως διά μαγείας από το ΕΠΥΕΘΑ, αλλά όχι μόνον αυτό. Αφορά και την εκ των υστέρων προσπάθεια κάποιων να «μπαλώσουν» την κατάσταση, εκδίδοντας πλαστά παραστατικά που έφτασαν το ύψος των… δύο δισ. δραχμών.
Γιατί όμως, ένα τέτοιο… σκανδαλάκι, συγκρινόμενο με τους τεραστίου οικονομικού όγκου φακέλους των εξοπλισμών, έχει σήμερα την όποια σημασία; Επειδή αποτελεί ένα είδος επιτομής, παραδείγματος της λεγόμενης διαπλοκής και του τρόπου με τον οποίο αυτή λειτουργεί.
Αμαρτωλή «ομερτά»
Μπορεί από πλευράς «τζίρων» το ΕΠΥΕΘΑ να αποτελεί… μινιατούρα σε σχέση με τη Γραμματεία Εξοπλισμών, όμως, η ζημιά που κάνει είναι εντελώς δυσανάλογη προς το μέγεθός του. Ολα αυτά τα χρόνια, το ΕΠΥΕΘΑ έχει λειτουργήσει ως βασικός μηχανισμός εκμαυλισμού και «ταΐσματος» πολλών, ώστε να εξασφαλιστεί η ευρύτερη δυνατή… συναίνεση σιωπής, η αμαρτωλή «ομερτά» που εκείνη έδωσε το κέλυφος προστασίας και ασυλίας και στο άλλο, το ευρύτερο πλέγμα που νέμεται τις εξοπλιστικές δαπάνες και όχι μόνον σε εκείνο.
Χώρος που όζει ασταμάτητα, το ΕΠΥΕΘΑ δημιουργήθηκε με νόμο το 1997 με δήθεν σκοπό να υποβοηθά τον υπουργό Εθνικής Αμυνας στο έργο του, ενώ, επί της ουσίας, διαχειρίστηκε πολύ μεγάλα ποσά μυστικών κονδυλίων, την ίδια στιγμή, που, μέσα από τη λειτουργία του, υπέσκαψε και ένα κεντρικό κομμάτι του ουσιαστικού ρόλου των τεσσάρων Γενικών Επιτελείων, εγκαθιστώντας μια σοβαρή πηγή έντασης και ασυνεννοησίας μεταξύ της πολιτικής και της στρατιωτικής ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, χωρίς, από την άλλη πλευρά, να έχει να προσφέρει το παραμικρό. Τίποτε απολύτως ως θετικό έργο δεν έχει παραχθεί όλα αυτά τα χρόνια από το ΕΠΥΕΘΑ, ώστε να δικαιολογεί έστω και στοιχειωδώς την ύπαρξή του…
Σε αντίθεση με τη Γενική Γραμματεία Εξοπλισμών, που αν και έχει για χρόνια γίνει βορά συμφερόντων έχει και ένα ουσιαστικότατο έργο να επιτελέσει όταν επιτέλους απαλλαγεί από τους άνομους νομείς της, το ΕΠΥΕΘΑ δεν είναι τίποτε άλλο από ένας μηχανισμός που δηλητηριάζει όχι μόνον τις Ενοπλες Δυνάμεις, αλλά και την ίδια τη δημοκρατία στο σύνολό της μέσα από τον συστηματικό εκμαυλισμό. Κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά εκείνοι που με ποικίλους τρόπους το χρησιμοποίησαν.
Διά ταύτα…, σε αντίθεση με τη Γενική Γραμματεία Εξοπλισμών, εν προκειμένω, η λύση δεν μπορεί να είναι η τοποθέτηση άλλου ενός αδιάφθορου. Στο ΕΠΥΕΘΑ, δεν θα έχει άλλο τι να πράξει, παρά να το κλείσει οριστικά, να του βάλει λουκέτο. Η μοναδική και απαραίτητη λύση είναι η άμεση διάλυσή του, η κατάργηση του αμαρτωλού ΕΠΥΕΘΑ, πριν το βρούμε, με τα πολλά του πρόσωπα, ξανά μπροστά μας…
Πάγωμα υπογραφών
Ως προς το άλλο, το μεγάλο πεδίο της Γενικής Γραμματείας Εξοπλισμών, η τοποθέτηση του εισαγγελέα Ζορμπά ήταν το πρώτο και, κατά πάσα πιθανότητα, καθοριστικό βήμα για την εξυγίανση του πλέον προβληματικού χώρου που σχετίζεται με το δημόσιο χρήμα στην Ελλάδα.
Για πρώτη φορά, εκείνοι που επί πολλά χρόνια νέμονται ανεξέλεγκτα και στο ημίφως τις τεράστιες αμυντικές δαπάνες θα βρουν πραγματικά απέναντί τους έναν άνθρωπο που θα τους αντιμετωπίσει όπως πρέπει να αντιμετωπιστούν.
Ομως, ουδείς φυσικά είναι τόσο αφελής ώστε να πιστεύει ότι μόνον ένας άνθρωπος, έστω κι αν έχει ευθεία εντολή από τον πρωθυπουργό, έστω κι αν είναι ο ίδιος ο… Ζορμπάς, θα μπορέσει μόνος να αναστρέψει πλήρως την κατάσταση, να επιβάλει… αγγελική διαχείριση και να φέρει πλήρη κάθαρση σε αυτήν τη μαύρη τρύπα του δημοσίου χρήματος, του κοινοβουλευτισμού, αλλά, τελικά, και της ίδιας της αμυντικής επάρκειας της χώρας – καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που στην υπηρεσία των συμφερόντων ιδιωτών και μη παραγόντων γύρω από την άμυνα θυσιάστηκε ψυχρά το καθαρά επιχειρησιακό συμφέρον της χώρας και, βεβαίως, ελαφρά τη καρδία, υποθηκεύτηκαν οι προϋπολογισμοί της για αρκετά επόμενα χρόνια.
Πλαισιωμένος από επιτελείο ειδικών συνεργατών με γερή τεχνοοικονομική κατάρτιση στο αντικείμενο, ενισχυόμενος από μια επιτελική ομάδα «κομάντος» που θα είναι σε θέση να ελέγξουν επί της ουσίας τις όποιες προτάσεις των επιτροπών, ο νέος γ.γ. θα μπορέσει να διασφαλίσει ότι στο εξής οι δαπάνες που θα γίνονται θα ωφελούν την εθνική άμυνα, ότι το καθεστώς των προμηθειών θα αλλάξει πραγματικά και θα καταστεί πολύ λιγότερο ευνοϊκό για τα παράσιτά του, ότι θα γίνει κάθε τι δυνατό για να μη μείνουν και πάλι στο απυρόβλητο εκείνοι που κατήρτισαν και υπέγραψαν εξωφρενικές συμβάσεις και εκείνοι που τόσα κέρδισαν από αυτές.
Βέβαια, μέχρι να γίνουν αυτά, η λύση είναι μία και μόνη, την οποία, όπως όλα δείχνουν, θα ακολουθήσει ο νέος γενικός γραμματέας: Το απόλυτο πάγωμα κάθε υπογραφής, κάτι που, από την πλευρά του, στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς του, ήδη εξήγγειλε ότι θα πράξει και ο υφυπουργός Βασίλης Μιχαλολιάκος την ώρα που ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος προετοιμάζει τις αναγκαίες νομοθετικές ρυθμίσεις για τη ριζική αλλαγή του καθεστώτος των εξοπλιστικών δαπανών.