ΑΓΚΥΡΑ. Μετά την ιστορική ψηφοφορία του Σαββάτου, η Κύπρος θυμίζει φάντασμα που επιπλέει. H νήσος παραμένει διαιρεμένη και στρατιωτικοποιημένη. Οι Ελληνοκύπριοι θα ενταχθούν επισήμως στην E.E. τις επόμενες ημέρες, χωρίς ωστόσο να έχουν καμιά δικαιοδοσία στο βόρειο τμήμα του νησιού. H Ελλάδα προσπαθεί να υπολογίσει τις επόμενες κινήσεις της. H Τουρκία στέκεται απορημένη, μη γνωρίζοντας αν οι προσπάθειές της για την εξεύρεση λύσης θα της εξασφαλίσουν την πολυπόθητη ημερομηνία για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Τέλος, οι μεσολαβητές του OHE μαζεύουν τις αποσκευές τους από την Κύπρο. Τι γίνεται όμως από εδώ και στο εξής;
Για λόγους απολύτως κατανοητούς, οι Τουρκοκύπριοι επέλεξαν τη συμβίωση, για μιαν ακόμη φορά, με τους Ελληνοκύπριους, τον τερματισμό της πολιτικής και οικονομικής τους απομόνωσης και ένα λαμπρότερο μέλλον, εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης. H ψήφος τους θα μπορούσε ακόμη να εκληφθεί και ως μαζικό μήνυμα απόρριψης της τουρκικής τους ταυτότητας, καθώς και της ντε φάκτο σύνδεσής τους με την όχι και τόσο δημοφιλή τουρκική ενδοχώρα. Υπό μια έννοια, οι Τουρκοκύπριοι ψήφισαν υπέρ του διαχωρισμού τους από την Τουρκία. H επιλογή τους πρέπει να γίνει σεβαστή.
Από την άλλη πλευρά, το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στον νότο δεν σημαίνει ότι οι Ελληνοκύπριοι απορρίπτουν κατηγορηματικά τη συμβίωση με τους Τουρκοκύπριους, αλλά ότι αρνούνται να συμβιώσουν υπό τους όρους του γενικού γραμματέα του OHE, Κόφι Ανάν. Ωστόσο, οι Αμερικανοί (και οι Ευρωπαίοι) θα πρέπει να έχουν εναλλακτικά σχέδια, έχοντας επενδύσει τόσα πολλά στην επανένωση της Κύπρου. Ηρθε η ώρα να δούμε τι ακριβώς εννοούσαν οι καουμπόις όταν υπόσχονταν «να μην εγκαταλείψουν τους Τουρκοκύπριους». H αναγνώριση του τουρκοκυπριακού «κράτους» είναι αδιανόητη – πλην του προέδρου του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίγεφ. Θα ήταν επίσης πολύ αισιόδοξο να αναμένει κανείς μονομερείς αμερικανικές ενέργειες παροχής οικονομικής βοήθειας στους Τουρκοκύπριους, εν όψει των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, καθώς οι υποψήφιοι λαμβάνουν πάντα υπόψη τους την ελληνοαμερικανική κοινότητα. Θα πρέπει ωστόσο να υπάρξουν κάποιες βελτιώσεις, σε συνεργασία της Ουάσιγκτον με τις Βρυξέλλες, όπως για παράδειγμα η άρση των κυρώσεων και των ταξιδιωτικών περιορισμών που έχουν επιβληθεί στους Τουρκοκύπριους. O πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος πιστεύει ότι δεν υπάρχουν νικητές και χαμένοι. Ισως κάνει λάθος. Ενας άνθρωπος στην Αγκυρα έχει ήδη κερδίσει πολλά από την ψηφοφορία του Σαββάτου.
Οι χειρισμοί
Είναι ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν, απλά ένας τυχερός άνθρωπος ή ένας ιδιοφυής πολιτικός; Τον περασμένο Οκτώβριο πέρασε βιαστικά τη νομοθεσία για την αποστολή τουρκικών στρατευμάτων στο Ιράκ, σε μια προσπάθεια να βελτιώσει τις σχέσεις με την αμερικανική κυβέρνηση. O κ. Ερντογάν αποφάσισε να ριψοκινδυνεύσει εκ νέου, αυτήν τη φορά στην Κύπρο και με ένα μόνο χαρτί: ότι το ελληνοκυπριακό σχέδιο στηριζόταν στην αδιαλλαξία του Τουρκοκύπριου ηγέτη, Ραούφ Ντενκτάς. O κ. Ερντογάν ήθελε να πετάξει την «καυτή πατάτα», τις αιώνιες κατηγορίες από τη διεθνή κοινότητα ότι η Τουρκία ευθύνεται για τη διχοτόμηση του νησιού.
Ωστόσο, δεν είναι βέβαιο ότι θα καταφέρει να πάρει αυτό που τόσο απελπισμένα ζητεί από τις Βρυξέλλες. Το τουρκοκυπριακό «ναι» δεν εγγυάται την ημερομηνία για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.