Εφτασε η ώρα των πράξεων

4' 9" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι καταγγελίες για την διαπλοκή της κυβέρνησης Σημίτη με επιχειρηματικά συμφέροντα ήταν ένας από τους πυλώνες της αντιπολιτευτικής εκστρατείας της Ν.Δ. και πριν από τις εκλογές του 2000. Τότε, ο K. Καραμανλής είχε μιλήσει με σκληρή γλώσσα για το φαινόμενο. Είναι αλήθεια ότι το οικονομικό εκδοτικό κατεστημένο είχε από το 1996 με πρωτοφανή τρόπο ταχθεί στο πλευρό του τότε πρωθυπουργού και κάποια MME είχαν επιφυλάξει μία πολύ αρνητική μεταχείριση στον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος κατά μία έννοια εξωθήθηκε στο να ανοίξει αυτό το μέτωπο. «O βρεγμένος, άλλωστε, την βροχή δεν την φοβάται».

Οι σχετικές επιθέσεις του K. Καραμανλή προσέκρουαν για μεγάλο διάστημα σ’ εκείνο το τείχος που τα MME υψώνουν, όταν θέλουν να «πνίξουν» μία φωνή, χωρίς τυπικά να μπορείς να τα κατηγορήσεις ότι αποσιωπούν την είδηση. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερε να εγγράψει το μείζον αυτό θέμα στην ημερήσια διάταξη και να το καταστήσει σταδιακά έναν από τους πολιορκητικούς κριούς για την κατάληψη της εξουσίας τον περασμένο Μάρτιο. Το γεγονός ότι την σημαία εναντίον της διαπλοκής την ύψωσε η Ρηγίλλης δεν ακυρώνει, βεβαίως, την ύπαρξη του προβλήματος. Ακόμα και δεδηλωμένοι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ είναι πεπεισμένοι ότι η Λερναία Υδρα της διαπλοκής σπαταλά το δημόσιο χρήμα, νοθεύει τον υγιή ανταγωνισμό, καθηλώνει αναπτυξιακά τη χώρα και υπονομεύει το ίδιο το δημοκρατικό πολίτευμα.

Η πολιτική δυναμική που αναπτύχθηκε εναντίον του εκφυλιστικού αυτού φαινομένου αιφνιδίασε και έφερε σε αμηχανία την κυβέρνηση Σημίτη, η οποία μέχρι τέλους αρνήθηκε να μιλήσει με ειλικρίνεια. Θα μείνει στην ιστορία η δήλωση του τότε κυβερνητικού εκπροσώπου Δ. Ρέππα. Οταν ερωτήθη από δημοσιογράφο εάν αυτοί που ελέγχουν τα MME είναι εργολάβοι δημοσίων έργων ή προμηθευτές του δημοσίου, είχε απαντήσει τα εξής καταπληκτικά: «Από τους ελέγχους που διενεργούν οι υπηρεσίες μας δεν προκύπτει κάτι τέτοιο. Οι μέτοχοι των επιχειρήσεων, που έχουν υπό την εποπτεία τους Μέσα Ενημέρωσης, είναι γνωστοί. Κατατίθενται τα σχετικά στοιχεία. Τα πρόσωπα αυτά ελέγχονται απολύτως, ελέγχονται τα πόθεν έσχες και οι δραστηριότητές τους… Αρα, λοιπόν, δεν δικαιολογείται αυτή η κατηγορία».

Είναι αλήθεια ότι οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι υποχρεώνονται να λένε ψέματα, αλλά δύσκολα θα συναντήσει κανείς τέτοια πολιτική υποκρισία. Πάντα, βεβαίως, υπήρχαν ισχυροί οικονομκοί παράγοντες, οι οποίοι διατηρούσαν προνομιακές σχέσεις με τις εκάστοτε κυβερνήσεις για να αποσπούν κερδοφόρες συμβάσεις. Το ποιοτικά νέο προέκυψε από το γεγονός ότι ορισμένοι μεγαλοεπιχειρηματίες έχουν θέσει υπό τον έλεγχό τους πανίσχυρα MME, με αποτέλεσμα να μετατοπισθεί το κέντρο βάρους από την Πολιτική στην Οικονομία.

Η νέα αυτή πραγματικότητα τροφοδοτεί μία τάση εξάρτησης της πολιτικής εξουσίας, που ενίοτε προσλαμβάνει διαστάσεις «υπαλληλοποίησης». Προσφέροντας χρήμα για τις προεκλογικές εκστρατείες και πολιτική στήριξη από τα MME που ελέγχουν, οι μεγάλοι εξωθεσμικοί παράγοντες έχουν συγκροτήσει ακόμα και δικές τους οριζόντιες «Κοινοβουλευτικές Ομάδες»! Στο σημείο που έχουν φθάσει τα πράγματα, και οι ακέραιοι πολιτικοί απειλούνται να περιπέσουν σε καθεστώς έμμεσης πολιτικής ομηρείας.

Η μετατόπιση του κέντρου βάρους της δύναμης, επιτρέπει στους «βαρώνους» των MME να επηρεάζουν καθοριστικά τον συσχετισμό πολιτικών δυνάμεων. Με τέτοια ισχύ μπορούν όχι μόνο να έχουν προνομιακή πρόσβαση στο δημόσιο χρήμα, αλλά και να υπαγορεύουν κρίσιμες κρατικές αποφάσεις. Κι όλα αυτά χωρίς να διαθέτουν την παραμικρή δημοκρατική νομιμοποίηση και χωρίς, βεβαίως, να έχουν καμιά ευθύνη έναντι του εκλογικού σώματος.

Η ώρα των πράξεων

Εάν κρίνουμε από τις μέχρι τώρα δηλώσεις του, με αποκορύφωμα την αποστροφή του για τους «πέντε νταβατζήδες», που θα μείνει στην ιστορία, ο K. Καραμανλής έχει την πρόθεση να αλλάξει τα πράγματα σ’ αυτό το κρίσιμο πεδίο. Από την πρόθεση, όμως, μέχρι την πράξη, υπάρχει πάντα μία απόσταση. Τώρα πια, δεν καταγγέλλει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μιλάει ο πρωθυπουργός. Με άλλα λόγια, έχει έλθει η ώρα των πράξεων. Σ’ αυτό το επίπεδο θα αποδειχθεί εάν θα φθάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο, ή απλώς θα επιδιώξει μία νέα ευνοϊκότερη γι’ αυτόν ισορροπία, όπως του εισηγούνται ορισμένοι κυβερνητικοί παράγοντες.

Το νομοσχέδιο για το ιδιοκτησιακό καθεστώς των MME θα είναι αποκαλυπτικό. Θα καταδείξει το μέτρο της αποφασιστικότητας, αλλά και του πολιτικού ριζοσπαστισμού του K. Καραμανλή. Εάν κερδίσει αυτή τη μάχη, θα έχει διαφοροποιήσει το πλαίσιο, εντός του οποίου διεξάγεται η πολιτική και κρίνεται η εξουσία τα τελευταία 15 χρόνια. Το σημαντικό δεν είναι εάν θα χαρακτηρισθεί «βασικός μέτοχος» αυτός που κατέχει πάνω από το 1% ή από το 2% του μετοχικού κεφαλαίου. Το σημαντικό είναι να κλείσουν ερμητικά όλα τα νομικά «παράθυρα», που μέχρι τώρα επέτρεπαν να παραβιάζεται η συνταγματική επιταγή. Με άλλα λόγια, οι μετοχές των MME να γίνουν ονομαστικές και να μην επιτρέπεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο να ανήκουν σε εξωχώριες εταιρείες. Να μην περάσουν σε συγγενικά πρόσωπα, που υποτίθεται ότι διαθέτουν οικονομική αυτοτέλεια, και να προβλέπεται αυστηρός έλεγχος πόθεν έσχες για να αποφευχθεί το τέχνασμα των παρένθετων προσώπων.

Ακόμα και με βάση στενά κομματικά κριτήρια, ο K. Καραμανλής έχει συμφέρον να ανατρέψει την υφιστάμενη σήμερα δυσμενή γι’ αυτόν ισορροπία στον χώρο των MME. Εάν, πάντως, ανοίξει και εμπράκτως μέτωπο εναντίον του καρκινώματος της διαπλοκής θα ανταποκριθεί σ’ ένα αίτημα, που διαπερνά οριζόντια τα κόμματα. Κατά συνέπεια, θα βρει πολιτική στήριξη και από πολίτες, που ανήκουν σ’ άλλους πολιτικούς χώρους, γεγονός που θα προσδώσει στη δημόσια εικόνα του μία πρόσθετη θετική διάσταση.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή