Διαπλοκή και ελεγχόμενα απ’ αυτήν Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, η κοινοβουλευτική φράξια του κ. Κων. Σημίτη και φθαρμένα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ υφαίνουν τώρα με περισσή τέχνη τον ιστό της αράχνης, για να παγιδεύσουν τον κ. Γ. A. Παπανδρέου, στη γραμμή της πολιτικής οξύτητας και σύγκρουσης. Με προφανή επιδίωξη να τον φθείρουν και να τον απαξιώσουν, αφού είναι γεγονός ότι οι πολίτες αξιώνουν από την αξιωματική αντιπολίτευση αξιόπιστη πρόταση για αντιμετώπιση των προβλημάτων της οικονομίας και όχι στείρα καταστροφολογία, που απωθεί γιατί είναι κατάφωρα αντίθετη με τις πραγματικές εξελίξεις.
Ποιος, πράγματι, όσο και κομματικά φανατισμένος να είναι, μπορεί να ισχυρίζεται σήμερα ότι η οικονομία μας βυθίζεται και ότι η ύφεση διαλύει την αγορά όταν τα στοιχεία καταγράφουν αύξηση του ΑΕΠ με ρυθμό 3,6% το πρώτο εξάμηνο, αύξηση του όγκου των λιανικών πωλήσεων με 3,5% και η ανεργία μειώνεται από το 11,3% το 2004 σε 10,4% το 2005; «Μα, αντιτείνει η υπεύθυνη του οικονομικού τομέα του ΠΑΣΟΚ κ. Βάσω Παπανδρέου, εμείς επιτυγχάναμε ρυθμούς 4,5% όσον αφορά την αύξηση του ΑΕΠ, ενώ η σημερινή κυβέρνηση μειώνει την πρόβλεψή της για ρυθμό ανάπτυξης 3,9% για το 2005, στο 3,5%, ενώ οι τρέχουσες προβλέψεις δείχνουν επιβράδυνση στο 3,2%».
Ποια, όμως, είναι η αλήθεια για τον ρυθμό της ανάπτυξης; Πρώτον, στην οκταετία Σημίτη οι ρυθμοί μεγέθυνσης του ΑΕΠ ήσαν: 1996: 2,4%, 1997: 3,6%, 1998: 3,4%, 1999: 3,4%, 2000: 4,5%, 2001: 4,3%, 2002: 3,9%, 2003: 4,5%. Οντως το ΠΑΣΟΚ πέτυχε, λοιπόν, για τρία χρόνια μόνο ρυθμούς ανάπτυξης πάνω από 4%, αλλά πώς; Οταν δεν φούσκωναν το εισόδημα τα κέρδη των ολίγων στο Χρηματιστήριο, το διόγκωναν τα ολυμπιακά έργα και οι υψηλές κρατικές δαπάνες, που χρηματοδοτούνταν από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οπως έχει αναλυθεί πολλές φορές επρόκειτο για μια εκτατική ανάπτυξη που οφείλετο κυρίως στην προολυμπιακή συγκυρία και τρανταχτή απόδειξη ότι η ανάπτυξη δεν ήταν υγιής είναι ότι η απασχόληση δεν αυξανόταν, ενώ οι βασικοί κλάδοι της υλικής παραγωγής, όπως η βιομηχανία και η γεωργία, μαράζωναν.
Το 2005 είναι το πρώτο μεταολυμπιακό έτος και από την αρχή όλοι οι διεθνείς οργανισμοί (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ΟΟΣΑ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή), αλλά και η Τράπεζα της Ελλάδος προέβλεπαν επειδή είχαν τελειώσει τα έργα, ότι η ανάπτυξη μετά βίας θα πλησιάσει το 3%, τα δε κοράκια της διαπλοκής μιλούσαν για οικονομία σε ελεύθερη πτώση. Ολοι διαψεύσθηκαν, όμως, και εάν τελικά, όπως υπολογίζει ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γ. Αλογοσκούφης, η ανάπτυξη πιάσει εφέτος το 3,6%, εγώ πιστεύω ότι θα πρόκειται για άθλο, με δεδομένα τα τρομακτικά δημοσιονομικά ελλείμματα, που κληροδότησε το ΠΑΣΟΚ και προπαντός με δεδομένη επίσης την έκρηξη των τιμών του πετρελαίου (αύξηση 48% μέσα στο πρώτο επτάμηνο). H Ευρωζώνη, κ. Βάσω Παπανδρέου, έχει ρυθμό ανάπτυξης 1,3% στο πρώτο τρίμηνο και 1,1% στο δεύτερο και η πλέον δυναμική οικονομία του πλανήτη, οι ΗΠΑ, κάτω από 3%. Και αυτήν τη φορά η ανάπτυξη του ΑΕΠ στην Ελλάδα είναι υγιέστερη γιατί προέρχεται κατά βάση από τον ιδιωτικό τομέα, απόδειξη οι επιτυχίες του τουρισμού κ.λπ.
Τώρα όσον αφορά τον πληθωρισμό για τον οποίο καταστροφολογούν, επίσης, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, να θυμίσω ότι όλα τα χρόνια του Σημίτη, με εξαίρεση το 1999 (οπότε ο Γιάννος μείωνε τον φόρο στα αυτοκίνητα και στα καύσιμα για να τον κατεβάσει τεχνητά στο 1,9%, προκειμένου να ενταχθούμε στην ONE) ο πληθωρισμός ήταν από 3,5% και πάνω. H σημερινή κυβέρνηση τον κατέβασε στο 2,9% το 2004 και αν τώρα κινείται με ρυθμό 3,3% πρέπει να διευκρινίσουμε ότι χωρίς την έκρηξη του πετρελαίου θα ήταν 2,2%!
Επαναλαμβάνω και πάλι, ότι όλα αυτά τα γράφω όχι για να πω ότι η ελληνική οικονομία ευημερεί. Το αντίθετο, υποστηρίζω μάλιστα ότι η οικονομία έχει ανοιχτές πληγές που αιμορραγούν ακόμη, ότι τα φτωχότερα τμήματα του πληθυσμού πληρώνουν την ακρίβεια και την ανεργία, ότι η κυβέρνηση θα έπρεπε να είχε αντιμετωπίσει καλύτερα τα προβλήματα, αλλά εν πάση περιπτώσει από τον Φεβρουάριο εφέτος που ο κ. Κων. Καραμανλής πήρε την απόφαση να προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις, η κατολίσθηση της οικονομίας σταμάτησε, τα ελλείμματα ετέθησαν υπό έλεγχο και οι εξελίξεις στο μέλλον θα είναι προς το καλύτερο.