Θα υπάρξει, άραγε, σ’ αυτόν τον τόπο κάποτε μια δικαίωση για όσους μοχθούν και μια τιμωρία για όσους είναι κερδοσκόποι, φοροφυγάδες, άρπαγες του δημόσιου χρήματος; Απογοητευμένοι οι πολίτες απαντούν αρνητικά στο ερώτημα καταδικάζοντας με αυτόν τον τρόπο συλλήβδην τους πολιτικούς. Και πίσω από αυτήν την απογοήτευση κρύβεται, δυστυχώς, μια απάθεια και μοιρολατρία που δεν βοηθάει την κοινωνία μας να πάει μπροστά.
Ο σημερινός πρωθυπουργός μας είναι ένας νέος πολιτικός, μορφωμένος, έντιμος και, όπως λέγει ο ίδιος στους συνομιλητές του, εκείνο που τον ενδιαφέρει είναι όχι να κερδίσει τις εκλογές του 2008, αλλά να επιτελέσει ένα έργο στην οικονομία αλλά και στη δημόσια διοίκηση, για το οποίο να τον ενθυμούνται οι συμπολίτες του. Θα του συστήναμε πάντως εμείς μαζί με το αναπτυξιακό έργο να κάνει ταυτόχρονα και μια ηθική επανάσταση στον τόπο, τιμωρώντας όσους αδικούν τους πολίτες και παραβιάζουν τους νόμους για να διασώσει έτσι και τη χαμένη τιμή της πολιτικής, αλλά και να εμπεδώσει το αίσθημα της δικαιοσύνης. Το μπορεί και πρέπει να το κάνει γρήγορα και με θάρρος. Οπως έχουμε ήδη γράψει, στο υπουργείο Οικονομικών έχει γίνει μια πολύ σοβαρή δουλειά και μέσα από ηλεκτρονικές διασταυρώσεις έχει εντοπισθεί ένα πλήθος μεγάλων επιχειρηματιών που συστηματικά και επί έτη φοροδιαφεύγουν. Ας δώσει, επιτέλους, τα ονόματά τους στη δημοσιότητα και ας επιβάλλει αυστηρά και διδακτικά για όλους πρόστιμα!
Παράδειγμα δεύτερον. H Βόρεια Ελλάδα και ιδιαίτερα ορισμένοι ακριτικοί νομοί ζουν τους τελευταίους μήνες το δράμα της ανεργίας, καθώς κλείνουν η μία μετά την άλλη κλωστοϋφαντουργικές κυρίως επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν τα Κλωστήρια Πρεβέζης του πρώην προέδρου του ΣΕΒ και ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Στ. Αργυρού, και τα Κλωστήρια Ναούσης του πρωταγωνιστή της φούσκας της Σοφοκλέους το 1999, κ. Θωμά Λαναρά. Βέβαια, τα συσσωρευμένα κρούσματα πτωχεύσεων και απώλειας θέσεων εργασίας που κάνουν τελευταία την εμφάνισή τους στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας αποτελούν παλιές αμαρτίες που απλώς έρχονται στο φως τώρα. Δεν αμφισβητώ ότι οι διεθνείς εξελίξεις όπως εκφράζονται με τη λήξη της πολυϊνικής συμφωνίας και την είσοδο της Κίνας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου επιτάχυναν τις εξελίξεις και δεν ξεχνώ, επίσης, τις ευθύνες της προηγούμενης κυβέρνησης που όταν στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας παρουσιάσθηκαν τα πρώτα κρούσματα, αμέλησε να πάρει δραστικά διορθωτικά μέτρα.
Ομως, την κύρια ευθύνη για τη σημερινή τραγική κατάσταση τη φέρνουν κατά τη γνώμη μου οι επιχειρηματίες του κλάδου, οι οποίοι δεν είδαν έγκαιρα τις αλλαγές που έρχονται στη διεθνή αγορά και δεν προσάρμοσαν τις επιχειρήσεις τους στα νέα δεδομένα με τα απαραίτητα κεφάλαια, δηλαδή με επενδύσεις σε νέα μηχανήματα, για παραγωγή νέων προϊόντων με ικανή ζήτηση. Οπως, μου έλεγε σοβαρός παράγοντας του κλάδου:
«Βασικές προϋποθέσεις για την επιβίωση των κλωστοϋφαντουργικών μονάδων αποτελούν η οικονομική ευρωστία, η σωστή και συνεχής διοίκηση, η κάθετη οργάνωση, η επικέντρωση της οργανωτικής δομής και της λειτουργίας τους στις μεταβαλλόμενες ανάγκες των πελατών τους και η παραγωγή καινοτόμων προϊόντων με υψηλή προστιθέμενη αξία για εξειδικευμένες αγορές. H ύπαρξη όλων αυτών των στοιχείων πρέπει απαραίτητα να συνοδεύεται από τον συνεχή εκσυγχρονισμό του παραγωγικού εξοπλισμού τους. Ιδιαίτερα στις βιομηχανίες εντάσεως κεφαλαίου, όπως τα κλωστήρια, υφαντήρια και φινιριστήρια, η εντυπωσιακή εξέλιξη της τεχνολογίας συντελεί τόσο στη βελτίωση της ποιότητας και της παραγωγικότητας όσο και στη μείωση της συμμετοχής του κόστους εργασίας στο τελικό προϊόν».
Και απόδειξη ότι οι επισημάνσεις αυτές είναι ορθές, αποτελεί το γεγονός ότι δίπλα στους λαναράδες που καταρρέουν, υπάρχουν οι ακκάδες που ευημερούν. Πρόσφατα, διάβαζα τα αποτελέσματα χρήσεως του πρώτου εξαμήνου της Ελληνικής Υφαντουργίας A.E. του κ. Χρ. Ακκά. Σταθερή βελτίωση της κερδοφορίας, αύξηση του τζίρου, των εξαγωγών και εντυπωσιακές επενδύσεις. Και δεν είναι ο μόνος, υπάρχουν και άλλες υγιείς και δυνατές επιχειρήσεις.
Δεν φταίει, λοιπόν, η διεθνής κρίση, αλλά η ανικανότητα συγκεκριμένων επιχειρηματιών και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όλοι αυτοί ήσαν κρατικοδίαιτοι, πήραν επιδοτήσεις και χαριστικά δάνεια και κλείνουν σήμερα τα εργοστάσιά τους, αφήνοντας τον κόσμο στην ανεργία, ενώ οι ίδιοι έχουν θησαυρίσει. O πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Χρ. Πολυζωγόπουλος ζήτησε από τον κ. Αλογοσκούφη να δώσει στη δημοσιότητα τα ονόματα των επιχειρηματιών που καρπώθηκαν τις επιδοτήσεις και έκλεισαν τα εργοστάσιά τους. Ιδού κ. πρωθυπουργέ η Ρόδος, ιδού και το πήδημα, που θα αποδείξει ότι θέλετε να γυρίσει σελίδα ο τόπος!