Η Τουρκία οξύνει τον τόνο προς όλους

Η Τουρκία οξύνει τον τόνο προς όλους

3' 31" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Προβληματισμό, συχνά και ανησυχία, τόσο στην Ελλάδα όσο και ευρύτερα στην Ευρώπη, προκαλεί το τελευταίο διάστημα η ολοένα και επιθετικότερη, προς κάθε κατεύθυνση και «παραδοσιακά» προς τη χώρα μας, συμπεριφορά της Τουρκίας. H Αγκυρα αισθάνεται ιδιαίτερα «στριμωγμένη», καθώς πλησιάζει η ώρα που θα κριθεί από τους «25» η πρόοδός της όσον αφορά την εξέλιξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και τις αναγκαίες για τον εξευρωπαϊσμό της μεταρρυθμίσεις. Ολες δε οι ενδείξεις και οι πληροφορίες από τις Βρυξέλλες αναφέρουν ότι τα στοιχεία -και το κλίμα- είναι εξαιρετικά αρνητικά για την τουρκική πλευρά. Το ενδεχόμενο, λοιπόν, να υπάρξει δυσμενής για την Αγκυρα έκθεση των «25» είναι υπό τις παρούσες συνθήκες εξαιρετικά πιθανό και ήδη εξετάζονται τα σενάρια της «επόμενης μέρας». Στο σύνολό τους αυτά τα σενάρια κάνουν λόγο για απρόβλεπτες πολιτικές εξελίξεις, αποσταθεροποιητικές του συστήματος ηγεσίας υπό τον κ. Ερντογάν, στα σχέδια του οποίου έτσι κι αλλιώς συμπεριλαμβάνεται και η μεταπήδησή του στην προεδρία της γείτονος στις εκλογές του 2007.

Τρία μέτωπα

Το σκηνικό εντάσεων και αβεβαιότητας στη γειτονική χώρα συμπληρώνεται από την κρίση η οποία παρατηρείται στις νοτιανατολικές επαρχίες με την πολύ μεγάλη κουρδική μειονότητα και το PKK. Οπως κατά παράδοση συμβαίνει, κάθε που το τουρκικό σύστημα αισθάνεται «υπό πίεση», επιχειρεί να ανοίξει μέτωπα στην εξωτερική πολιτική, επιδιώκοντας την εσωτερική συσπείρωση. H τακτική αυτή, στην παρούσα συγκυρία, εκδηλώνεται έναντι:

– Της Ελλάδας, με την εντονότερη προβολή των παγίων απαιτήσεών της εις βάρος της χώρας μας. Πρόσφατα επαναβεβαιώθηκε μέσω σχετικής απόφασης του τουρκικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας η ύπαρξη της απειλής πολέμου προς την Ελλάδα για το εύρος των χωρικών υδάτων. Ταυτόχρονα, τίθενται με επιθετικό τρόπο εκ νέου ζητήματα:

1. Αμφισβήτησης του εθνικού εναέριου χώρου, καθώς και του εύρους που έχει ο χώρος επιχειρησιακής ευθύνης για έρευνα και διάσωση στο Αιγαίο.

2. Δικαιωμάτων της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη.

3. Δήθεν αντιτουρκικής στάσης της Ελλάδας, με αφορμή την κατασκευή μνημείου για την γενοκτονία των Ποντίων στη Θεσσαλονίκη. Θέμα το οποίο έθεσε στον Ελληνα πρωθυπουργό ο Τούρκος ομόλογός του προχθές στη Βιέννη.

– Της Κυπριακής Δημοκρατίας, με την επιμονή όχι μόνο να μην την αναγνωρίζει ως κρατική οντότητα, αλλά και να θέτει εμπόδια στη συμμετοχή της Λευκωσίας σε διεθνείς Οργανισμούς.

– Της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αφού όχι μόνο αρνείται να συμπεριφερθεί προς ένα εκ των μελών της με τρόπο ισότιμο προς τα υπόλοιπα 24. Αλλά και διότι δεν προτίθεται, σύμφωνα με επίσημες δηλώσεις, να εκπληρώσει βασικές της υποχρεώσεις, όπως είναι η εφαρμογή του Πρωτοκόλλου Τελωνειακής Ενωσης με τα νέα μέλη στο σύνολό τους, το άνοιγμα της Σχολής της Χάλκης κ.λπ.

Η αρνητική αυτή συμεριφορά της τουρκικής πολιτείας, «διανθίζεται» από εκφράσεις εντονότατης δυσαρέσκειας προς μεμονωμένα κράτη της Δύσης, όπως συνέβη τελευταία με τη Γαλλία και τον Καναδά. H Αγκυρα ανακάλεσε για λίγες ημέρες τους πρέσβεις της από τις χώρες αυτές ως δείγμα διαμαρτυρίας επειδή τα κοινοβούλιά τους προωθούν προς έγκριση ψηφίσματα αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων! Την ίδια στιγμή, κλιμακώνεται και η εσωτερική αντιδραστική προπαγάνδα στη γείτονα: Ακροδεξιοί κύκλοι καταφέρονται εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου, χωρίς μάλιστα να αποδοκιμάζονται ούτε τυπικά από την επίσημη κυβέρνηση. Παράλληλα, επανέρχονται στο προσκήνιο απόψεις όπως ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν αποτελεί παρά ένα «χριστιανικό κλαμπ» το οποίο «αν δεν δεχθεί στους κόλπους του την Τουρκία, θα πραγματοποιήσει ένα αρνητικό βήμα, σε έναν κόσμο που διολισθαίνει επικίνδυνα σε περιβάλλον σύγκρουσης πολιτισμών και θρησκειών».

Αμερικανικές πιέσεις

Σε αυτή τη νέα καμπή, την εξαιρετικά κρίσιμη και δύσκολη εξαιτίας αποκλειστικά της συμπεριφοράς και των επιλογών της, η Τουρκία μοιάζει να έχει ισχυρό συμπαραστάτη μόνο τις Ηνωμένες Πολιτείες, αφού ο παραδοσιακός εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης σύμμαχός της, η Μεγάλη Βρετανία, διέρχεται περίοδο εσωτερικής πολιτικής αβεβαιότητας. H Ουάσιγκτον, που έχει ήδη σοβαρούς πονοκεφάλους με το Ιράκ και το Ιρανικό, επιθυμώντας να μη μεταβληθούν οι ισορροπίες (και) στην Αγκυρα, πιέζει άμεσα τη Λευκωσία και εμμέσως την Ελλάδα να μην τεθεί εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας βέτο, πράξη η οποία θα προκαλούσε αναστολή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων Αγκυρας – Βρυξελλών. Στο πλαίσιο αυτό φαίνεται να ζητούνται: Από τη μεν Ελλάδα να μη θέτει θέμα επιθετικής συμπεριφοράς της Τουρκίας, αφού κάτι τέτοιο καταδεικνύει ότι η υποψήφια προς ένταξη χώρα δεν εκπληρώνει ούτε το προαπαιτούμενο για «σχέσεις καλής γειτονίας» με τα όμορα κράτη. Και αφετέρου, από την Κυπριακή Δημοκρατία να αποδεχθεί χωρίς προϋποθέσεις τις τουρκικές απαιτήσεις για απευθείας εμπόριο με τα Κατεχόμενα, εξέλιξη που συνιστά ντε φάκτο αναγνώριση του ψευδοκράτους.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή