Τρόπους διαχείρισης ενός νέου κύματος εσωστρέφειας που ενδεχομένως θα πυροδοτήσουν οι επερχόμενες δημοσκοπήσεις του Ιουνίου επιζητεί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος διαπιστώνει ότι σειρά πρωτοβουλιών που ανέλαβε το τελευταίο διάστημα ακυρώθηκαν από «αστοχίες» ή δημόσιες αντιπαραθέσεις μεταξύ των κορυφαίων στελεχών.
Ο κ. Γ. Παπανδρέου φέρεται ιδιαίτερα προβληματισμένος από το γεγονός ότι ενώ το προηγούμενο διάστημα παρουσίασε ένα -έστω γενικό- πλαίσιο θέσεων για το ασφαλιστικό, το σχέδιο του ΠΑΣΟΚ για τις φθίνουσες οικονομικά περιοχές, τις προτάσεις του για την αναθεώρηση του συντάγματος και την υποψηφιότητα-έκπληξη της κ. Γκιουλ Καραχασάν στην υπερνομαρχία Δράμας – Καβάλας – Ξάνθης, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης όχι μόνον δεν κέρδισε έδαφος, αλλά μονοπώλησε αρνητικά τα φώτα της δημοσιότητας.
Τη συγκεκριμένη εξέλιξη η Χαριλάου Τρικούπη την αποδίδει στα προβλήματα που ανέκυψαν με τις δημόσιες τοποθετήσεις των κ. Γ. Φλωρίδη και Αλ. Παπαδόπουλου περί αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις, αλλά κατά κύριο λόγο στις δημόσιες αντιπαραθέσεις μεταξύ του κ. Θ. Πάγκαλου και του κ. Ευαγγ. Βενιζέλου αρχικά και εν συνεχεία του τελευταίου με τον κ. Μ. Χρυσοχοΐδη.
«Προσωπικές στρατηγικές»
Συνομιλητές του κ. Γ. Παπανδρέου συμφωνούν πως ορισμένα προβεβλημένα στελέχη επιμένουν να κινούνται με τη λογική των «προσωπικών στρατηγικών», πρoτάσσοντας την ενίσχυση της δικής τους εικόνας έναντι της ανάγκης συντεταγμένης πορείας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μάλιστα, ορισμένα εξ αυτών εντάσσουν το αρνητικό «κλίμα» της τελευταίας περιόδου σε μια ευρύτερη στρατηγική αποδυνάμωσης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ εν όψει των κρίσιμων εκλογών για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και τούτο, ενώ στο εσωτερικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχουν επανέλθει στο προσκήνιο σενάρια περί απόπειρας εξωθεσμικών κέντρων να «χειραγωγήσουν» τον κ. Γ. Παπανδρέου, αλλά και περί δημιουργίας «τρίτου πόλου» που θα αναδιατάξει το πολιτικό σκηνικό προς όφελος της Ν.Δ.
Ομως, ενώ στο επιτελείο του κ. Γ. Παπανδρέου υπάρχει σχεδόν συναντίληψη για τα αίτια των αλλεπάλληλων κρίσεων που αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ, οι εισηγήσεις για τον τρόπο υπέρβασής τους ποικίλλουν. Κατά μία άποψη, ο κ. Παπανδρέου θα πρέπει να συνεχίσει στην ίδια γραμμή πλεύσης, της ανάληψης δηλαδή πολιτικών πρωτοβουλιών, αποφεύγοντας τις συνεχείς τους τελευταίους μήνες παραινέσεις προς τα κορυφαία στελέχη να μην τροφοδοτούν την εσωστρέφεια, καθώς αυτές αποδεικνύονται αναποτελεσματικές, με συνέπεια να αποδομείται περαιτέρω το ηγετικό του προφίλ.
Κατ’ άλλους, όμως, ο κ. Παπανδρέου θα πρέπει να αποστείλει άμεσα σαφές μήνυμα προς όλους τους πρωτοκλασάτους ότι «ο επόμενος που θα δημιουργήσει πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ θα τεθεί αυτομάτως εκτός κόμματος, όσο ψηλά και εάν βρίσκεται».
Πάντως, παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη προσέγγιση έχει πολλούς θιασώτες, εκτιμάται πως πολύ δύσκολα θα υιοθετηθεί από τον κ. Γ. Παπανδρέου, όχι μόνον επειδή δεν είναι συμβατή με την πολιτική του κουλτούρα, αλλά και διότι δεν θα είναι εύκολο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να δημιουργήσει ένα μεγάλο εσωκομματικό μέτωπο στα πρόθυρα του νέου εκλογικού κύκλου, που αρχίζει με τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του Οκτωβρίου.
Ανασύνθεση οργάνων
Τέλος, μια πιο «συνολική» προσέγγιση που διακινείται μεταξύ των υποστηρικτών του κ. Παπανδρέου προκειμένου να διασφαλίσει ο τελευταίος τον πλήρη έλεγχο του κόμματος, προβλέπει τη ριζική ανασύνθεση των κορυφαίων οργάνων. Ειδικότερα, προτείνεται η κατάργηση του Συντονιστικού της Βουλής και ο περιορισμός των μελών του Πολιτικού Συμβουλίου σε λιγότερα από δεκαπέντε, με τον κ. Γ. Παπανδρέου να έχει εντός του οργάνου τη σαφή πλειοψηφία. Ομως, το ενδεχόμενο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει άμεσα στο ξαναμοίρασμα της κομματικής τράπουλας θεωρείται απομακρυσμένο για τρεις λόγους:
Πρώτον, εξαρχής ο σχεδιασμός του προέβλεπε οι όποιες αλλαγές στα κορυφαία όργανα να πραγματοποιηθούν μετά τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές.
Δεύτερον, η μείωση του αριθμού των στελεχών που θα κατέχουν επιτελικές θέσεις αντίκειται στην προσέγγιση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για «ρόλους» σε όσο το δυνατόν περισσότερους.
Τρίτον, με δεδομένο ότι το Πολιτικό Συμβούλιο είναι αιρετό και εκλέγεται από το Εθνικό Συμβούλιο, ουδείς μπορεί να διαβεβαιώσει ότι η ψηφοφορία δεν θα κρύβει δυσάρεστες εκπλήξεις για την ηγεσία του κόμματος.