Πρακτικές προτάσεις για τις υπερβολικές δαπάνες

Πρακτικές προτάσεις για τις υπερβολικές δαπάνες

1' 36" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το σημερινό εκλογικό σύστημα είναι «πιο αναλογικό» από το προηγούμενο, δίνει λίγες έδρες παραπάνω στα μικρά κόμματα, λίγες παρακάτω στα δύο πρώτα. Ενας αριθμός στελεχών αυτών των δύο κινδυνεύουν να μην εκλεγούν και μάλλον πιέζουν για επιστροφή στο προηγούμενο. Στο όνομα φυσικά της (μονοκομματικής έτσι κι αλλιώς…) σταθερής και ισχυρής κυβέρνησης που, λένε, «έχει ανάγκη ο τόπος»… Κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να αξιολογήσει σοβαρά πόσο «ισχυρές», αποφασιστικές και αποτελεσματικές ήταν οι κυβερνήσεις που προέκυψαν έως τώρα από τέτοια συστήματα! Οι προτεινόμενες δύο παραλλαγές της «ενισχυμένης αναλογικής» δεν ενδιαφέρονται για αλλαγές στο πολιτικό σύστημα ή και τις απεύχονται.

Οι προτείνοντες τα πιο πάνω συχνά αναγνωρίζουν σοβαρότερες συνέπειες του ισχύοντος εκλογικού συστήματος πάνω στο πολιτικό σύστημα συνολικά. Οι πολυεδρικές (ορισμένες σε επίπεδο παγκόσμιου ρεκόρ) εκλογικές περιφέρειες και ο σταυρός για να αναδειχθεί ο βουλευτής, οδηγούν σε προεκλογική εκστρατεία του καθενός, κυρίως εναντίον των συνυποψηφίων του στον ίδιο συνδυασμό. Οι τεράστιες δαπάνες, που απαιτούνται, οδηγούν στην αναζήτηση «πολιτικού χρήματος» και σε τεχνικές απόκρυψης του ύψους των δαπανών για να μην εφαρμοστούν οι (πλήρως αναποτελεσματικοί) έλεγχοι. Οδηγεί συχνά σε απερίγραπτες συμμαχίες και συνεργασίες, σε πιέσεις στα κομματικά και αυτοδιοικητικά στελέχη, αποδυναμώνοντας την πολιτική λειτουργία τους. Αναδεικνύεται έτσι ένα «πολιτικό προσωπικό», που κουβαλάει πολλά «βαρίδια» που επηρεάζουν συχνά αρνητικά την πολιτική και κοινοβουλευτική του συμπεριφορά και δράση. Σε όλα αυτά οι προτάσεις που κυκλοφορούν δεν τοποθετούνται με σαφήνεια, αφήνουν απλώς υπονοούμενα και, συχνά, σύγχυση. Η ουσία του μυθικού πια «γερμανικού μοντέλου» είναι ότι εξασφαλίζει τον ανταγωνισμό κομμάτων συνολικά και μέσω μιας κεντρικής «λίστας», την αναλογική κατανομή των εδρών. Οσοι το επικαλούνται, το κάνουν χωρίς περαιτέρω σχολιασμό και επεξεργασία! Ειπώθηκε ότι δεν έχουμε «κουλτούρα» συνεργασιών, αλλά οι κυβερνήσεις συνεργασίας στη Γερμανία δεν προκύπτουν λόγω… κουλτούρας αλλά από τη λειτουργία του εκλογικού συστήματος! Και βέβαια μένουν στο περιθώριο οι όποιες πρακτικές προτάσεις μειώνουν τις «ανάγκες» για υπερβολικές προεκλογικές δαπάνες (απαγορεύσεις γιγαντοαφισών, δωρεάν τηλεοπτικός χρόνος, διάθεση δημόσιων χώρων για συζητήσεις, κατάργηση της έννοιας «ετεροδημότης» κ. λπ.).

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή