ΑΝΑΛΥΣΗ

2' 32" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Εχεις αναρωτηθεί γιατί προκόβουν οι Ελληνες στο εξωτερικό; Γιατί γίνονται επιτυχημένοι επιχειρηματίες, γιατροί και δικηγόροι, γιατί τα παιδιά τους κατακτούν πανεπιστημιακές έδρες, γιατί πολλοί φθάνουν να διευθύνουν μεγάλες πολυεθνικές;». Το ερώτημα μού το είχε θέσει ο Ανδρέας Παπανδρέου τον Δεκέμβριο του 1982 όταν βρισκόμασταν στις Βρυξέλλες για μια σύνοδο κορυφής και μου έκανε την τιμή να με δεχθεί ιδιαιτέρως στο Χίλτον για μια ολιγόλεπτη συζήτηση. Την απάντηση μου την έδωσε ευθύς αμέσως λέγοντάς μου: «Προοδεύει ο Ελληνας στο εξωτερικό γιατί απλούστατα δραστηριοποιείται σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, γιατί υπάρχουν γύρω του σταθεροί κανόνες και συνεπώς ανοιχτές ευκαιρίες, τις οποίες σπεύδει να αξιοποιήσει με την εργατικότητα και την ευρηματικότητα που τον διακρίνει».

Θυμήθηκα αυτά τα λόγια προχθές που άκουγα τον πρωθυπουργό της χώρας, τον κ. Κώστα Καραμανλή να προτείνει την ανάληψη νομοθετικής πρωτοβουλίας για την παροχή της δυνατότητας ψήφου στους Ελληνες που ζουν στο εξωτερικό. Μπράβο του! Οι ομογενείς είναι ίσως το δυναμικότερο και πιο προοδευτικό τμήμα του Ελληνισμού και όπως πρόσθεσε χθες μιλώντας στο Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού ο πρωθυπουργός, θα ήταν αδιανόητο στην εποχή της παγκοσμιοποίησης οι Ελληνες του Εξωτερικού να μην έχουν τον επιβαλλόμενο θεσμικό και πολιτικό λόγο για τα τεκταινόμενα στην πατρίδα μας.

Αν θέλουμε με απλά λόγια να καταλάβουμε ποιες διαφορές στη νοοτροπία και στη συμπεριφορά χωρίζουν τον Ελληνα του εξωτερικού από εμάς που ζούμε μόνιμα στην Ελλάδα, θα μπορούσαμε να ανατρέξουμε στη σύγκριση της εγχώριας επιχειρηματικής δραστηριότητας με τον εφοπλισμό. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουμε αρκετούς καλούς και επιτυχημένους βιομήχανους, τα προϊόντα των οποίων κυκλοφορούν και γίνονται αποδεκτά στο εξωτερικό για την τιμή, αλλά και για την ποιότητά τους. Συνολικά, όμως, η επιχειρηματική δραστηριότητα στο εσωτερικό αναπτύσσεται πάνω στους όρους που μέχρι προχθές τουλάχιστον έθετε το κράτος. Γι’ αυτό και παρέμεινε κατά βάση κρατικοδίαιτη με πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις εκείνες που ευνοούνται από τις κρατικές παραγγελίες και προμήθειες και από σκανδαλώδεις νομοθετικές διακρίσεις. Αντίθετα, οι εφοπλιστές παλεύοντας μέσα στα κύματα του διεθνή ανταγωνισμού και απελευθερωμένοι από τις κρατικές δεσμεύσεις και περιορισμούς μεγαλούργησαν και έγιναν ιδιοκτήτες γιγαντιαίων επιχειρήσεων. Γι’ αυτό και έγινε πρώτη η ελληνική ναυτιλία.

Ο Ελληνας του εξωτερικού, λοιπόν, ανεξάρτητα από την καταγωγή του ή ακόμη και από τη σταδιοδρομία του στη Γερμανία, την Αυστραλία ή τις Ηνωμένες Πολιτείες έχει ανδρωθεί μέσα στον ορίζοντα των ανοιχτών αγορών. Εχει μάθει ότι για να προοδεύσει πρέπει να δουλέψει, να μορφωθεί, να αποδίδει και να σέβεται τους νόμους και τους κανόνες που έχουν θεσπίσει οι χώρες που τον φιλοξενούν. Η επιτυχία του λοιπόν, είναι το προϊόν μιας άμιλλας και όχι αποτέλεσμα ενός κομματικού ρουσφετιού. Βρίσκει δουλειά γιατί είναι ένας εργάτης παραγωγικός και όχι γιατί τον διορίζει ένας βουλευτής. Προοδεύει γιατί ζει σε μια κοινωνία ευκαιριών από τις οποίες επωφελείται στον βαθμό που το αξίζει και έχει τις ικανότητες. Γι’ αυτό πιστεύω ακράδαντα ότι οι Ελληνες του εξωτερικού στον βαθμό που θα έχουν λόγο για τα τεκταινόμενα στην πατρίδα μας θα μας φέρουν την αύρα ανανέωσης και εκσυγχρονισμού που αναδίδουν οι ανοιχτές αγορές, θα μας διδάξουν την αξιοκρατία και τον σεβασμό στους νόμους, θα πολεμήσουν την κομματική φαυλοκρατία και θα αγωνισθούν για ίσες ευκαιρίες σε όλους τους πολίτες.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή