Πολλοί αναγνώστες της στήλης μού τηλεφωνούν διαμαρτυρόμενοι για το φορολογικό νομοσχέδιο που κατέθεσε στη Βουλή ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γ. Αλογοσκούφης. Οι διαμαρτυρίες ξεκινούν από τον όγκο του νομοσχεδίου (35 άρθρα και 60 σελίδες κείμενο) και κορυφώνονται με το πλήθος των θεμάτων που ρυθμίζονται, πολλά από τα οποία δεν έχουν σχέση με τη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων, για τις αλλαγές στην οποία υποτίθεται συντάχθηκε το νομοσχέδιο. Μερικοί αναγνώστες μάλιστα αγανακτισμένοι μου λένε: «Μήπως πήραν αέρα τα μυαλά του Αλογοσκούφη και του Μπέζα επειδή η αντιπολίτευση είναι άχρηστη; Γιατί μόνο έτσι εξηγείται αυτή η πολυπραγμοσύνη να νομοθετούν για πολλά και άσχετα μεταξύ τους θέματα, με αντιφατικό πολλές φορές τρόπο, αντί να καταθέτουν συγκεκριμένα νομοθετήματα τα οποία με την προηγούμενη συζήτησή τους στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής θα είχαν επιτρέψει στους ενδιαφερόμενους να κατατοπισθούν πλήρως».
Είναι χαρακτηριστικό π. χ. ότι στο φορολογικό νομοσχέδιο εντάσσονται οι αλλαγές στον ΟΤΕ, που είναι μείζον πολιτικό και οικονομικό πρόβλημα και άξιζαν όχι απλώς ένα δικό τους νομοθέτημα, αλλά και μια προηγούμενη εξαντλητική συζήτηση με τους συνδικαλιστές, τα κόμματα κ. λπ. Οπως μου έλεγε ο ανεξάρτητος βουλευτής κ. Στέφανος Μάνος: «Ακόμη και εγώ που είμαι 100% υπέρ της πλήρους ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ ενοχλούμαι με τη μεθόδευση αυτή της κυβέρνησης να εντάξει με τη μορφή τροπολογίας τις αλλαγές στον ΟΤΕ σε άσχετο νομοσχέδιο».
Οι αλλαγές στον ΟΤΕ αφορούν πρώτον, την ευχέρεια να μειωθεί το ποσοστό κρατικής συμμετοχής κάτω από το όριο του 33%, που, ως γνωστόν, αποτελεί την αποκαλούμενη αναστέλλουσα μειοψηφία και δεύτερον, την αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις. Συγκεκριμένα θα μπορεί ο ΟΤΕ να προσλαμβάνει ανώτατα στελέχη από την αγορά, ενώ για τους νεοπροσλαμβανόμενους υπαλλήλους δεν θα ισχύει η μονιμότητα. Με αφετηρία, λοιπόν, τον ΟΤΕ, γίνεται όντως μια μείζων αλλαγή που και στον ίδιο αλλά και στις άλλες ΔΕΚΟ θα επιτρέψει τον εκσυγχρονισμό τους, με την απαλλαγή τους από τις δυσκαμψίες που χαρακτηρίζουν τα κρατικά μονοπώλια. Δεν έπρεπε, λοιπόν, όλα αυτά τα σημαντικά θέματα να αποτελέσουν αντικείμενο ενός αυτοτελούς νομοσχεδίου; Εκτός εάν ο κ. Γ. Αλογοσκούφης επείσθη από την επιχειρηματολογία του διευθύνοντος συμβούλου του ΟΤΕ κ. Παναγή Βουρλούμη, ο οποίος λέγει ότι εδώ και δυόμισι ολόκληρα χρόνια το θέμα αυτό συζητείται δημόσια, δηλαδή με τους συνδικαλιστές και τα κόμματα και αν οι πρώτοι είχαν δείξει κατανόηση όλα θα είχαν τελειώσει ομαλά εδώ και καιρό.
Προς το παρόν, πάντως, οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ (πρωτοστατούσης της ΔΑΚΕ) αρχίζουν κινητοποιήσεις, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση με μάχες εντός και εκτός της Βουλής θα προσπαθήσει να αποτρέψει την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ. Ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου καταγγέλλει την κυβέρνηση ότι βγάζει στο σφυρί τη δημόσια περιουσία και έχει δώσει εντολή στα στελέχη του να αξιοποιήσουν όλα τα μέσα! Πάντως, η αξιοπιστία συνδικαλιστών αλλά και ΠΑΣΟΚ είναι τόσο χαμηλή ώστε είναι αμφίβολο αν μπορούν να σταματήσουν τις εξελίξεις.
Πρώτον, διότι το ΠΑΣΟΚ επικρίνει τώρα την κυβέρνηση για χειρισμούς που το ίδιο ξεκίνησε και δεύτερον, γιατί στον ραγδαία εξελισσόμενο χώρο των τηλεπικοινωνιών η κρατική κηδεμονία δεν εγγυάται την πρόοδο του ΟΤΕ. Χρειάζεται να πάρει το μάνατζμεντ ένας ισχυρός ευρωπαϊκός οργανισμός για να τον περάσει από τις συμπληγάδες του σκληρού διεθνούς ανταγωνισμού. Οσον αφορά πάντως, τις επικρίσεις του ΠΑΣΟΚ, υπενθυμίζουμε ότι από τον Απρίλιο του 1996 μέχρι τις εκλογές, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έκαναν οκτώ μετοχοποιήσεις στον ΟΤΕ κατεβάζοντας την κρατική συμμετοχή από το 100% στο 33,7%, που όλες έγιναν για εισπρακτικούς λόγους! Και υπενθυμίζουμε ακόμη ότι οι εργασιακές σχέσεις στον ΟΤΕ πλησιάζουν τώρα τις εργασιακές σχέσεις της COSMOTE, που την ίδρυσε το 1998 η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ! Και η οποία COSMOTE είχε πιο φιλελεύθερο κανονισμό εργασίας ακριβώς για να επιβιώσει στον ανταγωνιστικό χώρο της κινητής τηλεφωνίας, που εκυριαρχείτο από τη Vodafone και την ΤΙΜ.