Των Flynt Leverett και Hillary Mann*/ The New York Τimes
Πρωτοφανές περιστατικό λογοκρισίας υπέστησαν οι «New York Times» όταν ο Λευκός Οίκος ζήτησε την απαλοιφή ολόκληρων αποσμασμάτων άρθρου μας που επρόκειτο να δημοσιευθεί αυτήν την εβδομάδα.
Αν και η διαδικασία υπήρξε νομότυπη, η πρωτοβουλία του Λευκού Οίκου προκάλεσε έκπληξη, όχι μόνο στον δημοσιογραφικό κόσμο, αλλά ακόμη και στα ίδια τα στελέχη της υπηρεσίας της CIA, τα οποία είχαν επισημάνει τα αμφιλεγόμενα εδάφια και ενημερώσει τον Λευκό Οίκο. Αξιωματούχοι της CIA αποκάλυψαν ότι το αρχικό κείμενο δεν περιείχε απόρρητες πληροφορίες, αλλά ότι ακολούθησαν τις εντολές του Λευκού Οίκου λογοκρίνοντάς το.
Τα λογοκριθέντα εδάφια αφορούν συγκεκριμένες πτυχές των σχέσων ΗΠΑ – Ιράν κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας Μπους, οι οποίες έχουν συζητηθεί σε δημόσιες δηλώσεις της υπουργού Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις, του πρώην υπουργού Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ, του πρώην αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Ρίτσαρντ Αρμιτατζ, του πρώην επικεφαλής πολιτικού σχεδιασμού του ΥΠΕΞ Ρίτσαρντ Χάας και του πρώην ειδικού απεσταλμένου στο Αφγανιστάν, Τζέιμς Ντόμπινς.
Τα στοιχεία αυτά έχουν δημοσιευθεί επανειλημμένα στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, ενώ ένας από εμάς (Φλιντ Λέβερετ) έγραψε για τα θέματα αυτά στους «Times», αφού είχε εξασφαλίσει την άδεια της αρμόδιας επιτροπής της CΙΑ.
Τα επίμαχα αποσπάσματα
Τα επίμαχα αποσπάσματα αφορούν τις ελπίδες της Τεχεράνης για οφέλη από την αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν και την απογοήτευση του ιρανικού καθεστώτος από την αμερικανική περιφρόνηση προς αυτό. Στο άρθρο αποκαλύπτουμε τις επαφές μεταξύ των δύο κυβερνήσεων και τις αμερικανικές προσπάθειες για να πεισθεί η Τεχεράνη να διατηρήσει τον επίφοβο Αφγανό πολέμαρχο Χεκματιάρ στο έδαφός της μετά την πτώση των Ταλιμπάν, ενώ τονίζουμε τις δεινές επιπτώσεις που είχε η ομιλία προς το έθνος του πρόεδρου Μπους τον Ιανουάριο του 2002. Στην ομιλία αυτή, ο Αμερικανός πρόεδρος κατέταξε το Ιράν στον «άξονα του κακού», ενώ λίγες ημέρες αργότερα, ο Χεκματιάρ εγκατέλειπε το Ιράν, για να μεταβεί στο Αφγανιστάν. Το άρθρο καταλήγει με τη διαπίστωση ότι η Ουάσιγκτον δεν έκανε τίποτε για να επιτύχει προσέγγιση με την Τεχεράνη, παρά τα κοινά συμφέροντα που μοιράζονται ΗΠΑ και Ιράν στην κρίση του Ιράκ.
Η αξία της ενημέρωσης
Το γεγονός ότι και οι δύο υποφαινόμενοι έχουν θητεύσει πάνω από είκοσι χρόνια ως κρατικοί λειτουργοί, αρμόδιοι για θέματα εθνικής ασφάλειας, μας κάνει ιδιαίτερα ευαίσθητους σε ζητήματα απορρήτων πληροφοριών. Γνωρίζουμε, όμως, και την αξία της ενημέρωσης. Η εθνική ασφάλεια πρέπει να είναι υπεράνω πολιτικών σκοπιμοτήτων. Σε μια δημοκρατία, η κρατική διαφάνεια πρέπει να ενθαρρύνεται και να απολαμβάνει προστασίας. Η διαβάθμιση πληροφοριών για λόγους που δεν αφορούν την εθνική ασφάλεια, αποτελεί παραβίαση των αρχών της δημοκρατίας. Για τον λόγο αυτό, θα συνεχίσουμε να ζητάμε τη δημοσίευση του άρθρου, χωρίς τις επιβεβλημένες από τη λογοκισία παραλείψεις.
* Ο Φλιντ Λέβερετ υπήρξε διευθυντής Μεσανατολικών Υποθέσεων στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ. Η Χίλαρι Μαν, πρώην αξιωματούχος του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, συμμετείχε σε συνομιλίες μεταξύ Ουάσιγκτον και Τεχεράνης από το 2001 μέχρι το 2003.