Το 1976, στο επίκεντρο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής βρίσκονταν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, για τις οποίες, σε συνδυασμό με το Κυπριακό, υπάρχουν εκτενέστατες αναφορές στα αρχεία του Φόρεϊν Οφις, που δόθηκαν στη δημοσιότητα.
Τον Φεβρουάριο του 1976, ο Τούρκος πρέσβης στο Λονδίνο, Τουργκούτ Μενεμεντσίογλου, συναντήθηκε στο βρετανικό υπουργείο των Εξωτερικών με τον επικεφαλής της Διεύθυνσης Νοτίου Ευρώπης Αλαν Γκούντισον (19 Φεβρουαρίου 1976, FCO9/ 2397).
«Οι συνομιλίες για το FIR έχουν καταρρεύσει και η τουρκική πλευρά θεωρεί ότι η ελληνική στάση στις συνομιλίες της Βέρνης ήταν πολύ αρνητική», υπογραμμίζει ο Μενεμεντσίογλου. Επισημαίνει επίσης ο Τούρκος πρέσβης στον Βρετανό συνομιλητή του ότι «το κλίμα στην Αθήνα έχει χειροτερεύσει, με τους Ελληνες αξιωματούχους να κάνουν αντιτουρκικές δηλώσεις». Στην ελληνική πρωτεύουσα, σύμφωνα με τον Τούρκο πρέσβη στο Λονδίνο, επικρατούσε ατμόσφαιρα πολέμου.
«Δεν νομίζω ότι η Ελλάδα προετοιμάζεται για πόλεμο, κάθε υπεύθυνος Ελληνας γνωρίζει ότι μια πολεμική σύρραξη με την Τουρκία θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα για τη χώρα και δεν θα πρέπει να δίνουμε και τόσο μεγάλη σημασία στις δηλώσεις των Ελλήνων πολιτικών», σημειώνει ο Γκούντισον. «Είμαι βέβαιος ότι ο Καραμανλής δεν διακατέχεται από φιλοπόλεμα αισθήματα…, είναι πολύ λογικός άνθρωπος για κάτι τέτοιο…» τονίζει στον Τούρκο πρέσβη ο αξιωματούχος του Φόρεϊν Οφις.
Ο Μενεμεντσίογλου, όμως, συνεχίζει να επιμένει για το «φιλόπολεμο των Ελλήνων» και όταν ο Γκούντισον σπεύδει να του επισημάνει ότι «καμιά φορά οι τουρκικές ενέργειες μπορεί να εκλαμβάνονται από την κυβέρνηση των Αθηνών ως επιθετικές και ότι μέχρι κάποιο βαθμό η ένταση ανάμεσα στις σχέσεις των δύο χωρών φαίνεται να οφείλεται στην τουρκική πολιτική», υπεραμύνεται των ενεργειών της Αγκυρας λέγοντας ότι έχουν πάντα αμυντικό χαρακτήρα. «Οι κινήσεις των στρατιωτικών μας δυνάμεων τον Ιούλιο του 1974 έγιναν σε αντιπερισπασμό των ελληνικών απειλών κατά της Ιστανμπούλ (Κωνσταντινούπολης)», παρατηρεί ο Τούρκος πρέσβης.
Σύμφωνα με τον Α. Γκούντισον της Διεύθυνσης Νοτίου Ευρώπης, ο Μενεμεντσίογλου είχε τη γνώμη ότι η «ελληνική απειλή» κατά της Τουρκίας προήρχετο από τους κατώτερους αξιωματικούς, που είχαν εμποτιστεί με τις ιδέες και τις αρχές του στρατιωτικού καθεστώτος και όχι από την κυβέρνηση Καραμανλή.