Από τον Ιούνιο του 2006 παρατηρείται μια αργή, σταδιακή αλλά και σταθερή ανάκαμψη της εκλογικής επιρροής των δύο κομμάτων διακυβέρνησης (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) και, αντιστρόφως, η καθήλωση ή και συρρίκνωση της αντίστοιχης επιρροής των τριών μικρότερων σχηματισμών (ΚΚΕ, ΣΥΝ, ΛΑΟΣ). Στην εκκίνηση του τελευταίου και προεκλογικού έτους της κυβερνητικής θητείας το ποσοστό της δικομματικής επιρροής υπολογίζεται σε 82%, ενώ δεν θα πρέπει να αποκλεισθεί η πιθανότητα περαιτέρω ενίσχυσής του. Οπως κάθε εκλογική αναμέτρηση, έτσι και οι πρόσφατες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου επανενεργοποίησαν τις κομματικές ταυτίσεις των πολιτών και ενίσχυσαν τον βαθμό συσπείρωσης των (μεγάλων) κομμάτων (85%, έναντι 86% στις βουλευτικές 2004).
Το υψηλότερο ποσοστό
Η κυβερνητική παράταξη, μετά τη δοκιμασία της κρίσης των υποκλοπών, των κοινωνικών κινητοποιήσεων, καθώς και την κρίσιμη αναμέτρηση των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, στο μέσον του εκλογικού κύκλου, δείχνει σήμερα να επιβεβαιώνει την πολιτική και εκλογική της κυριαρχία. Με βάση την εκτίμηση της εταιρείας Public Issue, η οποία βασίζεται στις τηλεφωνικές έρευνες πρόθεσης ψήφου που πραγματοποιεί η VPRC, η εκλογική επιρροή της Ν.Δ. τον Ιανουάριο παρουσιάζει σημεία σταθεροποίησης και υπολογίζεται σε 43%. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό επιρροής που καταγράφηκε κατά το τελευταίο 12μηνο. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι από τον Μάρτιο του 2004 έως σήμερα το χαμηλότερο ποσοστό επιρροής της Ν.Δ. που έχει εκτιμηθεί είναι το 41,5% (Φεβρουάριος, Απρίλιος και Ιούνιος 2006).
Από την άλλη πλευρά, και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμφανίζει σημεία ανάκαμψης, όχι όμως ιδιαιτέρως δυναμικής. Η εκλογική επιρροή του ΠΑΣΟΚ εκτιμάται σήμερα σε 39% (μηνιαία αύξηση +0,5%). Το εν λόγω ποσοστό, όμως, υπολείπεται ακόμη του ανώτατου ποσοστού του ΠΑΣΟΚ μέσα στο 2006 (39,5%), που διατήρησε ανελλιπώς επί ένα τετράμηνο (από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο), αλλά και του ανώτατου ποσοστού που καταγράφηκε για το ΠΑΣΟΚ μετεκλογικά (40%, τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο του 2005). Η παρατηρούμενη ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ, εκτός από ισχνή εμφανίζει και ένα άλλο χαρακτηριστικό: παραμένει αυτονομημένη και δεν συνοδεύεται και από αντίστοιχη ανάκαμψη της εικόνας του αρχηγού του, όπως προκύπτει από τον σχετικό δείκτη πρωθυπουργικής καταλληλότητας. Το στοιχείο αυτό βεβαίως δεν θα πρέπει να υπερεκτιμηθεί, διότι το πρωτεύον είναι πάντοτε η πρόθεση ψήφου και όχι η εικόνα του πολιτικού αρχηγού.
Προεξόφληση του αποτελέσματος
Με βάση τα σημερινά δεδομένα, σε μεγαλύτερο κίνδυνο για τα δύο κόμματα της διακυβέρνησης αναδεικνύεται η σχεδόν απόλυτη προεξόφληση του εκλογικού αποτελέσματος της προσεχούς αναμέτρησης. Πράγματι, με βάση τον σχετικό δείκτη παράστασης νίκης, το ενδεχόμενο εκλογικής νίκης της Ν.Δ. διαρκώς ενισχύεται: 67% (σχεδόν 7 στους 10 ερωτηθέντες), το υψηλότερο ποσοστό της τελευταίας διετίας. Η προεξόφληση της νίκης της Ν.Δ., από 9 στους 10 ψηφοφόρους της και, αντιστρόφως, η προεξόφληση της ήττας του ΠΑΣΟΚ, από 1 στους 2 ψηφοφόρους του, ενδέχεται να καταστήσει τις επόμενες εκλογές χωρίς διακύβευμα και να επηρεάσει σημαντικά το ποσοστό της αποχής. Ταυτοχρόνως, θα κρίνει -πιθανότατα οριακά- και τη μορφή της επόμενης Βουλής (πεντακομματική, τετρακομματική ή και τρικομματική).