«Θεσμικό ατόπημα» χαρακτηρίζει ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου την πρόσκληση να εμφανιστεί ενώπιον της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. «Η ενέργεια αυτή είναι αντισυνταγματική γιατί αντίκειται στα άρθρα 26, 87 επ. και 91 του Συντάγματος, που καθιερώνουν τη διάκριση εξουσιών, σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται η επέμβαση της νομοθετικής λειτουργίας στα έργα της δικαστικής και υποσκάπτει τον θεσμό της Δικαιοσύνης, που είναι θεμέλιο της δημοκρατίας» αναφέρει στην απάντησή του προς τον πρόεδρο της επιτροπής ο κ. Ρωμύλος Κεδίκογλου. Τονίζει επίσης ότι «σε κάθε περίπτωση ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου δεν υπόκειται σε οποιονδήποτε έλεγχο της Βουλής, διότι η δικαστική εξουσία δεν υπάγεται στο άρθρο 101 Α του Συντάγματος».
Το αίτημα για την πρόσκληση του κ. Κεδίκογλου είχαν υποβάλει οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κ. Απ. Κακλαμάνης, Ευ. Βενιζέλος, Φ. Πετσάλνικος και Μ. Παπαϊωάννου, καθώς και ο βουλευτής του ΣΥΝ κ. Φ. Κουβέλης.
Εν τω μεταξύ, την ποινική δίωξη του κ. Κεδίκογλου για τα αδικήματα της ψευδούς βεβαιώσεως και της παράβασης καθήκοντος ζητούν με μήνυση που κατέθεσαν στην Εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας τρεις συμβασιούχοι.
Οπως υποστηρίζουν στη μήνυσή τους, ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου στη διάσκεψη της Ολομέλειας του ανωτάτου δικαστηρίου τον περασμένο Μάρτιο, κατά την οποία κρίθηκε το μείζον θέμα των συμβασιούχων, «βεβαίωσε ψευδώς ότι τρεις αρεοπαγίτες ήταν παρόντες στη σύσκεψη και παρέβη το καθήκον του, καθώς εκ της θέσεώς του όφειλε να διασφαλίσει τη νομιμότητα της απόφασης αναβάλλοντας τη διάσκεψη». «Εντούτοις», επισημαίνεται, «πραγματοποίησε την εν λόγω διάσκεψη παρά την απουσία των ως άνω μελών του δικαστηρίου».
Οπως αναφέρεται στη μήνυση, ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου προέβη στις εν λόγω παράνομες ενέργειες «με σκοπό να προσπορίσει στον ΕΛ.ΓΑ., στο Δημόσιο, στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αλλά και σε κάθε άλλον οργανισμό που απασχολεί συμβασιούχους της ίδιας κατηγορίας τους αναιρεσίβλητους των πιο πάνω αποφάσεων, παράνομο περιουσιακό όφελος το οποίο συνολικά υπερβαίνει τα 73.000 ευρώ, συνιστάμενο στα ποσά των αμοιβών από την εργασία τους, τα οποία συνεπεία της απόλυσής τους και της παράνομης καθ’ ημάς «δικαίωσης» των εργοδοτών τους, ήτοι με ανίσχυρες αποφάσεις, αυτοί απώλεσαν».