Ασφαλώς και το άκουσμα του ονόματός του δεν προκαλεί αυτόματα αυτό τον συνειρμό, όμως, η ουσία είναι ότι ο Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος υπήρξε ο άνθρωπος που έφτιαξε τον νόμο με τον οποίο η Ελλάδα ετοιμάζεται να δαπανήσει τα επόμενα χρόνια περισσότερα από 22,5 δισ. ευρώ σε αμυντικές δαπάνες. Δαπάνες που θα καθορίσουν την πορεία της διαφάνειας στη χώρα, αλλά κυρίως, την εθνική ασφάλειά της και εν μέρει τον διεθνή της ρόλο στις επόμενες δεκαετίες. Ομως, από την περασμένη εβδομάδα, ο πρώην υπουργός Αμυνας βρίσκεται εκτός πολιτικής.
Ο Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του όταν, στα 1968, αποφοιτούσε από τη Σχολή Ικάρων ως αρχηγός μάλιστα της τάξης του. Πέρασαν τα χρόνια και ο νεαρός αξιωματικός της Π.Α., προχωρούσε ως χειριστής που έφτασε στις 3.500 ώρες πτήσης και, αργότερα ως εκπαιδευτής πιλότων. Παράλληλα, οι σπουδές του μπορεί να ξαφνιάσουν πολλούς: πτυχιούχος και της Νομικής και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά και διδάκτωρ του Αεροπορικού Δικαίου – ιδιότητα με την οποία βρέθηκε ως τεχνικός σύμβουλος στην επιτροπή σύνταξης του νέου Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου το 1984.
Ομως, τελικά, όλα αυτά δεν ήταν παρά ένα είδος «προετοιμασίας» γι’ αυτό που ερχόταν για τον αεροπόρο που έμοιαζε να αγαπά τη θάλασσα εξίσου, αν όχι και ακόμα περισσότερο από τον αέρα – οι αντίπαλοί του αναφέρθηκαν συχνά στην ανάγκη του να κατέχει σκάφος, κατηγορώντας τον μάλιστα κάποτε ότι ασχολήθηκε πολύ περισσότερο με αυτό από ό,τι έπρεπε. Σε όλη τη θητεία του, ο Σπηλιωτόπουλος ουδέποτε αναζήτησε τα πανάκριβα ξενοδοχεία και τις πριγκιπικές απολαύσεις των υπουργικών ταξιδιών – αντίθετα, όσοι τον είδαν σε αυτά μπορούν να μαρτυρήσουν ότι μάλλον συρόταν παρά περνούσε καλά εντός τους, σε αντίθεση με κάποια πρόσωπα του περιβάλλοντός του που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην πτώση του…
Υπασπιστής
Η «προετοιμασία» του λοιπόν δεν αφορούσε τίποτε άλλο, από την ημέρα που επελέγη ως υπασπιστής του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Πολλοί θυμούνται τότε τον ευθυτενή αντισμήναρχο με το σπαθί και το λίαν… χαραλαμποπουλικό μουστάκι να είναι σκιά του Καραμανλή. Ομως, λίγοι θυμούνται ότι αμέσως μετά την «υπόθεση Σαρτζετάκη», ο αντισμήναρχος υπέβαλε την παραίτησή του από την Π.Α. και αποχώρησε κι εκείνος από το δικό του μικρό κόσμο…
Ετσι, τα υπόλοιπα ήρθαν με μια φυσικότητα: ο αεροπόρος δεν υπήρχε πια – αλλά στη θέση του είχε αναγεννηθεί τώρα ο Αχαιός. Και τελικά, σε μια παραδοσιακά καταπράσινη Αχαΐα, προπύργιο δύο (μέχρι τότε) γενεών Παπανδρέου, ο Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος βρέθηκε το 1989 νέος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, για να γίνει πρώτος βουλευτής του κόμματος στον νομό το 1993, το 1996 και το 2000, ενώ, για περίπου ένα χρόνο, από τον Δεκέμβριο του 1992 μέχρι τον Οκτώβριο του 1993, διετέλεσε υφυπουργός Αμυνας.
Φεύγοντας από την πολιτική, ο Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος κληροδοτεί στους άσπονδους Αχαιούς φίλους του της Ν.Δ. ένα κενό 30.000 ψήφων που, πάντως δεν είναι βέβαιο ότι θα τις είχε ξανά, καθώς κατηγορήθηκε ότι ως υπουργός «ξέχασε» την περιφέρειά του. Είναι μια από τις παράξενες αντιφάσεις της πολιτικής, αν σκεφτεί κανείς το γεγονός ότι, τη στιγμή που οι νεοδημοκράτες τον κατηγορούσαν γι’ αυτό, στο ΠΑΣΟΚ τον κατηγορούσαν μέχρι και ότι είχε στήσει μηχανισμό προώθησης «γαλάζιων» παιδιών από την Πάτρα, στέλνοντας, είπαν, μέχρι και προκηρύξεις για θέσεις πριν αυτές δημοσιευθούν επισήμως…
Στο υπουργείο
Στα χρόνια της υπουργίας του, οι σχέσεις του με τους υφυπουργούς του έγιναν σχεδόν από την αρχή ένα πολύ δύσκολο θέμα. Αν όμως οι σχέσεις του με εκείνους ήταν δυσχερείς, με τον τότε γενικό γραμματέα Εξοπλισμών και νυν κυνηγό του βρώμικου, μαύρου και ξεπλυμένου χρήματος Γιώργο Ζορμπά, ήταν κάποτε σχεδόν εκρηκτικές.
Η υπόθεση με την κυβερνητική προσπάθεια απευθείας ανάθεσης κατασκευής τορπιλών για τα νέα υποβρύχια στον Γερμανό, δεν ήταν η μόνη που έκανε… Τούρκο τον γραμματέα. Τώρα πια, το μόνο σημείο στο οποίο φαίνεται πιθανό να διασταυρωθούν ξανά οι δρόμοι των δύο συγκατοίκων της Μεσογείων εκείνες τις παράξενες μέρες, είναι ίσως στη σκιά των δέντρων σε κάποιο περιβόλι, στο αγαπημένο τους Ρίο…
