Αν ως ασύμμετρες απειλές ορίζονται «οι απειλές εκείνες που στοχεύουν στην υπονόμευση της ισχύος ενός αντιπάλου και οι οποίες στηρίζονται στην εκμετάλλευση των αδυναμιών του με χρήση μέσων που διαφέρουν σημαντικά από τον συνήθη συμβατικό τρόπο διεξαγωγής επιχειρήσεων του αντιπάλου», τότε η κυβέρνηση ίσως και να πέτυχε τον επικοινωνιακό στόχο που έθεσε, όταν επέλεξε τον όρο για να υπερβεί τη γενικευμένη κριτική περί εγκληματικής ανεπάρκειας του κρατικού μηχανισμού. Και αυτό, όπως ισχυρίζονται κυβερνητικά στελέχη μνημονεύοντας και τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων που πραγματοποιήθηκαν την τελευταία εβδομάδα γιατί αφενός μεν, ο υπαινιγμός περί οργανωμένου και υποκινούμενου σχεδίου βρίσκεται σε αντιστοίχιση με το δημόσιο αίσθημα και αφετέρου, διότι στην πραγματικότητα εγκλώβισε το ΠΑΣΟΚ σε μία αντιπαράθεση με την κυβέρνηση, η οποία μετέθεσε την προσοχή από το «καυτό» για τη Ν.Δ. ζήτημα των ευθυνών για την ανυπολόγιστη καταστροφή και την πληθώρα των θυμάτων σε ένα πεδίο πιο θεωρητικό.
Οι πληροφορίες για το ποιος στην πραγματικότητα υπήρξε ο εμπνευστής αυτής της τακτικής παραμένουν αντιφατικές. Κάποιοι αναφέρουν τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Θ. Ρουσόπουλο και άλλοι την υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη. Το βέβαιο είναι ότι σε καμία από τις ευρείες συσκέψεις που πραγματοποιήθηκαν τα δύο πρώτα δραματικά εικοσιτετράωρα της κρίσης στο Μέγαρο Μαξίμου δεν ακούστηκε ο όρος «ασύμμετρη απειλή» – γεγονός που επιβεβαιώνει ότι η απόφαση ελήφθη σε πιο στενό κύκλο. Επίσης διασταυρωμένο είναι ότι την περασμένη Παρασκευή και το Σάββατο, τις ημέρες δηλαδή που σχεδόν ολόκληρη η Ηλεία και μεγάλες περιοχές της Εύβοιας ήταν παραδομένες στις φλόγες, ο κάθε ένας από τους συναρμοδίους υπουργούς έδινε τη δική του εκτίμηση για τα αίτια της καταστροφής, μεταδίδοντας μία εικόνα γενικευμένης σύγχυσης.
Η πρώτη αναφορά
Ανάλογο ήταν και το κλίμα στην κυβερνητική σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή στο Μέγαρο Μαξίμου με τη συμμετοχή όλων των συναρμοδίων υπουργών και υφυπουργών. Ο πρωθυπουργός, λένε αυτήκοοι μάρτυρες, απέφυγε οποιαδήποτε αναφορά και περιορίστηκε στην ακρόαση των παρισταμένων, μεταξύ των οποίων και του υπουργού Δημόσιας Τάξης. Ο κ. Πολύδωρας ενημέρωσε τους συναδέλφους του ότι μέχρι εκείνη την στιγμή είχαν πραγματοποιηθεί 56 προσαγωγές υπόπτων, εκ των οποίων «πέντε – έξι εξαιρετικά σοβαρές», καθώς υπάρχουν ενδείξεις ότι πρόκειται για πρόσωπα με ενεργή και συγκεκριμένη δράση στις τοπικές κοινωνίες. Οι παριστάμενοι περιορίστηκαν να κουνήσουν τα κεφάλια, αποφεύγοντας οποιαδήποτε αναφορά. Το ίδιο και ο Κ. Καραμανλής. Την ίδια ημέρα, επιτελικοί παράγοντες του υπουργείου Εθνικής Αμυνας διατύπωναν ερωτήματα, μνημονεύοντας μία σειρά από στοιχεία που ενισχύουν το σενάριο περί οργανωμένου σχεδίου. Αφηναν, δε, να εννοηθεί πως ανακύπτει ένα ζήτημα δημιουργίας πλαισίου για την εθνική ασφάλεια της χώρας.
Λίγο αργότερα, εξερχόμενος από το Μέγαρο Μαξίμου ο υπουργός Δημόσιας Τάξης μίλησε ανοιχτά για «ασύμμετρη απειλή που δέχεται η χώρα μας», ενώ την εκδοχή αυτή στήριξε τις επόμενες ημέρες και ο Δήμαρχος Αθηναίων Νικ. Κακλαμάνης, ο οποίος στη συνέχεια προχώρησε κι ένα βήμα περισσότερο μιλώντας για μια «νέα μορφή τρομοκρατίας». «Εγώ εξέφρασα αυτό που σκέφτηκαν όλοι από την πρώτη στιγμή», διευκρίνισε αργότερα με δηλώσεις του.
…και οι «γνωστοί – άγνωστοι»
Μετά την πυρκαγιά στην Αρχαία Ολυμπία, οι αναφορές περί οργανωμένου σχεδίου άρχισαν σταδιακά να ατονούν, ενώ το βάρος του χειρισμού της υπόθεσης ανέλαβε να σηκώσει η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, στην οποία αποδίδεται εξειδίκευση στο θέμα της τρομοκρατίας λόγω και της προσωπικής της εμπειρίας. Η κ. Μπακογιάννη φωτογράφισε ως πιθανούς δράστες τους οικοπεδοφάγους και τους ανεξέλεγκτους πυρομανείς, ταυτιζόμενη κατά το τμήμα αυτό της αναζήτησης ενόχων, με τον αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Φρατίνι, ο οποίος μίλησε για «μια άλλη, νέα μορφή τρόμου που πλήττει την περιβαλλοντική μας κληρονομιά και κλείνει τον κύκλο μιας αλλόκοτης συμμαχίας: ανάμεσα στις σκοτεινές και αρπακτικές ψυχές της οικοδομικής κερδοσκοπίας και σε αυτούς που σκοπεύουν να λυγίσουν, να γονατίσουν μια περιοχή, μια οικονομία, τραυματίζοντας το τοπίο με τρόπο ανεπανόρθωτο». Προχώρησε όμως ένα βήμα παραπέρα. Εμπλούτισε τον προβληματισμό της με το ενδεχόμενο να ευθύνονται για τις πυρκαγιές και οι κινούμενοι στους αναρχοαυτόνομους χώρους «γνωστοί-άγνωστοι», λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «οι άνθρωποι που φέτος τον χειμώνα έκαιγαν μαγαζιά, έκαιγαν τον Αγνωστο Στρατιώτη, θεωρούν ότι μπορούν να συνεχίσουν και εκτός Αθηνών». Μία εκδοχή που φιλοδοξεί να περιλάβει σχεδόν όλα τα σενάρια, πλην εκείνων που πλήττουν τη διεθνή εικόνα της χώρας…