Οι πυρκαγιές με τις εκτεταμένες καταστροφές, που στοίχισαν σε ανθρώπινες ζωές και οι υλικές ζημίες που για ορισμένες περιοχές (Ηλείας, Μεσσηνίας, Ευβοίας) οδήγησαν σε αφανισμό κάθε παραγωγική δραστηριότητα, αποτελούν καταρχήν ένα σοβαρό και αστάθμητο παράγοντα που θα επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα της 16ης Σεπτεμβρίου. Η οργή και αγανάκτηση, η λύπη και η στενοχώρια των πολιτών για όσα πρωτοφανή συνέβησαν τον Αύγουστο στη χώρα μας δεν μπορεί να μην επηρεάσει την ψήφο τους! Ομως, στις δύο εβδομάδες που απομένουν και καθώς η συναισθηματική ένταση από τις πυρκαγιές θα αποφορτίζεται σταδιακά και οι πολίτες θα συνειδητοποιούν ότι πρέπει να εκλέξουν την κυβέρνηση της επόμενης τετραετίας που θα έχει την ευθύνη να λύσει κρίσιμα προβλήματα σαν το ασφαλιστικό, την παιδεία και την υγεία, θα ψηφίσουν με πρώτο κριτήριο την εμπιστοσύνη προς τον ένα ή τον άλλο ηγέτη κόμματος. Θα ψηφίσουν δηλαδή με κριτήριο ποιον από τους δύο, τον Κώστα Καραμανλή ή τον Γ. Παπανδρέου θεωρούν πιο ικανό να λύσει τα προβλήματα και να εγγυηθεί μια ομαλή πολιτική και οικονομική εξέλιξη στη χώρα.
Στις επόμενες δύο εβδομάδες, λοιπόν, θα υπάρξει εκ των πραγμάτων μια πολιτική επανένταξη των ψηφοφόρων, με βασικό χαρακτηριστικό την επανασυσπείρωσή τους στο κόμμα ή μάλλον στον ηγέτη που εμπιστεύονται ως ικανό να κυβερνήσει. Και ακριβώς στη νομοτελειακή αυτή τάση που εμφανίζεται τις τελευταίες ημέρες προ της κάλπης υπολογίζει η Νέα Δημοκρατία για να κερδίσει τις εκλογές, αφού οι επιτελείς της θεωρούν ότι παρά τις τραγικές κυβερνητικές παραλείψεις που σημειώθηκαν τις ημέρες των πυρκαγιών, το κεφάλαιο της παράταξης που είναι ο κ. Κώστας Καραμανλής διεσώθη με τις μικρότερες δυνατές απώλειες.
Χαμηλοί τόνοι
Βέβαια, πολλά θα κριθούν και από τη συμπεριφορά και προπαντός τον πολιτικό λόγο που θα αρθρώσουν οι δύο αρχηγοί στις απομένουσες λίγες ημέρες. Αν είναι ακριβείς οι πληροφορίες που φέρνουν τον κ. Κώστα Καραμανλή αποφασισμένο να κρατήσει χαμηλούς τόνους, να αποφύγει τις προεκλογικές φιέστες και να ρίξει το βάρος στη διατήρηση ενός κλίματος ομοψυχίας, τότε είναι βέβαιο ότι θα κερδίσει τους μετριοπαθείς και εχέφρονες πολίτες, την ομάδα δηλαδή που μετακινούμενη την τελευταία στιγμή από το ένα στο άλλο κόμμα, δίνει τη νίκη. Οταν μάλιστα από την άλλη πλευρά είναι βέβαιο ότι ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου θα βαδίσει προς τις εκλογές με έναν καταγγελτικό και διχαστικό λόγο ωθώντας στα άκρα το κλίμα οξύτητος που ήδη καλλιεργεί η σκληρή ομάδα του ΠΑΣΟΚ που τον περιβάλλει. Η πλειοψηφία των εκλογέων βέβαια θα περιμένει από τον κ. Κώστα Καραμανλή να μιλήσει όχι μόνο για το έργο που έκανε η κυβέρνησή του αυτά τα τριάμισι χρόνια της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, αλλά να εξηγήσει και γιατί δεν εκπλήρωσε πολλές από τις δεσμεύσεις του και προπαντός να κάνει αυτοκριτική για τα λάθη και να αναδείξει τις αιτίες που οδήγησαν σε αυτά.
Και προπαντός η κοινή γνώμη θα περιμένει να πληροφορηθεί από τον κ. Κώστα Καραμανλή ποιο πρόγραμμα σκέπτεται να εφαρμόσει στην επόμενη τετραετία και προπαντός ποια ανανέωση προτίθεται να κάνει στην κυβέρνησή του. Γιατί είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι εάν έχουμε αναπαλαίωση της σημερινής κυβέρνησης με περιορισμένες αλλαγές κυρίως σε υφυπουργούς, τότε η δεύτερη τετραετία Καραμανλή θα είναι επανάληψη της δεύτερης τετραετίας Σημίτη, μια περίοδος δηλαδή αποσύνθεσης και διαφθοράς.
Κρατική αποσύνθεση
Η μεγάλη αλλαγή που περίμεναν οι πολίτες και που δεν έγινε την πρώτη τετραετία θα παραμείνει η πρόκληση στην οποία πρέπει να απαντήσει τώρα πειστικά ο κ. Κ. Καραμανλής. Σύμφωνα με συνεργάτες του ο πρωθυπουργός εκτιμά τώρα ότι μετά τις πυρκαγιές αλλάζει η ατζέντα των εκλογών. Δηλαδή ενώ μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού η κυβέρνηση είχε αποφασίσει να βαδίσει στις εκλογές με σημαία την οικονομία και τις αναμφισβήτητες επιτυχίες της στον χώρο αυτόν, τώρα οι πολίτες δεν κερδίζονται μόνο με την επίκληση της δημοσιονομικής εξυγίανσης, της φορολογικής μεταρρύθμισης, της ταχύρρυθμης ανάπτυξης κ.λπ. Και δεν κερδίζονται για τον απλούστατο λόγο ότι οι πυρκαγιές με όσες κυβερνητικές παραλείψεις τις συνόδευσαν απέδειξαν περίτρανα ότι ο διεφθαρμένος και κομματικοποιημένος κρατικός μηχανισμός (κεντρική διοίκηση, ΔΕΚΟ και Νομαρχίες και Δήμοι) έχει εισέλθει τελεσίδικα σε φάση αποδιάρθρωσης και αποσύνθεσης.
Κεντρικός στόχος
Η ανασυγκρότηση αυτού του μηχανισμού, η δημιουργία δηλαδή μιας ισχυρής σπονδυλικής στήλης που θα στηρίζει το ανάστημα της χώρας θα προταχθεί ως ο κεντρικός στόχος του προγράμματος της νέας κυβέρνησης της Ν.Δ. Και ο κ. Κώστας Καραμανλής έχει και προσωπικές ευθύνες να αναδείξει και να προσπαθήσει να επιτύχει αυτόν τον στόχο. Για τον λόγο ότι ήταν αυτός που στις εκλογές του Μαρτίου του 2004 είχε υποσχεθεί την επανίδρυση του κράτους και δυστυχώς δεν έκανε τίποτε προς την κατεύθυνση αυτή.
Η ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού που αποκάλυψαν οι πυρκαγιές βαρύνει βέβαια τη Νέα Δημοκρατία γιατί αδράνησε και αμέλησε τη διόρθωσή του, αλλά από την άλλη πλευρά αποτελεί υψίστη υποκρισία η καταγγελία του ΠΑΣΟΚ για το ανύπαρκτο κράτος όταν είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι η κρατική αποσύνθεση είναι μια διαδικασία που έχει αρχίσει εδώ και τριάντα χρόνια και κορυφώθηκε μετά το 1981, όταν το ΠΑΣΟΚ ξεθεμελίωσε τη δημόσια διοίκηση, καταργώντας τους γενικούς διευθυντές και διορίζοντας στη θέση τους κομματικούς επιτρόπους!