Το όνομα των Σκοπίων ήταν το μόνο θέμα εξωτερικής πολιτικής που εθίγη και μάλιστα έντονα στην προεκλογική περίοδο, και είναι αυτό που θα κληθεί να χειρισθεί άμεσα η νέα κυβέρνηση, καθώς μέχρι τον Δεκέμβριο η Ελλάδα θα αναγκαστεί να πάρει επίσημα θέση στους κόλπους του ΝΑΤΟ έναντι της αίτησης της ΠΓΔΜ να ενταχθεί στην Ατλαντική Συμμαχία.
Ο Κώστας Καραμανλής οριοθέτησε προεκλογικά τη στάση που προτίθεται να τηρήσει, τονίζοντας επανειλημμένα ότι η γειτονική χώρα οφείλει να συμφωνήσει σε κοινά αποδεκτή ονομασία, αλλιώς η Ελλάδα είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει όποιο μέσο διαθέτει, ακόμη και το βέτο, για να εμποδίσει την είσοδό της στους ευρωατλαντικούς θεσμούς.
Τα περιθώρια του κ. Καραμανλή να απομακρυνθεί από τις δεσμεύσεις που ανέλαβε δημόσια είναι περιορισμένα εάν δεν θέλει να κατηγορηθεί για αναξιοπιστία. Η ισχνή πλειοψηφία φαντάζει ως εμπόδιο στη δυνατότητα της νέας κυβέρνησης να χειρισθεί το θέμα, αλλά θα μπορούσε να αποδειχθεί και «χρήσιμο διπλωματικό εργαλείο» στα χέρια της κυβέρνησης Καραμανλή, η οποία θα καταστήσει σαφές στα Σκόπια, τις ΗΠΑ και τους υπόλοιπους ισχυρούς παράγοντες του ΝΑΤΟ ότι δεν μπορεί να αγνοήσει την «απειλητική» παρουσία του ΛΑΟΣ, υπενθυμίζοντας το εκρηκτικό κλίμα του ’92 και την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη το ’93.
Οι λεπτές κοινοβουλευτικές ισορροπίες προσδίδουν και μια ενδιαφέρουσα εσωκομματική διάσταση στον χειρισμό του ζητήματος, καθώς σε περίπτωση συμβιβαστικής λύσης ο Αντώνης Σαμαράς θα κληθεί να αποδεχθεί και να υπερψηφίσει μια ονομασία που θα περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία».
Εκτός του Σκοπιανού, στην ατζέντα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής θα επανεμφανισθούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, που δεν εθίγησαν κατά την προεκλογική περίοδο, καθώς οι διαφορές μεταξύ των κομμάτων εξουσίας είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Αναμένεται μάλιστα και συνάντηση του Κώστα Καραμανλή με τον πολιτικά ισχυροποιημένο μετά τη θριαμβευτική επανεκλογή του Ταγίπ Ερντογάν για τα εγκαίνια του νέου αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου, που θα ενώνει ενεργειακά την Τουρκία και την Ελλάδα. Τους επόμενους μήνες ενδιαφέρον θα αποκτήσει και η σχέση Αθήνας – Λευκωσίας, καθώς τον Φεβρουάριο διεξάγονται στην Κύπρο προεδρικές εκλογές, το αποτέλεσμα των οποίων θα επηρεάσει το ενδεχόμενο ανάληψης νέας διεθνούς πρωτοβουλίας για λύση.
Τέλος, η Αθήνα θα κληθεί να πάρει θέση εντός της Ε.Ε. και να ασκήσει την όποια επιρροή της στον χειρισμό του τελικού καθεστώτος του Κοσόβου, όπου οι μέχρι τώρα ενδείξεις δεν είναι ευοίωνες και δεν αποκλείεται η μονομερής κήρυξη ανεξαρτησίας από τους Κοσοβάρους, που απειλεί να πυροδοτήσει νέα έκρηξη στην εύφλεκτη περιοχή.