Δεν ξέρω ποια θα είναι τελικά η πολιτική τύχη του Γεωργίου Α. Παπανδρέου και αν θα παραμείνει ή όχι στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αλλά ειλικρινά η μεταμεσονύκτια δήλωσή του στη Χαριλάου Τρικούπη με συγκίνησε. Είχε και ευπρέπεια αλλά και λεβεντιά και ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ, παρά τις πικρίες και τις απογοητεύσεις, δεν μπορεί παρά να αναγνωρίζει ότι ο Γιώργος έκανε μεν δεκάδες λάθη, ιδιαίτερα στους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκε, στο ύφος με το οποίο αντιπαρατέθηκε στην κυβέρνηση, που ήταν κάτι που πρωτίστως δεν του ταίριαζε, αλλά παρέμεινε μέχρι τέλους ένας έντιμος πολιτικός ηγέτης. Ενας ηγέτης, που έχασε μια κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση όχι μόνο από δικά του λάθη, αλλά και γιατί πολεμήθηκε ύπουλα και σκληρά από τη διαπλοκή. Αρκεί να έβλεπε κανείς χθες τους τίτλους των εφημερίδων της διαπλοκής και τις εκπομπές των καναλιών που ελέγχει, για να διαπίστωνε ότι η χαρά τους για την ήττα του ΠΑΣΟΚ δεν κρυβόταν. Εν χορώ αναφώνησαν: «Θέμα ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ» και σχολίαζαν ότι καιρός να φεύγει ο Γιώργος για να έλθει ο εκλεκτός τους ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Τα όργανα της διαπλοκής έχουν ένα τόσο βεβαρημένο ιστορικό παρεμβάσεων στο ΠΑΣΟΚ τις τελευταίες δεκαετίες, που είναι πλέον διαφανείς οι στόχοι τους. Θέλουν να ελέγχουν απολύτως την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για να είναι οι μεγάλες δυνάμεις επιρροής στην ελληνική κοινωνία, για να αρπάζουν τα δημόσια έργα και να συνάπτουν τις λεόντειες συμβάσεις με το Δημόσιο. Οταν ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν τους έκανε τα χατίρια, τον υπονόμευσαν συστηματικά, συνωμότησαν για να τον οδηγήσουν στη φυλακή και όταν έχασε στις εκλογές του 1989 πανηγύριζαν ότι «έπεσε ο φαύλος».
Τα ίδια αυτά εκδοτικά και οικονομικά συμφέροντα έκαναν πρωθυπουργό τον Σημίτη το 1996 και όταν το 2004 πείσθηκαν ότι έχει ξοφλήσει και θα χάσει από τον Καραμανλή, του έδωσαν εντολή να φύγει και έβαλαν στη θέση του τον Γιώργο, ελπίζοντας ότι θα τον ελέγχουν. Οταν διαπίστωσαν όμως ότι ο Γιώργος δεν ήταν διατεθειμένος να μοιρασθεί την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ μαζί τους, άρχισαν έναν πόλεμο φθοράς, που κορυφώνεται τώρα. Και είναι αποδεικτικό του ήθους των εκλεκτών της διαπλοκής, ότι ο Σημίτης που ο Γιώργος είχε την αφέλεια να τον βγάλει την Πέμπτη στην εξέδρα από την οποία μιλούσε, ήταν ο πρώτος που τον μαχαίρωσε με τη δήλωση: «Ηταν μια οδυνηρή ήττα για το ΠΑΣΟΚ». Ο πολιτικός που λάκισε τον Μάρτιο του 2004, ο ρίψασπις, έχει την αναίδεια να μιλάει!
Αλλά για να γυρίσω στη μεταμεσονύκτια δήλωση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το θάρρος και η ειλικρίνεια στην αυτοκριτική του. Είπε, για όσους δεν το πρόσεξαν: «Είχαμε απέναντί μας την αίσθηση του πολίτη ότι τα χάλια της δημόσιας διοίκησης, τα σκάνδαλα, οι πυρκαγιές, η κομματικοκρατία, η κοινωνική αδικία έχουν βαθύτερες ρίζς του στράφηκε και προς εμάς. Ζητώ να το ακούσουμε όλοι».ες. Και το μήνυμά του είναι ότι θεωρεί ότι και εμείς έχουμε σημαντικές ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση στη χώρα -το μήνυμα της διαμαρτυρία
Αυτή η γενναία αυτοκριτική, που αναγνωρίζει τις ευθύνες του ΠΑΣΟΚ για τη διάλυση της δημόσιας διοίκησης, για τα σκάνδαλα κ.λπ., είναι που ενόχλησε τον κ. Σημίτη, τον κ. Βενιζέλο και τα συγκροτήματα της διαπλοκής, που όλα συνασπίζονται τώρα κατά του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.