Χωρίς τις δυσκολίες του πρώτου «τοκετού», αφού ο βασικός κορμός της κυβέρνησης παρέμεινε ως έχει, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής ανακοίνωσε χθες το νέο Υπουργικό Συμβούλιο το οποίο έχει: Εξι «αμετακίνητους» υπουργούς, επτά νέους υπουργούς (εκ των οποίων τρεις πρώην υφυπουργοί), δύο εσωτερικές μετακινήσεις υπουργών και έντεκα νέους υφυπουργούς για δεκαέξι υπουργεία έναντι δεκαοκτώ, που μετρούσε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Η μείωση των υπουργείων προέκυψε από την κατάργηση του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και τη συγχώνευσή του ως υφυπουργείου στο υπουργείο Εσωτερικών και τη συγχώνευση των υπουργείων Εμπορικής Ναυτιλίας και Αιγαίου σε υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής – τις οποίες νωρίτερα χθες ενέκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Συνεργάτες του πρωθυπουργού άφηναν να εννοηθεί ότι ο κ. Καραμανλής μελέτησε μεν την πληθώρα των εισηγήσεων που είχε στο συρτάρι του για περαιτέρω μείωση του αριθμού των υπουργείων, αλλά έκρινε ότι τα βήματα θα πρέπει να είναι προσεκτικά, προκειμένου οι αλλαγές να μην έχουν μόνο επικοινωνιακό χαρακτήρα. Ασφαλείς πληροφορίες της «Κ», μάλιστα, αναφέρουν ότι ο κ. Καραμανλής είχε αποφασίσει πριν από τις εκλογές για τις δύο αυτές αλλαγές και δεν άλλαξε τη θέση του, παρότι μέχρι την τελευταία στιγμή χθες δεχόταν και άλλες προτάσεις.
Οι ίδιες πηγές εμφανίζουν ως ειλημμένη από προχθές την απόφαση του πρωθυπουργού να αναθέσει τα δύσκολα καθήκοντα του υπουργού Παιδείας σε έναν εκπρόσωπο της νεότερης γενιάς -τον νεότερο για την ακρίβεια- κ. Ευρ. Στυλιανίδη, ο οποίος θεωρείται ότι πέρασε με επιτυχία το τεστ της πρώτης τετραετίας στο χαρτοφυλάκιο του υφυπουργού Εξωτερικών. Διαψεύδουν, δε, ότι της ανακοινώσεως προηγήθηκαν βολιδοσκοπήσεις άλλων στελεχών, όπως ο κ. Δημ. Αβραμόπουλος, που δεν δέχθηκε, ή η κ. Ψαρούδα-Μπενάκη. «Ο πρωθυπουργός ευχαρίστησε την κυρία Μπενάκη για το έργο της ως προέδρου της Βουλής. Ουδεμία άλλη συζήτηση έγινε», τονίζουν χαρακτηριστικά συνομιλητές του πρωθυπουργού, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ούτε το ενδεχόμενο μετακίνησης της κ. Μπενάκη στο υπουργείο Δικαιοσύνης είχε βάση. Ωστόσο, άλλες πληροφορίες θέλουν τον νέο υπουργό Δικαιοσύνης, Σωτ. Χατζηγάκη, να επιλέγεται την τελευταία στιγμή και μετά την έκφραση της σχετικής επιθυμίας από τον κ. Γ. Σουφλιά – ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, είναι ο μοναδικός εκ των αμετακίνητων που ζήτησε και εξασφάλισε και τη διατήρηση των υφυπουργών του, Στ. Καλογιάννη και Θ. Ξανθόπουλου. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι η κ. Μπακογιάννη ή οι κ. Αλογοσκούφης, Παυλόπουλος και Μεϊμαράκης δεν ήταν ενήμεροι για τις επικείμενες αλλαγές στα πόστα ευθύνης τους, αν δεν τις εισηγήθηκαν κιόλας. Χαρακτηριστικά λέγεται ότι ο κ. Γ. Αλογοσκούφης έβλεπε με πολύ καλό μάτι τόσο τη διατήρηση του κ. Μπέζα, όσο και την πλαισίωσή του από τους κ. Γιάνν. Παπαθανασίου και Ν. Λέγκα, όπως επίσης και ο κ. Παυλόπουλος είχε εξαρχής συμφωνήσει με την διατήρηση του κ. Θαν. Νάκου και τον ερχομό τόσο του κ. Χρ. Ζώη όσο και του κ. Χηνοφώτη ως υφυπουργού αρμοδίου για το Δημόσιας Τάξης. Μεγάλο παρασκήνιο λέγεται ότι διαδραματίστηκε στο υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο κατέληξε στην παραμονή των κ. Γιάνν. Βαληνάκη και Θ. Κασσίμη στα πόστα τους και στην έλευση του κ. Π. Δούκα στη θέση του κ. Στυλιανίδη.
Εκ παραλλήλου, φαίνεται ότι υπήρξε και άλλο παρασκήνιο, το οποίο κατέληξε στον ταυτόχρονο αποκλεισμό των κ. Κυρ. Μητσοτάκη και Αντ. Σαμαρά από την κυβέρνηση, παρότι ο πρώτος εξελέγη για δεύτερη φορά πρώτος στη Β΄ Αθηνών και ο δεύτερος συνέβαλε καθοριστικά στο να κερδίσει η Ν.Δ. την τέταρτη έδρα στη Μεσσηνία. Την έδρα, δηλαδή, που κέρδισε η κ. Σοφία Καλαντζάκου που βρέθηκε στο υφυπουργείο Απασχόλησης, προκειμένου να ενισχύσει τη γυναικεία συμμετοχή στην κυβέρνηση. Η παρουσία της κ. Καλαντζάκου, με τη σειρά της, απέκλεισε την είσοδο του επίσης Μεσσήνιου κ. Λαμπρόπουλου στην κυβέρνηση, αδειάζοντας και τις δύο θέσεις υφυπουργών στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Η εξέλιξη αυτή δεν φαίνεται να δυσαρέστησε τον κ. Μεϊμαράκη, ο οποίος δεν κρύβει την ικανοποίησή του για τους νέους συνεργάτες του, τους κ. Κ. Τασούλα και Γ. Πλακιωτάκη.
Από το Μέγαρο Μαξίμου εμφανίζεται επίσης ως ειλημμένη απόφαση η μετακίνηση του κ. Γ. Βουλγαράκη στο ενιαίο πλέον υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, αλλά και η αναβάθμιση του κ. Χρ. Φώλια ως υπουργού Ανάπτυξης. Βεβαίως, αποτελεί κοινό μυστικό ότι «φυσικός διάδοχος» του κ. Σιούφα εθεωρείτο ο κ. Γ. Παπαθανασίου. Η μέτρια εκλογική του επίδοση στη Β΄ Αθηνών, όμως, άλλαξε τον αρχικό σχεδιασμό.
Αντιθέτως, στο κρίσιμο για την «καθημερινότητα» χαρτοφυλάκιο της Υγείας παραμένει ο κ. Δημ. Αβραμόπουλος, παρά την εκπεφρασμένη, διά συνεργατών του, διάθεση να μετακινηθεί σε άλλο πόστο. Στο Απασχόλησης έμεινε και ο κ. Μαγγίνας. Ο κ. Λιάπης, πάλι, μάλλον δεν δυσαρεστήθηκε με τη μετακίνησή του στο υπ. Πολιτισμού από το Μεταφορών, όπου μεταξύ άλλων θα έπρεπε, ενδεχομένως, να αποφασίσει το κλείσιμο της Ολυμπιακής. Θετικά σχόλια απέσπασε και η επιλογή του κ. Καραμανλή να τοποθετήσει στο υπ. Τουρισμού τον κ. Αρη Σπηλιωτόπουλο, παρά τις διαταραγμένες σχέσεις των τελευταίων επτά ετών, καθώς επίσης και τον κ. Κωστή Χατζηδάκη στο υπ. Μεταφορών.
Η έλευση των νέων οδήγησε στην έξοδο πολλά στελέχη, με σημαντικότερους τους: Μ. Γιαννάκου, Β. Πολύδωρα, Ευ. Μπασιάκο, Αν. Παπαληγούρα, Αρ. Παυλίδη, Μ. Κεφαλογιάννη, Γ. Καλατζή, Γ. Γιακουμάτο. Κάποιοι αποχώρησαν για τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους, κάποιοι άλλοι πάλι γιατί απλά δεν «κόλλαγαν τα κομμάτια του παζλ».