Μία από τις πλέον κρίσιμες συνεδριάσεις για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ θεωρείται η σημερινή του Πολιτικού Συμβουλίου του κόμματος, καθώς τα 21 στελέχη που το απαρτίζουν καλούνται να συμφωνήσουν για τη διαδικασία αλλά και το χρονοδιάγραμμα που θα ακολουθηθεί ενόψει της εκλογής του νέου προέδρου, σε μια στιγμή που ο κ. Ευ. Βενιζέλος επιθυμεί την επιτάχυνση της εκλογικής «μάχης» για την ηγεσία, ενώ ο κ. Παπανδρέου την πιστή και ως εκ τούτου χρονοβόρα τήρηση του καταστατικού. Σύμφωνα πάντως με τα μέχρι τώρα γνωστά δεδομένα ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει τη στήριξη της πλειοψηφίας του Πολιτικού Συμβουλίου καθώς -πλην του εαυτού του- 9 μέλη του οργάνου (Φ. Γεννηματά, Μαρ. Κοππά, Π. Μπεγλίτης, Μαρ. Ξενογιαννακοπούλου, Γ. Παναγιωτακόπουλος, Χρ. Παπουτσής, Χρ. Πολυζωγόπουλος, Στ. Τζουμάκας και Θαν. Τσούρας) έχουν σταθεί ήδη στο πλευρό του είτε με δημόσιες δηλώσεις τους είτε με έμμεσες «διαρροές». συνεργατών τους. Αντιθέτως υπέρ του κ. Βενιζέλου -πλην του ιδίου- έχουν δημοσίως ταχθεί μόνον 4 στελέχη του Πολιτικού Συμβουλίου (Τόνια Αντωνίου, Π. Κουκουλόπουλος, Ν. Μπίστης και Συλβάνα Ράπτη), και γι’ αυτό καθοριστική αναμένεται να αποδειχθεί η άποψη που θα εκφράσουν οι 6 «ουδέτεροι» που δεν έχουν ακόμη δημοσιοποιήσει τις προθέσεις τους, δηλαδή οι κ. Π. Ευθυμίου, Κ. Σκανδαλίδης, Β. Παπανδρέου, Μ. Δαμανάκη και οι Θ. Πάγκαλος και Αννα Διαμαντοπούλου με τους δύο τελευταίους να μην έχουν αποκλείσει ακόμη και το ενδεχόμενο να διεκδικήσουν και εκείνοι την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Υπό τα συγκεκριμένα δεδομένα, είναι πιθανό οι αντικρουόμενες -σε σχέση με το χρόνο και τη διαδικασία- προτάσεις που θα καταθέσουν σήμερα οι κ. Γ. Παπανδρέου και Ευ. Βενιζέλος να τεθούν ακόμη και σε ψηφοφορία. Σε μια τέτοια περίπτωση, ωστόσο, θεωρείται πιο πιθανό -λόγω των συσχετισμών- να προκριθεί η εισήγηση του κ. Γ. Παπανδρέου, αλλά με μια συμβιβαστική ίσως «λύση» για τη σύντμηση του χρόνου που ο ίδιος θα προτείνει, μέχρι να διεξαχθεί η εκλογή του νέου προέδρου. Και τούτο διότι ακόμη και στελέχη που τον υποστηρίζουν, τάσσονται μεν υπέρ της ανάγκης να διεξαχθεί ένας διεξοδικός εσωκομματικός διάλογος για τα αίτια της ήττας, πλην όμως δεν επιθυμούν η αναμενόμενη αυτή δημόσια ενδοσκόπηση του ΠΑΣΟΚ να παραταθεί για πολύ, καθώς πιστεύουν ότι όσο παρατείνεται ο χρόνος μέχρι να ξεκαθαριστεί το ζήτημα της ηγεσίας, τόσο ζημιώνεται εν τέλει το κόμμα.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο, πάντως, ότι η διαδικασία που θα επιλεγεί ο νέος πρόεδρος βρέθηκε χθες στο επίκεντρο δηλώσεων πολλών στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η κ. Αννα Διαμαντοπούλου και ο κ. Κώστας Σκανδαλίδης τάχθηκαν, για παράδειγμα, υπέρ της σύγκλισης έκτακτου συνεδρίου τα οποίο όπως είπαν πρέπει να συνέλθει το ταχύτερον δυνατόν με την πρώτη να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο υποψηφιότητάς της και τον δεύτερο να επισημαίνει ότι «όσοι οραματίζονται την εκλογή Προέδρου ως μάχη Βορείων και Νοτίων, προσφέρουν χείριστη υπηρεσία στο ΠΑΣΟΚ».
Από την πλευρά του και ο κ. Πέτρος Ευθυμίου δήλωσε ότι το κόμμα θα πρέπει να προχωρήσει σε μια διαδικασία εκλογής αντάξια των προσδοκιών των πολιτών και επανέλαβε την πρότασή του για συνέδριο θέσεων πριν από την εκλογή. Υπέρ της γρήγορης, αλλά όχι βεβιασμένης διεξαγωγής του συνεδρίου τάχθηκε και η κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου. «Πρέπει να γίνει το ταχύτερο δυνατόν και να εγγυάται τον πολιτικό διάλογο, καθώς είναι αναγκαίο να δοθεί ικανός χρόνος για πολιτική ανάλυση και του αποτελέσματος, αλλά και για ουσιαστική πολιτική συζήτηση για την προοπτική», επισήμανε.
Ο κ. Χρήστος Παπουτσής τάχθηκε υπέρ της αναλυτικής συζήτησης για τα αποτελέσματα όλων των εκλογικών αναμετρήσεων από το 2004 μέχρι σήμερα, ενώ για το σημερινό Πολιτικό Συμβούλιο δήλωσε ότι «απαίτηση των πολιτών είναι το ΠΑΣΟΚ να έχει ιδεολογική καθαρότητα, πολιτική ενότητα και εσωκομματική δημοκρατία».
Την ενότητα προέταξε ως βασική προϋπόθεση νικηφόρας προοπτικής για το ΠΑΣΟΚ η κ. Μαρία Δαμανάκη, η οποία δήλωσε ότι «έχουμε μπει σε ένα επικίνδυνο δρόμο, που μπορεί να οδηγήσει σε διχασμό», έκανε λόγο για «στοίχιση σε εσωκομματικούς στρατούς», που δεν επιτρέπει την αναγκαία πολιτική συζήτηση και τάχθηκε υπέρ της στροφής προς τα αριστερά, με στόχο μια ευρύτερη κεντροαριστερή συμμαχία.