Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την κυβέρνηση, η οποία αν δεν επιδείξει σύντομα συγκεκριμένο έργο, θα αρχίσει να εισπράττει την αυξημένη δυσφορία των πολιτών. Χρειάσθηκαν 20 ημέρες από την ορκωμοσία της για να συνέλθει την Τετάρτη η Κυβερνητική Επιτροπή και να ορίσει τις προτεραιότητες της πολιτικής που θα ασκηθεί στη δεύτερη τετραετία. Βέβαια, το κλίμα της συνεδρίασης ήταν πολύ καλό και όλοι οι υπουργοί έδειχναν ικανοποιημένοι, που για πρώτη φορά συζητούσαν συλλογικά, σαν μια σφιχτοδεμένη ομάδα δηλαδή, τα μεγάλα προβλήματα της χώρας. Οπως μου έλεγε ένας εξ αυτών είναι πολύ θετικό ότι συζητά και αποφασίζει για την ακολουθητέα πολιτική, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού η Κυβερνητική Επιτροπή. Αυτό δείχνει ότι ο κ. Κώστας Καραμανλής, που μέχρι τώρα προτιμούσε να μιλάει κατ’ ιδίαν με τους πρωτοκλασάτους υπουργούς του, αποφάσισε να γίνει θεσμικός, συγκαλώντας σε τακτά διαστήματα τα όργανα της κυβερνήσεως και κυρίως το Υπουργικό Συμβούλιο, που στα προηγούμενα τριάμισι χρόνια είναι ζήτημα αν συνήλθε 3-4 φορές.
Οι πληροφορίες μου όμως είναι ότι παρότι το κλίμα στη σύσκεψη της Τετάρτης ήταν καλό, οι υπουργοί μελετημένοι και με συγκεκριμένες προτάσεις και ο πρωθυπουργός στιβαρός και αποφασιστικός, το τελικό συμπέρασμα ήταν πικρό. Διαπιστώθηκε ότι όλα τα μεγάλα προβλήματα από τον προϋπολογισμό μέχρι το ασφαλιστικό, από την Ολυμπιακή μέχρι τη σπατάλη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, από τα χρέη των νοσοκομείων μέχρι τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ κ.λπ., παραμένουν ανοικτά και απειλητικά. Και, τελικά, όλα αυτά τα άλυτα προβλήματα, όλες οι αδυναμίες του κράτους, της οικονομίας και της κοινωνίας συμπυκνώνονται και εκφράζονται στα αδιέξοδα του προϋπολογισμού.
Εισήγηση
Στη συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής δεν έγινε αναφορά και συζήτηση για την προχθεσινή παρατήρηση του αρμόδιου επιτρόπου κ. Χοακίν Αλμούνια ότι ο προϋπολογισμός του 2008 είναι φιλόδοξος γιατί οι στόχοι του ειδικά όσον αφορά τα έσοδα είναι αβέβαιης επιτυχίας. Ομως, όπως προέκυψε από την εισήγηση του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γ. Αλογοσκούφη αλλά και τις παρεμβάσεις των κ. Πρ. Παυλόπουλου, Δημ. Αβραμόπουλου, Γ. Σουφλιά, Χρ. Φώλια, Ευάγ. Μεϊμαράκη κ.λπ., όλοι συμφώνησαν ότι αν δεν προχωρήσουν γρήγορα οι υπεσχημένες μεταρρυθμίσεις, η δημόσια οικονομία θα αποτελματωθεί και η κυβέρνηση θα αναγκασθεί αργά ή γρήγορα να προχωρήσει σε νέες φορολογίες που θα πλήξουν τα λαϊκά εισοδήματα, όπως π.χ. η αύξηση του ΦΠΑ. Βεβαίως και ο κ. Κ. Καραμανλής και ο κ. Γ. Αλογοσκούφης έχουν δηλώσει πολλές φορές και με έμφαση ότι «δεν είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης η αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ», όμως ως γνωστόν «ανάγκα και θεοί πείθονται». Αν π.χ. στα μέσα του 2008 γίνει εμφανές ότι ο προϋπολογισμός αδυνατεί να εισπράξει τα επιπλέον έσοδα των 6 δισ. ευρώ που προγραμμάτισε το υπουργείο Οικονομικών και συνεπώς ο στόχος της περαιτέρω μείωσης του ελλείμματος στο 1,7% του ΑΕΠ αποδειχθεί ανέφικτος, τότε η Ευρωπαϊκή Ενωση θα μας εγκαλέσει ότι παραβιάζουμε το Σύμφωνο Σταθερότητος που προβλέπει ισοσκελισμό προϋπολογισμών μέχρι το 2010 και θα αξιώσει πρόσθετα μέτρα. Και για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως γνωστόν το μόνο αξιόπιστο και αποδοτικό μέτρο για την αύξηση των εσόδων είναι η επιβολή του ΦΠΑ. Ηδη προχθές στο Λουξεμβούργο ο κ. Αλμούνια συνεχάρη τη γερμανική κυβέρνηση που με την αύξηση κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες του ΦΠΑ επέτυχε να έχει φέτος πλεονασματικό προϋπολογισμό, αλλά και την Ολλανδία η οποία παρότι έχει επίσης πλεόνασμα, σχεδιάζει αύξηση του ΦΠΑ.
Σκεπτικισμός
Ο πρωθυπουργός που άκουσε σκεπτικός τις απαισιόδοξες αυτές εκτιμήσεις, ήταν αυστηρός στη διατύπωση των συμπερασμάτων του τονίζοντας ότι, ενώ στην Ελλάδα η πραγματική οικονομία πηγαίνει καλά, δηλ. οι ιδιωτικές επιχειρήσεις σφύζουν από δραστηριότητα και είναι κερδοφόρες, η δημόσια οικονομία δεν μπορεί να βγει από τον φαύλο κύκλο του υψηλού δημόσιου χρέους και των μεγάλων ελλειμμάτων. Η διευρυνόμενη απόκλιση ανάμεσα στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, δείχνει ότι είναι επείγουσα η ανάγκη να προωθηθούν οι μεταρρυθμίσεις που θα νοικοκυρέψουν τα δημόσια οικονομικά, θα βελτιώσουν τη δημόσια διοίκηση και το εκπαιδευτικό σύστημα. Ο πρωθυπουργός ζήτησε από τον κ. Γ. Αλογοσκούφη να προωθήσει άμεσα προς ψήφιση στη Βουλή τα νομοσχέδια για την πάταξη της φοροδιαφυγής, για την εξίσωση του φόρου θέρμανσης και κίνησης στο πετρέλαιο, για τη φορολογία των ακινήτων κ.λπ. και συνέστησε στους συναρμόδιους υπουργούς άμεσα μέτρα για τον έλεγχο των δαπανών των δημοσίων επιχειρήσεων, των φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των φορέων υγείας και περίθαλψης, κυρίως των νοσοκομείων.
Είναι προφανές, όμως, ότι μέτρα τέτοιας εμβέλειας απαιτούν σοβαρές μεταρρυθμίσεις που ακόμη δεν έχουν καν σχεδιασθεί. Π.χ. ο κ. Δημ. Αβραμόπουλος έχει ψηφίσει έναν σωστό νόμο για να ελέγξει κεντρικά τις προμήθειες φαρμάκων από τα δημόσια νοσοκομεία, αλλά η επιτυχία αυτού του νόμου εξαρτάται από βαθιές αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο διοικούνται τα δημόσια νοσοκομεία και έλεγχο στη διαχείριση των κρατικών πιστώσεων. Το ίδιο πρόβλημα υπάρχει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση όπου η σκανδαλώδης σπατάλη των κρατικών επιχορηγήσεων έχει οδηγήσει σε διακομματικά κυκλώματα διαφθοράς. Τέλος στις ΔΕΚΟ (ελέγχονται κατά βάση από τα υπουργεία Μεταφορών, Εθνικής Αμυνας, Ανάπτυξης κ.λπ.), παρότι έχει ψηφισθεί νόμος για τη νοικοκυρεμένη διαχείρισή τους, δεν εφαρμοζόταν μέχρι τώρα γιατί οι αρμόδιοι υπουργοί δεν αποτολμούσαν σύγκρουση με τις συντεχνίες. Αποτέλεσμα τα ελλείμματά τους αντί να περιορίζονται, αυξάνονται. Οι μεγάλες τρύπες του προϋπολογισμού είναι όντως οι ΔΕΚΟ, μεταξύ των οποίων πρώτες η Ολυμπιακή και ο ΟΣΕ, τα δημόσια νοσοκομεία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση και η κοινωνική ασφάλιση. Και οι τρύπες αυτές δεν θα κλείσουν αν δεν προωθηθούν οι μεταρρυθμίσεις και αν η κυβέρνηση δεν αποφασίσει να συγκρουσθεί «με τους βολεμένους και προνομιούχους», όπως παρεδέχθη ο ίδιος ο πρωθυπουργός.